دانستنی هایی درباره سیترین

 این گوهر ترکیبی است از رنگ گرم و جذاب ، با قابلیت استفاده ی بالا و قیمت متوسط و به همین دلیل برای بسیاری از مشتریان انتخاب بی نظیری است.

سیترین در تنوع وسیعی از سایزهای مختلف دیده می شود. بزرگترین گوهر فست خورده ی شفاف از لحاظ ابعاد و حجم، سیترینی با ابعاد 25.5cm  در 14.1cm  در 10.0cm  ، و به وزن 19,548  قیراط (3.9 kg/8.6Lb) است. سیترینی که برای جواهرات استفاده می گردد، به راحتی می تواند وزنی بالغ بر بیست قیراط یا بیشتر داشته باشد.

اکثراً سیترین به صورت سنتی گرد و فنسی تراش فست می خورد ولی گاهی هم به صورت مدرن و نا متداول تراشیده و حکاکی می شود. پیشگامان طراحی جواهرات از سیترین هم به تنهایی و هم در ترکیب با الماس  و در مدل های چندرنگی ترکیبی با گوهرهایی همچون آمتیست، آکوامارین، توپاز آبی و ... استفاده می کنند.

قبل از توسعه ی گوهرشناسی مدرن، سیترین با توپاز به دلیل داشتن رنگ مشابه اشتباه گرفته می شد. از کشورهای بولیوی، برزیل و اسپانیا می توان به عنوان منابع اصلی این گوهر زیبا یاد کرد. سختی این گوهر در مقیاس موس 7 بوده و خاصیت ضربه پذیری خوبی دارد. این سنگ درمورد حرارت حساس بوده و سبب رنگ پریدگی و یا شکستی آن می گردد، اما نور در آن تأثیری نمی گذارد. یکی از راه های ساخت سیترین این است که آمتیست را با روش گرمادهی به سیترین تبدیل کنند.

این گوهر را با شیشه، پلاستیک، کوارتز ساخته شده به روش هیدروترمال، یاقوت مصنوعی و اسپینل مصنوعی اشتباه می گیرند. از کهربا، کارنلین، کرایسوبریل، گارنت مالایا، یاقوت، کوارتز دودی، گارنت، اسپسارتیت، توپاز و تورمالین به عنوان گوهرهای جایگزین سیترین استفاده می کنند.