این نتایج تحقیقاتی است که در آزمایشگاه روانشناس اجتماعی، دکتر دانیل وگنر، انجام شده است. وگنر که یک استاد روانشناسی در دانشگاه هاروارد است و اولین روانشناس در زمینه تحقیق در مورد توقف فکر است، اولین بار بیش از ٢٥ سال قبل این تحقیقات را شروع کرد.
در طول سالها وگنر این نظریه را با تببین اینکه چرا خیلی دشوار است که جلوی افکار ناخواسته را بگیریم، توسعه داد. او دریافت که وقتی ما تلاش میکنیم به چیزی فکر نکنیم، یک بخش از ذهنمان از فکر ممنوع اجتناب میکند اما بخش دیگر دقیقه به دقیقه وارد میشود تا مطمئن شود ما به آن موضوع فکر نمی کنیم. بنابراین، به طرز متناقضی آن موضوع دوباره به ذهن وارد میشود.
وگنر در سخنرانی اش در انجمن روانشناسی امریکا، چند راهبرد را ارائه می کند که او و دیگر روانشناسان برای کمک به متوقف کردن افکار ناخواسته مطرح کردهاند. این ها شامل موارد زیر هستند:
یک عامل حواسپرتی جذب کننده انتخاب کنید و بر آن متمرکز شوید. وگنر و همکارانش در یک مطالعه از آزمودنیها خواستند که به جای خرس سفید به یک ماشین پورشه قرمز فکر کنند. آنها دریافتند که ارائه چیز دیگری به برای تمرکز به آزمودنیها به آنها کمک میکند تا از افکار ناخواستهای همچون خرسهای سفید اجتناب کنند.
سعی کنید فکر ناخواسته را به تاخیر بیندازید. وگنر میگوید؛ در برخی از تحقیقات دریافته است که درخواست از افراد برای اینکه فقط نیم ساعت در هر روز از افکار نگران کننده شان دست بکشند به آن ها امکان میدهد که در طول باقی روز از این نگرانیها دور بمانند. بنابراین زمان بعدی که یک فکر ناخواسته به ذهنتان هجوم آورد، به خودتان بگویید؛ من به این موضوع تا چهارشنبه آینده فکر نخواهم کرد.
چندین کار را به طور همزمان انجام ندهید. در یک تحقیق یافته شده است افرادی که تحت فشار روانی فزایندهای قرار دارند، بیشتر احتمال دارد که به افکار ناخواسته فکر کنند.
در یک زمان محدود به این افکار اجازه دهید وارد ذهنتان شوند. اگر شما به خودتان اجازه دهید که به صورت کنترلشده به چیزی که میخواهید از آن اجتناب کنید، فکر کنید، احتمال کمتری دارد که این افکار در زمان های دیگر به ذهنتان هجوم بیاورند.
مدیتیشن و توجه: وگنر می گوید؛ مدیتیشن و توجه که کنترل ذهنی را تقویت میکند به افراد کمک میکند تا از افکار ناخواسته اجتناب کنند.