الیوین (Olivine)

میزان حضور منیزیوم و آهن در الیوین در دو عنصر خالص موجود در این گوهر که به صورت مواد جامد در الیوین وجود دارند، خود نمایی می کند. این دو عنصر فورستریت و فایالیت هستند. ترکیب الیوین به طور متداول بیان کننده میزان بسیار زیاد فورستریت و فایالیت است. فورستریت به صورت غیر معمولی در دمای ذوب بالای فشار اتمسفر تشکیل می شود. درحالیکه نقطه ذوب فایالیت بسیار پایین تر از فورستریت است. این گوناگونی نقطه ذوب به نرمی بین این دو عنصر خالص در جریان است. در الیوین به مقدار زیادی این دو عنصر خالص نسبت به عناصر معمولی دیگر مانند اکسیژن، سیلیکات منیزیوم و آهن وجود دارد. عناصر متداول دیگر مانند منگنز و نیکل از دیگر عناصر موجود در این گوهر زیبا هستند که به مقدار قابل توجهی درون این سنگ وجود دارد.

کانی های دیگری همانند تفوریت، مونوتیسلیت و کریستینیت نیز در گروه الیوین قرار می گیرند. در بسیاری مواقع سنگ قیمتی الیوین را پریدوت و کریسولیت می نامند.

الیوین نام خود را از ترکیب رنگی زیتونی سبز (به دلیل وجود نیکل در آن) گرفته است. البته در پاره ای مواقع به سبب اکسید شدن آهن در این گوهر، رنگ الیوین به قرمزی می گراید.

نوع درخشنده و شفاف الیوین گاهی اوقات به عنوان سنگ قیمتی مورد استفاده قرار می گیرد. در پاره ای مواقع این گوهر را پریدوت (نام فرانسوی الیوین) و یا کریسولیت (برگرفته از ترکیب دو کلمه طلا و سنگ در زبان یونانی) می نامند. نمونه های بسیار با کیفیت الیوین در صخره های رسوبی در جزیره زابارگاد واقع در دریای سرخ وجود دارد.