به گزارش سایت طلا به نقل از good health hall، پسته یک آجیل سالم است که روی درختی به همین نام رشد میکند و از خانواده بادام زمینی است. پسته بومی آسیاست، اما اکنون در بسیاری از نقاط جهان تولید و مصرف میشود. پسته منبع غنی از مواد مغذی مانند ویتامینها، مواد معدنی، اسیدهای چرب ضروری، آنتی اکسیدانها و سایر ترکیبات است وجود این ترکیبات در پسته آن را برای ما بسیار مفید میکند، اما در عین حال، برخی عوارض جانبی نیز وجود دارد که در صورت مصرف زیاد پسته در بدن ایجاد میشود.
در ادامه با ۱۳ مورد از این عوارض بیشتر آشنا میشویم.
۱-افزایش وزن
مصرف منظم و مقدار مناسبی از پسته برای کنترل وزن بسیار مفید است، زیرا انرژی بدن را در سطح بالایی نگه میدارد و میل ما را به خوردن دوباره و دوباره کاهش میدهد، در نتیجه چاقی را کنترل میکند. با این حال، باید به خاطر داشت که پسته کالری بالایی دارد و ۱۰۰ گرم پسته شامل حدود ۵۶۲ کالری است، که این میزان بیش از یک چهارم کالری مورد نیاز روزانه بدن ما است.
خوردن پسته به دلیل طعم خوشمزه آن بسیار دلپذیر است، بنابراین اگر میخواهید از پسته لذت ببرید، توجه داشته باشید مقدار زیادی از آن را مصرف نکنید.
۲-افزایش فشار خون
پسته در شکل طبیعی خود حاوی مقدار زیادی از سدیم نیست و در واقع میزان سدیم موجود در پسته طبیعی تقریبا ۰ تا ۲ میلی گرم سدیم در هر اونس پسته است، با این حال، پسته بو داده دارای سطح سدیم بسیار بالایی است، حدود ۱۲۱ گرم در هر اونس است، علت این افزایش ناگهانی سدیم به دلیل استفاده از نمک به عنوان چاشنی در فرآوری پسته است.
این میزان سدیم بد نیست و در واقع بدن ما به ۱۵۰ تا ۲۴۰ میلی گرم سدیم در روز نیاز دارد، زیرا سدیم نقش مهمی در حفظ تعادل الکترولیت بدن دارد، به انتقال تکانههای عصبی کمک میکند و برای عضلات مورد نیاز بوده و انقباضات، فشار خون را تحت تاثیر قرار میدهد.
با این حال سدیم بیش از حد خطرناک است، زیرا میتواند باعث افزایش فشار خون شود و همچنین خطر بیماریهای قلبی عروقی را افزایش میدهد.
یک اونس پسته بو داده حاوی حدود ۱۲۱ میلی گرم سدیم است که بد نیست، اما اگر در زمان کوتاه پسته زیاد بخورید، به سرعت زیاد میزان سدیم خون افزایش مییابد. مصرف نصف فنجان تا یک فنجان پسته بو داده میتواند مصرف سدیم ما را ۲۶۳ تا ۵۲۶ میلی گرم و در نتیجه خطر فشار خون بالا و مشکلات قلبی عروقی را افزایش دهد.
۳-ایجاد مشکلات گوارشی
فیبرهای موجود در پسته آن را برای معده ما بسیار مفید میکند، زیرا نقش مهمی در صاف نگه داشتن روده ما و تسکین یبوست و در نتیجه حفظ سلامت دستگاه گوارش ما دارند.
با این حال، باید توجه داشت که پسته همچنین دارای ترکیب مرکب «فروکتان» است که به طور کلی خطرناک نیست، اما میتواند برای کسانی که به آن حساسیت دارند آزاردهنده باشد.
کسانی که به فروکتان حساسیت دارند باید از پسته خودداری کنند، زیرا میتواند مشکلات گوارشی مانند نفخ، اسهال، یبوست، نفخ و درد شکم را ایجاد کند. بسته به تعداد پسته مصرف شده، این واکنشهای آلرژیک میتواند خفیف یا شدید باشد.
۴-ایجاد واکنشهای آلرژیک
افرادی که به آجیل درختی حساسیت دارند (مانند حساسیت به بادام، گردو، بادام هندی، فندق و غیره) باید از خوردن پسته اجتناب کنند، زیرا به احتمال زیاد به پسته نیز حساسیت دارند.
برخی از علائم رایج حساسیت به آجیل درختی درد شکم، اسهال، تهوع، گرفتگی، استفراغ، مشکل در بلع، خارش دهان، گلو، چشمها، پوست و سایر نواحی، مشکل در تنفس، گرفتگی بینی و غیره است.
در برخی موارد، حساسیت به آجیل درختی میتواند کشنده باشد و منجر به شوک قلبی شود که یک واکنش آلرژیک بسیار خطرناک است که میتواند باعث قطع تنفس، پائین آمدن فشار خون، بیهوشی، نبض ضعیف و غیره شود و گاهی حتی میتواند باعث مرگ شود.
۵-برای بیماران کلیوی مضر است
پسته منبع غنی از پتاسیم است، اما پتاسیم زیاد برای کلیههای ما مضر است و افرادی که از بیماریهای کلیوی رنج میبرند باید از مصرف زیاد پتاسیم در رژیم خود اجتناب کنند، زیرا کلیههای آنها در دفع پتاسیم اضافی از بدن خوب عمل نمیکند.
پتاسیم بیش از حد نه تنها برای کلیهها مضر است، بلکه میتواند باعث تهوع، ضعف بدنی، کند شدن نبض، ضربان نامنظم قلب، نارسایی قلبی، کم آبی بدن، دیابت نوع ۱ و خونریزی داخلی شود.
۶-خطر سنگ کلیه
مصرف مقدار مناسبی از پسته نه تنها برای افرادی که از بیماریهای کلیوی رنج میبرند بلکه برای افراد سالم که میخواهند خود را از خطر سنگ کلیه نجات دهند مفید است. مصرف زیاد پسته ممکن است خطر ایجاد اگزالات کلسیم و سنگ کلیه سیستین را افزایش دهد.
۷-ایجاد آلرژی آفلاتوکسین
گاهی پسته ممکن است به آفلاتوکسین آلوده شود که نوعی سم سرطان زاست که در حین نگهداری پسته در محیط مرطوب و گرم تولید میشود.
مصرف پستههای آلوده به آفلاتوکسین به صورت طولانی مدت میتواند خطر ابتلا به سرطان در حیوانات را نیز افزایش دهد و همچنین مشخص شده است که آفلاتوکسین با خطر ابتلا به هپاتیت B و سرطان کبد ارتباط دارد. قارچهای مسئول آفلاتوکسین به راحتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند، اما با نور ماوراء بنفش قابل تشخیص هستند. با بو دادن پسته میتوان خطر آفلاتوکسین را به حداقل رساند، زیرا بو دادن به میزان قابل توجهی میزان آفلاتوکسین موجود در پسته را کاهش میدهد.
۸-خطر آلوده شدن به کرم نارنجی
گاهی اوقات ممکن است پسته توسط کرم نارنجی آلوده شود که در دانه پسته یا بین دانه و پوسته ظاهر میشود. این کرم به رنگ نارنجی یا قرمز با طول حدود ۲۵ میلی متر برای سلامتی ما مضر نیست، اما ممکن است به احتمال زیاد توسط قارچهای آسپرژیلوس تولید کننده آفلاتوکسین آلوده شود.
۹-خطر ابتلا به سالمونلا
باکتری دیگری که ممکن است پسته را آلوده کرده و برای مصرف انسان مضر کند، باکتری سالمونلاست. مصرف پسته آلوده به باکتری سالمونلا ممکن است باعث اسهال شده و حتی برای نوزادان، سالمندان و افرادی که ایمنی ضعیفی دارند، کشنده باشد.
۱۰-وجود خطر آفت کشها
کشاورزان به منظور حفاظت پسته از حمله آفات و حشرات، اغلب از آفت کشها و سموم استفاده میکنند. این سموم دفع حشره ممکن است پسته را از حمله آفات محافظت کنند، اما برای سلامتی ما مضر هستند، مصرف پستههایی که به شدت در معرض آفت کشها قرار دارند، ممکن است باعث استفراغ، اسهال، تهوع و سایر واکنشهای آلرژیک شوند. این ماده به عنوان سرطان زای احتمالی انسان شناخته میشود، به این معنی که ممکن است خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش دهد.
۱۱-افزایش احتمال ابتلا به آکریل آمید
آکریل آمید یک عامل سرطان زاست که ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در انسان افزایش دهد.
۱۲-افزایش منگنز خون
پسته منبع خوبی از منگنز است که یک ماده مغذی مهم است و نقش مهمی در تشکیل بافتها، جذب کلسیم، تنظیم سطح قند خون، سوخت و ساز چربیها و کربوهیدراتها، عملکرد مناسب غدد تیروئید و غیره دارد. سطح بالای منگنز برای سلامتی ما مضر است زیرا میتواند باعث سردرد، لرزش، از دست دادن اشتها، گرفتگی پا، توهم و اختلالات عصبی شود.
علاوه بر این افرادی که از پارکینسونیسم، هایپرمنگنزمی، پلی سیتمی و بیماریهای مزمن کبدی رنج میبرند، باید از مصرف سایر مواد غذایی غنی از منگنز خودداری کنند.
۱۳-خطرات مصرف زیاد فیبر بر معده
فیبرهای غذایی موجود در پسته برای معده ما مفید است و به سلامت سیستم گوارش کمک میکند اما مصرف فیبرهای غذایی زیاد برای معده مضر بوده و میتواند باعث اسهال، درد شکم و گرفتگی، سوء جذب، درد روده و روده تحریک پذیر شود.