به گزارش سایت طلا به نقل از وب سایت «طور قدراتک»؛ همه خمیازه می‌کشند و بسیاری از جانوران مهره دار دیگر از جمله مارها، سگ ها، گربه ها، کوسه‌ها و شامپانزه‌ها نیز خمیازه می‌کشند. اگرچه این بیماری مسری است، اما همه به آن مبتلا نمی‌شوند.
حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از مردم در صورت دیدن شخص، تصویر دیگری در حال خمیازه، خمیازه می‌کشند. خمیازه مسری در حیوانات نیز اتفاق می‌افتد، اما مانند انسان عمل نمی‌کند. دانشمندان چندین نظریه در مورد علت مسری بودن خمیازه ارائه کرده اند. در اینجا چند ایده پیشنهادی در این زمینه وجود دارد:
۱. ممکن است سرایت برای شخصیت‌های عاطفی اتفاق بیفتد:
تئوری ارتباط عاطفی نوعی ارتباط غیرکلامی است. خمیازه ممکن است به روشی رخ دهد که به این معنی باشد که شما احساسات شخص مقابل را درک می‌کنید. شواهد علمی برای این موضوع از یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ در دانشگاه کانکتیکات به این نتیجه رسید که خمیازه کشیدن برای برخی موارد مسری نیست.
کودکان مبتلا به اوتیسم که ممکن است رشد ضعیفی از همدلی داشته باشند، کمتر از همسالان خود خمیازه می‌کشند، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ خمیازه مسری را در بزرگسالان مورد بررسی قرار داد.
در این مطالعه از دانشجویان کالج تست‌های شخصیتی گرفته شد و از آن‌ها خواسته شد تا فیلم‌هایی از چهره‌های خمیازه ببینند. نتیجه این بود که تنها کمتر از ۴ دانش آموز به خمیازه آلوده شدند. مطالعات دیگر نیز رابطه بین خمیازه کشیدن و اسکیزوفرنی را شناسایی کردند که شکل دیگری ازعدم همدلی با دیگران است.
۲. رابطه بین خمیازه مسری و سن:
با این حال، رابطه بین خمیازه و همدلی قطعی نیست، بسیاری از مطالعات انجام شده در مرکز دوک برای مطالعه تغییرات ژن انسانی، در مقاله منتشر شده در مجله PLOS ONE، عواملی را که در خمیازه مسری نقش دارند، شناسایی کردند.
به ۳۲۸ داوطلب ایمنی داده شد. تایید نتایج با آنچه انتظار می‌رفت متفاوت بود، فقط ۲۲۲ نفر خمیازه کشیدند، در حالی که بقیه به خمیازه آلوده نشدند، که باعث شد محققان احتمال اینکه دلیل عاطفی پشت آن وجود داشته باشد را کاهش دهند (تئوری اول)، اما یک عامل مشترک ظاهر شد. در میان بقیه مواردی که محققان را قادر ساخت به عامل دیگری برسند که ممکن است دلیل آن سن باشد. مشخص شد افرادی که خمیازه نمی‌کشند سالخورده بودند و این ممکن است ارتباطی بین ابتلا به خمیازه و سن ایجاد کند، اما محققان همچنان قصد دارند به دنبال مبنای ارثی آن باشند.
۳. خمیازه کشیدن در حیوانات ممکن است کلید اصلی باشد:
مطالعه خمیازه مسری در حیوانات ممکن است سرنخ‌هایی را در مورد چگونگی ابتلای افراد به این عفونت ارائه دهد، مطالعه‌ای که در موسسه تحقیقات پستانداران دانشگاه کیوتو در ژاپن انجام شد، نحوه واکنش حیوانات به خمیازه را بررسی کرد. شامپانزه ها، به ویژه نوزادان، به خمیازه واکنش نشان ندادند. این امر باعث شد محققان نتیجه گیری اینکه عدم رشد فکری مورد نیاز جوانان برای گرفتن خمیازه دلیل عدم ابتلای آن‌ها به عفونت است. موضوع جالب دیگر این است که شامپانزه‌ها با دیدن خمیازه شامپانزه دیگری به خمیازه پاسخ می‌دهند نه زمانی که او فقط دهانش را باز می‌کند.
مطالعه‌ای در دانشگاه لندن نشان داد که سگ‌ها می‌توانند توسط انسان‌ها به خمیازه مبتلا شوند، ۲۱ سگ از ۲۹ سگ زمانی که شخصی در مقابل آن‌ها خمیازه می‌کشد، اما وقتی انسان فقط دهانش را باز کرد، پاسخی ندادند. روی (تئوری دوم) تاکید شد که بین سن و خمیازه رابطه وجود دارد؛ به گونه‌ای که سگ‌های بالای هفت ماه فقط مستعد خمیازه کشیدن هستند. سگ‌ها تنها حیوانات خانگی نیستند که از انسان‌ها خمیازه می‌گیرند. گربه‌ها همچنین پس از دیدن افراد در حال خمیازه، خمیازه می‌کشد.
خمیازه مسری هم در حیوانات و هم در انسان با گرما مرتبط است. بیشتر دانشمندان حدس می‌زنند که این رفتار تنظیم حرارت است، در حالی که برخی از محققان بر این باورند که زمانی که بدن احساس می‌کند یک موقعیت خسته در شرف وقوع است از آن استفاده می‌شود. هنگامی که خسته یا بی حوصله هستید خمیازه بکشید و در مورد حیوانات نیز همینطور است، یک مطالعه نشان داد که دمای مغز در خواب بالاتر از دمای طبیعی آن است، دمای مغز با خمیازه کشیدن کاهش می‌یابد یا عملکرد مغز بهبود می‌یابد، زیرا عفونت ممکن است به دلیل گرما باشد.
نتیجه این است که دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چرا خمیازه مسری رخ می‌دهد. با همدلی، سن و درجه حرارت مرتبط بوده است، اما دلیل اصلی این امر به دست نیامده است، همه دلایل و نظریه‌ها برای آن‌ها قانع کننده نیستند و مطالعات هنوز به دنبال یک نظریه اثبات شده برای رسیدن به این رابطه و درک این نوع هستند. ارتباطی که هنوز دانشمندان را گیج می‌کند.