در جامعه ما، به چنين افرادی زود رنج يا اصطلاحا نازک نارنجی می گويند. زندگي اين آدم ها مانند يک فيلم ملودرام احساساتی است و گاهي در برابر بعضی اتفاقات واکنش های پيش بينی نشده اي بروز می دهند که باعث قطع رابطه با يکی از نزديکان شان می شود.
يكی از معيارهای تضمين کننده سلامت روان انسان ها، داشتن روابط سالم بين فردی است. انسان يک موجود اجتماعی است که رشد شخصيتش با روابط اجتماعی امکان پذير می شود.
زود رنج يا همان نازک نارنجی بودن يکی از مسائلی است که اين تعامل های بين فردی را به چالش می کشد و گاهی باعث بهم خوردن اين روابط می شود.
اصطلاح عاميانه نازک نارنجی به افرادی گفته می شود که تحمل هيچ گونه سختی اعم از جسمانی و روحی و روانی را ندارند. چنين افرادي در مواجهه با کوچک ترين مشکل يا برخوردی احساس ناراحتی و رنجش می کنند و معمولا در اين باره طرف مقابل شان را مقصر می دانند.
اين افراد هيچ گاه توجه نمی کنند که شايد خودشان هم در بعضی برخوردها اشتباه کرده باشند. افراد زودرنج اگر به چند نکته - که در ادامه گفته می شود - توجه و تلاش کنند تا در زندگی شان اين موارد را عملی کنند، به احتمال زياد مشکلات شان کمتر خواهد شد.
زود رنج ها قبل از هر تلاشی برای اصلاح اين رفتارشان بايد کاملا به خود مطمئن باشند که مى توانند روحيه شان را تغيير دهند ولى نبايد براى نتيجه گيرى عجول باشند و اگر چنين کنند حتما پس از مدتی، دگرگون خواهند شد.