استرس می‌تواند به‌عنوان هر نیرویی از دنیای بیرون تعریف شود که روی شخص اثر می‌گذارد. با اینکه استرس ممکن است در یادگیری و رشد به شما کمک کند اما در بیشتر موارد موجب اضطرب و درماندگی میشود.عوامل استرس برانگیز معمولا برای هر فرد تعریف خاصی دارد.چیزی که برای عده‌ای استرس‌زا و مانع است می‌تواند برای عده‌ای دیگر انگیزه‌ای برای پیشرفت باشد.
استرس موجب بروز واکنش فیزیکی حقیقی در بدن‌تان میشود.وقتی فرد با ترس یا تهدیدی مواجه میشود، چه واقعی و چه خیالی،بدن بطور اتوماتیک ،وارد مکانیسم دفاعی میشود که به آن اغلب واکنش ” جنگ یا گریز ” میگویند.
بدن‌تان برای محافظت از شما شیوه خاص خودش را دارد،وقتی استرس دارید،آدرنالین و کورتیزول در خون‌تان آزاد میشود،تنفس‌تان تندتر شده و خون از دستگاه گوارش‌تان دور شده و به ماهیچه‌ها و اندام جنبشی‌تان فرستاده میشود، پیام‌های عصبی‌تان سرعت گرفته و مردمک‌تان گشاد میشود.
ترشح کورتیزول زیادشده و تمام این واکنش‌های فیزیکی، اولین شیوه بدن جهت آماده شدن برای مقابله با ترس یا تهدید دریافت شده است.
تاثیر کورتیزول
کورتیزول همیشه در جریان خون وجود دارد و به حفظ فشارخون و تولید انرژی برای بدن کمک می‌کند.کورتیزول، سوخت و ساز چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها را برای انرژی بدن تشدید و فعال کرده و همچنین پخش انسولین برای حفظ میزان قندخون را افزایش می‌دهد.درنتیجه، می‌تواند باعث افزایش اشتها به‌منظور حفظ میزان انرژی و انسولین شود.
در زمان استرس،وقتی کورتیزول اضافی ترشح میشود، الگوهای طبیعی میزان کورتیزول مختل میشود.بطور طبیعی ،بالاترین میزان کورتیزول صبح‌ها و پایین‌ترین میزان آن شب‌ها می‌باشد.
اختلال دراین الگو می‌تواند موجب افزایش وزن هم شود.کورتیزول می‌تواند پیام و علائم گرسنگی را آشفته کرده و تشویق‌تان کند تا چربی بیشتر و کربوهیدرات‌هایی بخورید که بدن می‌تواند آن‌ها را به انرژی تبدیل کند.
در گذشته که در زندگی فعالیت‌های بدنی زیادی وجود داشت ،این کالری‌ها به راحتی مصرف می‌شدند اما امروزه بخش عمده استرس ما به دلیل مشغله‌های زیاد و گرفتاری‌های مالی است.در نتیجه هنگام استرس قادر نیستیم این کالری‌های اضافی را بسوزانیم.