به گزارش سایت طلا به نقل از emaratalyoum؛ در اعماق صحرای غربی عراق، روستای سهل قرار دارد که بیش از یک قرن است بدون برق، آب و درمانگاه به سر می‌برد و ساکنان آن کمتر از دویست خانواده هستند. نزدیکترین بیمارستان نیم ساعت با روستا فاصله دارد و در این نقطه بایر که توسط تپه‌های سنگی در حاشیه وادی حوران در استان الانبار احاطه شده است، فقط یک مدرسه ابتدایی وجود دارد.
با عبور از جاده پر پیچ و خم و پر از دست انداز، گذشته‌ای دور به ذهن خطور می‌کند: خانه‌های ساده با در‌های آهنی، پنجره‌هایی کوچک و خرابه‌های سنگی جابجا شده در زمان. هر از گاهی یک ماشین قدیمی و ماشین آلات کشاورزی نیز از جاده عبور می‌کنند. ساکنان روستا برای برقراری ارتباط با دنیای بیرون از تلفن‌های همراه قدیمی استفاده می‌کنند، زیرا اینترنت و تلفن‌های هوشمند هنوز به این روستا نرسیده است.
ابومجید، ۷۰ ساله درباره روستای شان گفت: "ما یک زندگی ساده و ابتدایی داریم. برای تامین آب، مردم از پمپ گازوئیل، آب را از چاهی در زمین بیرون می‌آورند و سپس آن را در حوضچه‌ای که اطراف آن را سنگی پوشانده شده، جمع می‌کنند. گوسفندان از آن می‌نوشند و مقداری را به خانه هایشان می‌برند. "
این روستا به شبکه برق وصل نیست و ساکنان برای روشنایی و دیدن تلویزیون تنها برای چند ساعت به ژنراتور‌های ساده و قدیمی وابسته اند. ام مجید می‌گوید: "فرزندان ما هر از گاهی به جز یکی دو ساعت از خدمات بهداشتی و تلویزیونی محروم هستند. "
یکی از مسائلی که مردم روستا بابت آن خوشحال هستند این است که کرونا به این روستا نرسیده است. مردم در این باره می‌گویند که اپیدمی کرونا که تهدیدی برای بسیاری از کشور‌های جهان است، راه خود را به این روستا باز نکرده و هیچکس از اهالی روستا نیز در برابر این ویروس منحوس واکسینه نشده است.