سرگذشت الماس امید در موزه اسمیتسونیان

وینسون هیچ زمان به شایعات نفرین شدگی پیرامون این سنگ اعتقادی نداشت. زمانیکه وی الماس امید را به موزه تاریخ طبیعی فرانسه اهدا نمود، این امید را داشت که این سنگ بتواند مجموعه گوهرهای این موزه را با ارزش تر نماید. هری وینسون چند سال پس از اهدای این الماس در سال 1978 بر اثر حمله قلبی در گذشت. هدیه وینسون بر طبق اظهار نظر دکتر جفری پست موزه دار موسسه اسمیتسونیان، یکی از با ارزش ترین هدیه های دریافت شده است.

برای اولین بار در 4 دهه اخیر، الماس امید در درون گردنبند خود جای گرفت و این گردنبند در ویترینی با مراقبت های ویژه نگهداری گشته و در موزه ملی تاریخ طبیعی در قسمت گوهرها و جواهرات حفظ شد. این الماس تنها در 4 زمان از آن موزه بیرون رفت. در سال 1962 برای نمایش در موزه لوور، 1965 برای نمایشگاه رند ایستر ژوهانسبورگ افریقای جنوبی، دو بار هم در سال های 1984 و 1996 از این موزه خارج شد.

الماس امید یکی از مشهورترین جواهراتی است که در معرض دید قرار گرفته است. در سال 1988 این الماس توسط موسسه گوهر شناسی امریکا (GIA) بررسی و ارزیابی شد. این موسسه در درجه بندی خود اعلام کرد که در این الماس نشانه های زیبایی از خاصیت بازتاب نور فسفری وجود دارد و شفافیت این الماس به میزانی بسیار کمی تحت تأثیر دانه های متمایل به سفید درون این گوهرقرار گرفته که سبب رنگ آبی آن شده است. این گوهر توسط دستگاه های بسیار حساس رنگ شناسی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایشات نشان داد که درون این الماس میزان بسیار کمی عناصر ارغونی رنگ وجود دارد که با چشم معمولی قابل دیدن نیست.

در سال 2005 موسسه اسمیتسونیان تحقیقی را منتشر نمود که الماس امید در حقیقت بخشی از الماس دزدیده شده آبی فرانسوی تاج سلطنتی است.

در سال 2009 اسمیتسونیان به منظور جشن گرفتن حضور نیم قرنی الماس امید در موزه ملی تاریخ طبیعی، دستور داد تا این الماس را در قالب جدید طراحی کنند. در سال 2009 این الماس 52/45 قیراطی تنها به نمایش گذاشته شد. این اولین باری بود که این الماس به تنهایی در معرض دید قرار گرفت. اخیرا الماس امید در قالبی از جنس پلاتین که با 16 الماس تراش گلابی و کوسن سفید احاطه گشته و توسط زنجیری متشکل از 45 الماس از گردن به صورت معلق آویزان است، جای گرفته است.

در اواخر سال 2010 الماس امید به قالب سنتی خود باز گردانده شد. در 18 نوامبر 2010 الماس امید در موزه اسمیتسونیان با طراحی جدید خود پرده برداری و به نمایش گذاشته شد. این طراحی جدید را که توسط شرکت هری وینسون انجام گشته بود، پذیرش امید نام نهادند.  در 13 ژانویه 2012 الماس امید مجددا به قالب سنتی خود برگشت. الماس امید با قالب اصلی خود به نفع موسسه اسمیتسونیان به فروش رفت.