پیدا کردن دوربین‌های جاسوسی پنهان با ۴ روش
مطمئن‌ترین راه برای یافتن تجهیزات جاسوسی پنهان این است که جستجو را به یک تکنسین واجد شرایط با تجهیزات حرفه‌ای بسپارید.
به گزارش موبوایران، مطمئن‌ترین راه برای یافتن تجهیزات جاسوسی پنهان این است که جستجو را به یک تکنسین واجد شرایط با تجهیزات حرفه‌ای بسپارید.
چگونه دوربین‌های مخفی را در اتاق هتل یا آپارتمان اجاره‌ای بررسی کنیم؟ برای یک فرد معمولی، صدابَرهای جهت‌دار، دوربین‌های مخفی و سایر تجهیزات نظارتی ابزار فیلم‌های جاسوسی هستند. بااین‌حال چنین دستگاه‌هایی را می‌توان در همه‌جا پیدا کرد: از آپارتمان‌های اجاره‌ای کوچک گرفته تا اتاق‌های گران‌قیمت هتل، از دفتر تا باشگاه، حتی در خانه خود. امروز راه‌هایی را برای یافتن آن‌ها بررسی می‌کنیم.
دوربین‌های مینیاتوری ارزان هستند و برای انتقال داده‌ها - مثلاً به فضای ابری - به Wi-Fi معمولی متصل می‌شوند. این بدان معناست که تقریباً هرکسی می‌تواند در زندگی واقعی جاسوسی کند. چرا آن‌ها؟
چقدر احتمال دارد که در زندگی روزمره و خصوصی با نظارت مواجه شوید؟ طبق یک نظرسنجی ۱۱ ٪ از پاسخ‌دهندگان با دوربین مخفی در اقامتگاه‌های اجاره‌ای مواجه شده‌اند و این‌ها فقط کسانی هستند که چیزی پیدا کردند. هر مستأجری اثاثیه را به‌دقت بررسی نمی‌کند علاوه بر این، یافتن چنین دوربین‌هایی همیشه آسان نیست. قطر لنز‌ها ممکن است به‌اندازه ۲ میلی‌متر باشد و جعبه معمولاً مخفی یا استتار شده است. از کجا باید بدانید که از شما جاسوسی می‌شود؟
روش ۱. یک متخصص استخدام کنید
مطمئن‌ترین راه برای یافتن تجهیزات جاسوسی پنهان این است که جستجو را به یک تکنسین واجد شرایط با تجهیزات حرفه‌ای بسپارید، اگر نگران هستید و قصد دارید برای مدتی درجایی بمانید، یا اگر در حال نقل‌مکان هستید، استخدام یک متخصص ممکن است ارزش وقت و هزینه را داشته باشد.
روش ۲. از تجهیزات اختصاصی استفاده کنید
می‌توانید آشکارساز‌های تشعشعات الکترومغناطیسی، آشکارساز‌های نوری و سایر تجهیزات تشخیص دوربین‌های مخفی را خریداری کنید و از آن‌ها برای بررسی هر اتاق خود استفاده کنید. در ضمن، ساده‌ترین آشکارساز نوری را می‌توان به‌صورت دستی مونتاژ کرد. تنها چیزی که نیاز دارید چند عدد LED قرمز و یک فیلتر نور قرمز است. نور را به سمت محل مشکوک دوربین هدایت کنید و از طریق فیلتر نگاه کنید - هر لنز دوربینی که در دید باشد به‌عنوان یک نقطه روشن ظاهر می‌شود. به خاطر داشته باشید که برد چنین دستگاهی از ده متر (حدود ۳۰ فوت) تجاوز نخواهد کرد.
اگر تصمیم دارید خودتان بررسی کنید، به حمام و اتاق‌خواب، جایی که ممکن است فیلم‌های آسیب‌رسان فیلم‌برداری شود، و همچنین آشکارساز‌های دود و لوازم‌خانگی، نقاط مخفی رایج، توجه ویژه‌ای داشته باشید. همچنین نقاشی‌ها، ساعت‌ها، گلدان‌های گل و حتی اسباب‌بازی‌ها را بررسی کنید.
روش ۳. از گوشی هوشمند استفاده کنید
گاهی اوقات می‌توانید بدون تجهیزات خاص این کار را انجام دهید و فقط از دوربین گوشی هوشمند و چراغ‌قوه خود استفاده کنید. چراغ‌ها را خاموش‌کنید و پرده‌ها را بکشید (اتاق باید تاریک باشد)، هم چراغ‌قوه و هم دوربین گوشی را روشن کنید و آن‌ها را به‌جایی که فکر می‌کنید ممکن است وسیله‌ای مخفی در کمین باشد نشان دهید. اگر سوءظن شما درست باشد، یک تابش خیره‌کننده بر روی صفحه‌نمایش گوشی هوشمند خواهید دید. اگر نمی‌توانید از دوربین و چراغ‌قوه گوشی به‌طور هم‌زمان استفاده کنید، از یک چراغ‌قوه جداگانه استفاده کنید.
در برخی موارد، حتی می‌توانید بدون چراغ‌قوه این کار را انجام دهید. بسیاری از دوربین‌های جاسوسی از نور مادون‌قرمز برای فیلم‌برداری در تاریکی استفاده می‌کنند. برای چشم انسان نامرئی است، اما برای دوربین گوشی هوشمند قابل‌مشاهده است. هنگام فیلم‌برداری در تاریکی، منبع نور مادون‌قرمز بر روی صفحه‌نمایش به‌عنوان یک نقطه ضربان دار ظاهر می‌شود. به خاطر داشته باشید که دوربین اصلی گوشی هوشمند شما ممکن است این کار را انجام ندهد، زیرا احتمالاً دارای فیلتر نور IR است، بنابراین دوربین جلو گزینه بهتری است. می‌توانید با یک کنترل تلویزیون آزمایش کنید تا متوجه شوید که آیا گوشی هوشمند شما برای این کار خوب است یا خیر.
روش ۴. به یک برنامه اعتماد کنید
برنامه‌های موبایل برای یافتن دوربین‌های جاسوسی و سایر دستگاه‌های مخفی به دودسته تقسیم می‌شوند. گروه اول مانند روشی که در بالا توضیح داده شد، دستگاه‌ها را با تابش خیره‌کننده لنز پیدا می‌کنند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به Glint Finder اشاره کرد، که در هنگام برخورد نور چراغ‌قوه به لنز، تابش خیره‌کننده (یا درخشش) را تشخیص می‌دهد. هنگامی‌که این اتفاق می‌افتد، فقط باید مناطق را برای هر دستگاه مخفی بررسی کنید.
برنامه‌های گروه دوم برای جستجوی دستگاه‌های جاسوسی بی‌سیم طراحی‌شده‌اند. برای اینکه آن‌ها کار کنند، باید به Wi-Fi محلی متصل شوید. پس از اسکن روتر، برنامه فهرستی از دستگاه‌های متصل را نمایش می‌دهد. مواردی را که در مورد آن‌ها کاملاً مطمئن نیستید، مانند تلفن هوشمند و لپ‌تاپ خود، بررسی کنید. یک ابزار اختصاصی می‌تواند به شما کمک کند تجهیزات بی‌ضرر را از دستگاه‌های ردیابی با شناسه تشخیص دهید.
