دعوای بین کودکان
درگیری بین کودکان امری عادی است. اما والدین برای حل و فصل دعواها، نیازی به مداخله ندارند. هرچند برای والدین اعصاب خردکن است اما مادر و پدر باید بتوانند به جای دخالت، مهارت هایی را در سنین پایین به فرزندان خود بیاموزند که به آنها کمک کند، خود اختلافاتشان را حل کنند. این 5 مهارت در زیر آمده است:
1. احساسات خود را درک کنند
احساسات به توصیف واکنش ها و نیازها کمک می کنند و رفتار را کنترل کرده و ما را قادر می سازند تا روابط را ایجاد و حفظ کنیم. احساسات خوب مثبت هستند: آنها به زندگی تنوع می بخشند. احساسات ناراحت کننده مانند یک سگ نگهبان هستند: آنها نشان می دهند که یک چیزی اشتباه است. بنابراین به فرزندان خود طبقه بندی احساسات و یادگیری نام آنها کمک کنید.
2. تحت کنترل داشتن خود
تحت کنترل داشتن خود یعنی اینکه بتوانید حتی در موقعیت های چالش برانگیز خود را کنترل کنید. اگر رفتار دیگران آزاردهنده و بد تلقی می شود، بسیاری از کودکان احساس تنش می کنند و این می تواند منجر به خشونت فیزیکی شود که به افراد دیگر یا اشیا آسیب می رساند. کودکان می توانند یاد بگیرند که کنترل داشته باشند. دریابید که چه موقعیت‌هایی به فرزندان شما فشار می‌آورد، تحریک کننده یا استرس زاست و به آنها کمک کنید تا یاد بگیرند واکنش‌های غیرخشونت‌آمیز داشته باشند.
3. دانستن زبان بدن
انسان ها عمدتاً به صورت ناخودآگاه سیگنال می دهند که در درونشان چه می گذرد و چه احساسی دارند. کودکانی که با زبان بدن انسان آشنا هستند، مهارتشان در رابطه پیشرفته تر است، چراکه بدن، احساسات، مقاصد و افکار ناگفته دیگری را آشکار می کند که اجازه می دهد درگیری ها در مراحل اولیه خنثی شود.
4. بدون توهین
دریافت و پذیرش انتقاد به همان اندازه سخت است که هنگام شنیدن توهین آرام باشید؛ اما می‌توان آن را شنید و به نتیجه رسید. از سوی دیگر، توهین وسیله ای ناپسند برای تشدید درگیری است و پاسخ هم پایه به انتقاد یا توهین، درگیری را تشدید می کند. چگونه فرزندتان می‌تواند این وضعیت را خنثی کند؟ بیاموزند از طریق بینی نفس عمیق بکشند و با دهان بازدم کنند، با آرامش به انتقادات گوش دهند، ببینند چه احساساتی درونشان ایجاد می‌شود و آن را بیان کنند، به عنوان مثال: «وقتی به من توهین می‌کنی من را آزار می‌دهی». "دوست ندارم اینطوری صدام کنی "" آنچه شما می گویید مرا ناراحت می کند." "چرا اینطوری با من حرف میزنی؟ ”
5. آمادگی برای بخشش
آمادگی برای آشتی، پیش نیاز اساسی برای حل درگیری و ایجاد صلح است. کسانی که مایل به آشتی هستند به طرف مقابل نزدیک می شوند، به او احترام می گذارند و با جدیت سعی می کنند راه حل خوبی برای هر دو طرف پیدا کنند. کودکانی که آماده آشتی هستند، صلح‌جو هستند، زیرا می‌خواهند موضوع را روشن کنند. صبور هستند و می‌توانند تصمیمات خوبی بگیرند و با وجود احساسات قوی، قصد دارند درگیری را برای بهتر شدن حل کنند. به عنوان مثال، یکدیگر را به نشانه آشتی در پایان درگیری در آغوش بگیرند یا دست بدهند، بسیار خوب است.