اختراعاتی که مخترعان خود را به کشتن دادند

به گزارش  سایت طلا، با اینکه اکثر اختراعات زندگی ما را متحول کرد اما برخی اختراعات نیز برای مخترعان خود دردسرساز شدند که در این گزارش ما به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

 وقتی اکثر ما به مخترعین فکر می‌کنیم، احتمالاً به افرادی مانند برادران رایت، الکساندر گراهام بل یا توماس ادیسون فکر می‌کنیم افرادی که با خلق چیزی جدید دنیا را تغییر دادند. چیزی که کمتر در مورد اختراعات صحبت می‌شود این است که افرادی در فرایند اختراع چندان خوش شانس نبودند به طور مثال افرادی که سعی کردند ماشین‌های آینده نگر بسازند و در نهایت قربانی این ماشین‌ها شدند. در اینجا به برخی از نمونه‌های عجیب می‌پردازیم.

فرانتس رایشلت (به انگلیسی: Franz Reichelt) یا همان «خیاط پرنده» یک خیاط اتریشی الاصل بود که در اوایل دهه ۱۹۰۰ در فرانسه زندگی می‌کرد و به عنوان پیشگام در یک لباس چتر نجات کاملا پوشیدنی که کمتر شبیه چتر نجات بود شناخته می شد. چتر نجات ساخته شده توسط رایشلت با ملحفه و سیم نگه داشته می‌شد و به نوعی این وسیله فریاد می‌زد من محکم نیستم، اما این امر رایشلت را از آزمایش چتر نجات در پرش افتتاحیه از برج ایفل که در اوایل فوریه ۱۹۱۲ بود، باز نداشت.

در واقع، او آنقدر از آن پرش مطمئن بود که مطبوعات محلی را فراخواند تا از اختراعش فیلمبرداری کنند رایشلت از برج ایفل، به شدت سقوط کرد و هنگامی که به زمین برخورد کرد جمجمه، ستون فقرات و چند استخوان اصلی اش له شد و بلافاصله فوت شد. کل این رویداد در فیلمی ثبت شده است و می‌توانید در فضای مجازی این حادثه دلخراش را نگاه کنید.

دومین مخترع، ویلیام بولاک، مخترع آمریکایی است که در اواسط قرن نوزدهم زندگی می‌کرد و به عنوان یکی از پدران اولیه چاپخانه مدرن شناخته می‌شود. در سال ۱۸۶۳، بولاک نوع جدیدی از ماشین چاپ را ایجاد کرد که به طور قابل توجهی زمان مورد استفاده از دستگاه چاپ را کاهش می داد.

تنها مشکل این دستگاه مانند هر ماشینی که در آن روز‌ها ساخته شده بود این بود که دستگاه وسیله ایمنی نبود. بولاک در ۳ آوریل ۱۸۶۷ متوجه شد که اختراع جدید او چقدر ناامن است. هنگامی که پایش در یکی از پرس‌ها گیر کرد در عرض یک هفته پایش له شد و تنها ۹ روز پس از آن حادثه، بولاک در حین عمل جراحی برای قطع اندام له شده خود درگذشت.

در سال ۱۹۱۷، مهندس شوروی والرین آباکوفسکی این ایده را مطرح کرد که بهترین قطعات یک هواپیما را بر روی بهترین قطعات یک واگن ریلی ساخته شود تا بتوان از دستگاه جدید برای حمل مقامات در سراسر شوروی استفاده کرد. اسم این دستگاه حمل و نقل "Aerowagon" بود که به سختی چهار سال دوام آورد و بعد از آن دیگر استفاده نشد. در ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۱، آباکوفسکی با تعدادی از نمایندگان بین المللی در حال انجام سفری از مسکو بود که ناگهان وسیله نقلیه از ریل خارج شد و هفت نفر از ۲۲ سرنشین آن کشته شدند. آباکوفسکی در میان کشته شدگان بود و در حالی که تنها ۲۵ سال داشت در این تصادف کشته شد.

مخترع اتریشی Max Valier یکی از افرادی است که Opel RAK را اختراع کرد که این وسیله اولین هواپیمای موشک‌دار جهان بود. اولین هواپیمای Opel RAK  توانست در اولین پرواز خود در مارس ۱۹۲۸ با سرعت ۴۷ مایل در ساعت پرواز کند.حدود دو سال پس از اولین پرواز، والیر به آزمایش سوخت پیشران مایع روی آورد که در نهایت این انتخاب بهترین انتخاب این مخترع نبود. سرانجام در ۷ مه ۱۹۳۰ هنگامی که سوخت مبتنی بر الکل برای پرواز در نظر گرفته شده بود در یکی از پرواز‌هایی که خود مخترع نیز وجود داشت حادثه ایجاد شد و این مخترع کشته شد. راکت‌های  آزمایش مشتعل و منفجر شدند و ولییر را با خود بردند.

توماس میدگلی جونیور یک مهندس مکانیک اهل پنسیلوانیا بود که بیشتر به عنوان فردی که "سرب" مورد استفاده در بنزین را تولید کرده است، شناخته می شود همچنین این مخترع را «مضرترین مخترع تاریخ» می‌نامند به دلیل تاثیر اختراع این مخترع بر تغییرات آب و هوایی و آلودگی هوا. گاز سرب در سال ۱۹۹۶ به طور رسمی برای استفاده در جاده‌ها ممنوع شد و یک خطر بزرگ برای سلامت عمومی محسوب می‌شد، این گاز عامل مرگ توماس نبود. اما طبق گزارش مجله تایم در ۱۳ نوامبر ۱۹۴۴، توماس به طور تصادفی خود را برای اختراعی که مربوط به بلند شدن از تخت خواب بود خفه کرد و در نهایت کشته شد.

تمام تلاش‌های ناموفق در زمینه ماشین‌های پرنده، مخترع ساکن اوهایو، هنری اسمولینسکی را از تلاش خود برای ساخت ترکیب ماشین و هواپیمای هیبریدی در اوایل دهه ۷۰ منصرف نکرد. این وسیله "AVE Mizar" نام داشت. در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، این ماشین پرنده در طی یک پرواز آزمایشی در کالیفرنیا، یکی از بال هایش در حالی که اواسط پرواز بود از بدنه اش جدا شد و ماشین به شدت سقوط کرد همچنین مخترع آن از این سفر جان سالم به در نبرد.

البته این لیست بدون ماری کوری کامل نخواهد بود. این شیمیدان و مخترع مشهور، رادیوم و پولونیوم را همراه با همسرش در اواخر دهه ۱۸۰۰ کشف کرد اما او همچنین با ایجاد اولین دستگاه رادیولوژی متحرک، مسیر پزشکی را برای همیشه متحول کرد. مشابه دستگاه‌های اشعه ایکس که در بیمارستان‌های شهر‌های بزرگ پیدا می‌شدند، دستگاه‌های کوری که به اندازه ماشین بودند می‌توانستند توسط جراحان ارتش در میدان جنگ برای تصویربرداری سریع از گلوله‌ها یا ترکش‌های گیر افتاده در داخل بدن مجروحان استفاده شوند. در حالی که دستگاه او ممکن است افراد بی‌شماری را در میدان جنگ نجات داده باشد، اما در نهایت یکی از اختراعات او منجر به مرگش شد. قرار گرفتن بیش از حد او در معرض اشعه ایکس او را در ۴ ژوئن ۱۹۳۴ به کام مرگ برد.

الکساندر بوگدانوف یک پزشک روسی بود که به طور گسترده به عنوان یکی از پیشگامان انتقال خون اولیه مورد استقبال قرار گرفت. او همچنین به‌خاطر آزمایش انتقال خون روی خودش شهرت دارد. از سال ۱۹۲۴، او شروع به تعویض خون خود با برخی از بیمارانش کرد. چهار سال بعد، در ۷ آوریل ۱۹۲۸، او آخرین آزمایش خود را به پایان رساند، زمانی که سعی کرد خون خود را با خون یک دانشجوی پزشکی که از مالاریا و سل رنج می‌برد، عوض کند. دانش آموز پس از عمل به طور کامل بهبود یافت، اما بوگدانوف خیلی سریع پس از آن آزمایش درگذشت.

آخرین، اما نه کم اهمیت‌ترین مورد جان دی، نجار انگلیسی است که این افتخار را دارد که اولین قربانی زیردریایی باشد که تا به حال ثبت شده است. در سال ۱۷۷۴، دی یک "اتاق غواصی" چوبی ملقب به "ماریا" ساخت که قرار بود تا ۱۲ ساعت کامل در عمق حدود ۱۳۰ فوتی زیر آب بماند تا اینکه پس از ۱۲ ساعت او مجبور شود برای هوا بالا بیاید. در ۲۲ ژوئن همان سال، پس از اینکه جان دی کشتی ماریا را قفل کرد و به زیر آب رفت کشتی غرق شد و این مخترع جان خود را در داخل زیر دریایی از دست داد.