به گزارش سایت طلا، شاید شما نیز با برخی از افراد برخورد داشته باشید که رفتاری کودکانه از خود نشان می دهند با اینکه آن ها سن قابل توجعی نیز دارند.
برخی از افراد با وجود افزایش سن باز هم از لحاظ اخلاقی و عاطفی همچنان کودک می مانند و سبک زندگی، تصمیم گیری و اخلاقی آن ها مانند کودکان است. این دسته از افراد بسیار زودرنج، تکانشی و دمدمی مزاج هستند و علاقه زیادی به جلب توجه کردن نشان می دهند
چرا این کودکان هرگز بزرگ نمی شوند؟
اگر در خانواده، والدین خیرخواه برای حفاظت فرزندان در برابر خطر، در همه امور به جای آنان تصمیم بگیرند، این فرزندان تبدیل به کودکان ابدی خواهند شد، آن‌ها هیچ‌گاه تصمیم‌گیری و حل مسأله را نخواهند آموخت و همیشه نیاز به هدایت و حمایت خواهند داشت.
هرگاه مشکلی در زندگیشان رخ بنماید آن‌ها از پدر و مادر توقع حل و فصلش را دارند و تمام عمر مسؤولیت همه دردها، رنج‌ها، مشکلات و ناکامی‌هایشان را بر دوش والدین می‌گذارند.
اگر این کودکان در نقش «کودک مطیع و سازگار» فرو روند منفعل، بی‌انگیزه، بی‌ابتکار و بی‌شوق و ذوق خواهند بود، افسرده‌خو و مهار شده.
در سن چهل سالگی هم اگر دچار سرماخوردگی شوند منتظر مادری هستند که با ظرف سوپ داغ وارد اتاق شود و نوازششان کند و اگر این کودکان در نقش «کودک لجباز و ناسازگار» فرو روند همیشه نافرمان، لجوج، تخریب گر و پرخاشگر خواهند بود.