چرا اغلب برد‌های الکتریکی به رنگ سبز هستند؟
در این گزارش به بررسی علل سبز بودن اغلب برد‌های الکتریکی می‌پردازیم.
به گزارش موبوایران، به محض اینکه کلمه برد الکترونیکی به میان می‌آید، رنگ سبز به ذهن اکثر افراد می‌رسد. ما عادت کرده ایم که اغلب رنگ سبز برد‌های الکترونیکی را علاوه بر خطوط مسی طلایی رنگ و نماد‌های سفیدی که در اطراف آن‌ها پراکنده شده است، ببینیم. دانشمند اتریشی "پل ایسلر" اولین برد الکترونیکی چاپی را در سال ۱۹۳۶ اختراع کرد و این یک اختراع انقلابی در صنعت بود. سازندگان اکنون می‌توانند یک برد الکترونیکی واحد راطراحی کنند،همچنین صد‌ها عدد از آن‌ها را در زمان بسیار کوتاهی به جای روش سنتی اتصال و ده‌ها قطعه الکتریکی به صورت دستی بسازند.
اولین ظهور مفهوم برد‌های الکترونیکی در سال ۱۹۰۳ توسط مخترع آلمانی "آلبرت هانسون" بود که یک ورق فلزی نازک جریان الکتریکی را روی یک تخته عایق هدایت می‌کرد. برخی از آن‌ها چندین لایه داشتند که تا حدی شبیه کاربرد‌های الکترونیکی فعلی است. طرح Isler بر اساس یک فویل مسی بوده که بر روی یک سطح عایق ساخته شده از شیشه قرار داشت، ایسلر از اولین مدار خود برای ساخت رادیو خود استفاده کرد. با گسترش مدار‌های مجتمع (IC - Integrated Circuits) در اوایل دهه هفتاد و افزایش تعداد قطعات الکتریکی که محصولات و دستگاه‌هایی را که تقریباً روزانه استفاده می‌کنیم تشکیل می‌دهند، استفاده از برد‌های الکترونیکی برای مقابله با این پیچیدگی اجتناب ناپذیر شد.
همانطور که قبلاً گفتیم، طراحی Isler متکی بر تراشه‌های مسی بوده که نشان دهنده هادی الکتریسیته (رد‌های روی برد‌های الکترونیکی) است. علاوه بر این یک ماده شیشه‌ای که نمایانگر عایق الکتریکی است نیز شیشه اپوکسی نامیده می‌شود. شیشه اپوکسی رنگ سبز کمی دارد، اما به زودی سازندگان شروع به بهبودی رنگ روشن با رنگدانه سبز قوی کردند تا از شر رنگ زشت اصلی خلاص شوند.
یکی دیگر از دلایل احتمالی انتخاب رنگ سبز، خواص آن و تضاد با زرد و سفید است. علاوه بر این، رنگی راحت برای چشم بوده و در صورت نگاه طولانی مدت به آن‌ها استرس وارد نمی‌کند. دلیل اهمیت آن این است که مهندسان و تکنسین‌ها عادت دارند ساعت‌های زیادی به برد‌های الکترونیکی برای تشخیص خطا و توسعه، بهبود مدارها، نگاه کنند. سبز یکی از معدود رنگ‌هایی است که دو معیار مهم را برآورده می‌کند. همچنین رنگ سبز برای چشم استرس زا نیست و اگر ساعت‌های طولانی به آن نگاه شود، بر خلاف برخی رنگ‌های دیگر (مثل قرمز یا سفید) باعث ناراحتی نمی‌شود.
ظهور اختراع برد‌های الکترونیکی (۱۹۳۶) مصادف با جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵) بوده و ایالات متحده آمریکا به توسعه فیوز Proximity پرداخت که مارک ۵۳ نام داشت. این اولین پروژه نظامی بود که از برد‌های الکترونیکی چاپ شده استفاده می‌کردند. این بدان معنا بود که ارتش ایالات متحده یکی از بزرگترین مشتریان تولیدکنندگان برد‌های الکترونیکی و متقاضی این محصول بود و برخی از تولیدکنندگان تصمیم گرفتند برد‌هایی را که متعلق به کاربرد نظامی هستند به رنگ سبز کنند، رنگی که نشان دهنده ارتش است.
همه دلایل بالا منجر به افزایش تقاضا برای رنگدانه سبز توسط تولید کنندگان PCB شد و رنگ‌های دیگر بعنوان رنگ‌های ثانویه و کم استفاده در نظر گرفته شدند. این امر منجر به افزایش میزان تولید رنگ سبز برای تامین تقاضای فزاینده شد. در نتیجه، قیمت سبز کاهش یافت و رنگ سبز برد‌های الکترونیکی هرگز گران‌تر از این نشد و این منجر به یک چرخه معیوب بی پایان شد. رنگ برد الکترونیک در حال حاضر اهمیت بیشتری پیدا کرده ، مخصوصاً پس از گسترش جعبه‌های کامپیوتری که یکی از طرفین آن توسط یک صفحه شیشه‌ای در معرض دید قرار می‌گیرد یا حتی گاهی اوقات اصلاً جعبه حاوی برد‌های الکترونیکی نیست.
