کودکان خود بخود خشونت را بروز نمی دهند، بلکه والدین آن ها در شکل گیری خشونت آن ها و به طور کلی نحوه رفتار کودکان دخیل هستند.
بخشی از رفتار کودکان ناشی از رفتار های نا مناسب والدین با کودک و یا با یکدیگر است که به نوعی باعث می شود تا کودک این رفتار را بیاموزد و یا در واکنش به این رفتارها از خودش خشونت و عصبانیت نشان دهد.
7 راهكار برای والدین در مقابل عصبانیت و خشونت فرزندان:
1. ابتدا بر رفتارها و برخوردهای خودتان دقت كنید. با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شوید و اگر نیاز به بهبودی دارند، آن هارا بهبود بخشید.
2. در كنار فرزند خود باشید، نه در مقابل او. این را بدانید كه هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی كنید علت را بیابید.
3. تلاش كنید مساله را از دریچه ذهن فرزند خود ببینید. این یك رفتار همدلانه است. با او همدلی كنید.
4. زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزند خود صحبت كنید و ارتباطی صمیمانه را بین خودتان شكل دهید حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر می‌توانید بر او تاثیر بگذارید.
5. وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌كند سعی كنید با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت كنید. این گونه خشم او نیز كنترل می‌شود.
6. در برخورد با فرزندان خود چه در تشویق و چه در تنبیه، منصفانه و عادلانه برخورد كنید.
7. اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهید تا بهتر بتوانید با فرزند خود ارتباط برقرار كنید.