به گزارش سایت طلا، به نظر می‌رسد همانطور که زمانی کارل ساگان، اخترشناس آمریکایی گفته بود، بدن ما از موادی متعلق به ستارگان مختلف ساخته شده است.
چراکه دانشمندان برای اولین بار توانسته‌اند عنصری از بدن ما را در کهکشانی که بیش از ۱۲ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، کشف کنند. این عنصر، فلوئور است که در استخوان‌ها و دندان‌های انسان یافت می‌شود.
گزارش این کشف و جزئیات آن روز پنج‌شنبه در مجله Nature Astronomy منتشر شد.
ماکسیمیلیان فرانکو، پژوهشگر فوق دکترای اخترفیزیک در دانشگاه هرتفوردشایر بریتانیا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «همه ما درباره فلوئور می‌دانیم زیرا خمیر دندانی که هر روز استفاده می‌کنیم حاوی فلوراید است. این کشف در حالی ممکن شده که ما حتی نمی‌دانستیم کدام نوع از ستارگان بیشترین فلوئور را در کیهان تولید می‌کنند!»
همه عناصری که در سراسر منظومه شمسی، از جمله روی زمین و در بدن ما یافت می‌شوند، همه از هستۀ ستارگان منشأ می‌گیرند و این عناصر در جریان انفجارهای ستاره‌ای آزاد می‌شوند. اما اینکه فلوئور چگونه در این ستاره‌ها ساخته شده، همچنان بصورت رمز و راز باقی مانده است.
دانشمندان توانستند در این کشف اخیر، فلوئور را به صورت هیدروژن فلوراید در ابرهای گازی کهکشان NGP-190387 پیدا کنند. نور این کهکشان بیش از ۱۲ میلیارد سال سفر می‌کند تا به ما برسد، به همین دلیل ستاره شناسان این کهکشان را در شکلی می‌بینند که تنها حدود ۱.۴ میلیارد سال سن داشته است.
به گفته پژوهشگران، احتمالا ستاره‌هایی که فلوئور را در سراسر کیهان آزاد می‌کنند، عمر کوتاهی دارند و در سنین پایین می‌میرند و به احتمال زیاد نیز ستارگان ولف-رایه (Wolf-Rayet) منشا احتمالی آنها هستند.
ستاره‌های ولف-رایه از گونه‌های فراغول‌ها، ستاره‌هایی تکامل‌یافته و بسیار روشن و داغ هستند که جرم بسیار بالایی دارند. اما این ستاره‌ها در مقایسه با ۱۳ میلیارد سالی که جهان ما وجود داشته، فقط برای چند میلیون سال زنده می‌مانند.
پیش از این نیز دانشمندان ستاره‌های ولف-رایه را منابع احتمالی فلوئور باشند و اکنون کشف جدید این نظریه را تایید می‌کند.
دکتر ماکسیمیلیان فرانکو می‌گوید: «ما نشان دادیم که ستاره‌های ولف-رایه که یکی از پرجرم‌ترین ستاره‌های شناخته شده هستند و با رسیدن به پایان عمر خود ممکن است به شدت منفجر شوند، به نوعی به ما در حفظ سلامت دندان‌ها کمک می‌کنند.»
فلوئور و جهان اولیه
از نظر دانشمندان، دیگر منابع بالقوه فلوئور در جهان، احتمالا ستارگان به تکامل رسیدهٔ بسیار نورانی در «شاخه مجانبی غول‌ستاره» هستند. اما تکامل این اجرام آسمانی، میلیاردها سال طول می کشد که خیلی زیاد است و نمی‌توان به اتکای آنها دربارۀ میزان فلوئور کشف شده در کهکشان دور، توضیحی داد.
چیاکی کوبایاشی، دیگر عضو تیم تحقیق و استاد دانشگاه هرتفوردشایر نیز با اشاره به کهکشان NGP-190387 می‌گوید: «برای این کهکشان، فقط ده‌ها یا صدها میلیون سال طول کشیده تا به همان سطح فلوئوری برسد که در ستاره‌های کهکشان راه شیری با قدمت ۱۳.۵ میلیارد سال وجود دارد و این یک کشف کاملا غیرمنتظره است.»
قبل از این کشف، فقط در کهکشان راه شیری و همسایگان آن، همچنین در برخی اختروش‌های دوردست (کوازار) یا اجرام آسمانی درخشانی که در مرکز برخی کهکشان‌هاهستند فلوئور شناسایی شده بود.
اما کشف جدید آنهم در نقطه‌ای بسیار دور، نشان می‌دهد که فلوئور عنصری است که احتمالا از ابتدای خلق جهان وجود داشته است.
دانشمندان مشتاقانه منتظر رصد این کهکشان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگی هستند که در حال حاضر در شیلی در دست ساخت است و انتظار می‌رود رصد آن در سال ۲۰۲۷ آغاز شود و به این ترتیب جزئیات بیشتری درباره NGP-190387 و اسرار آن فاش شود.