اشباع

تفاوت این روش با روش پر کردن این است که روش پرکردن بر روی سنگ های شفاف صورت می گرفت ولی روش اشباع را در روی سنگ های قیمتی که شفاف نیستند یا به اصطلاح اُپک می باشند، کاربرد دارد. این روش برای سنگ های قیمتی از جمله فیروزه، لاجورد، جید، نفریت، آمازونیت، رودوکراسیت و سرپنتین استفاده می شود.

منافذ موجود بر روی این فیروزه که در شکل سمت چپ می بینید توسط مواد پلیمری و یا وکس، اشباع می شود. این عمل سبب می شود که رنگ این فیروزه پررنگ تر و دوامش نیز بیشتر شود (شکل سمت راست).

1- عوامل دوام: بیشتر سنگ هایی که با روش اشباع، بهبود سازی می شوند، غالبا به علت استفاده از پلاستیک و وکس ذوب شده در آنها از پوسته نازنکی برخوردارند. بنابراین به گرما حساس هستند. اشباع سازی توسط پلاستیک در سنگ های قیمتی مانند فیروزه سبب دوام آنها می شود البته تا زمانیکه این سنگ ها در معرض گرما یا مواد شیمیایی قرار نگیرند.

2- روش شناسایی: در بیشتر مواقع، جواهر شناس با تجربه قادر به تشخیص سنگ هایی که با این روش بهبود سازی شده اند، هستند.

3- روش نگهداری: سنگ هایی که توسط وکس یا پلاستیک، اشباع می شوند نباید در معرض گرما قرار بگیرند، مخصوصا زمانیکه با چراغ قوه جواهر ساز مواجه می شوند، متأسفانه آسیب خواهند دید.