به گزارش سایت طلا،نمایندگان سه کشور اروپایی در مذاکرات رفع تحریمها در وین در بیانیهای تصریح کردهاند برای این گفتوگوها ضربالاجلهای مصنوعی تعیین نمیکنند.
نمایندگان تروئیکای اروپا علیرغم ادعای اینکه برای مذاکرات رفع تحریمها در وین «ضربالاجل مصنوعی» تعیین نمیکنند گفتهاند برای رسیدن به توافق، «چند هفته» زمان دارند نه «چند ماه».
طبق گزارش رویترز، مذاکرهکنندگان اروپایی مدعی شدهاند «در آخرین دور گفتوگوها در زمینه اجابت برخی درخواستهای ایران برخی پیشرفتهای فنی حاصل شده است.»
هشتمین دور از گفتوگوهای رفع تحریم عصر دیروز (به وقت وین) با برگزاری نشست کمیسیون مشترک برجام به ریاست علی باقری مذاکرهکننده ارشد جمهوری اسلامی ایران و انریکه مورا معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آغاز شد.
در این نشست که با شرکت هیأتهای ایران، گروه ۱+۴ و اتحادیه اروپا در هتل کوبورگ برگزار شد، روند مذاکرات مورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین در خصوص نحوه ادامه گفتوگوها بحث و تبادل نظر شد. در این نشست همچنین عنوان شد که اغلب پیشنهادات ایران، در متن جدید گنجانده شده است.
گفتنی است، وین پایتخت اتریش در دور هفتم مذاکرات نیز ۱۴ روز میزبان هیأتهای مذاکره کننده بود.
نخستین دور این گفتوگوها در دولت «سید ابراهیم رئیسی»، رئیسجمهور جدید ایران از هشتم آذر ماه آغاز و ۱۲ آذر برای مشورت طرفهای اروپایی درباره دو پیشنهاد طرف ایرانی با تنفسی چند روزه متوقف شد و دوباره ۱۸ آذر از سر گرفته شد.
نیمه دوم مذاکرات نیز از ۱۸ آذر ماه آغاز شد و جمعه ۲۶ آذر با برگزاری نشست اختتامیه کمیسیون مشترک برجام پایان یافت و مقرر شد که هیأتها به پایتختها مراجعت کنند و بزودی به وین بازگردند.
علی باقری بعد از این نشست اعلام کرد که «در دور هفتم مذاکرات به دو سند جدید مذاکراتی در موضوع تحریمها و هستهای دست یافتیم که اینها دیگر سند پیش نویس مذاکرات ۲۰ ژوئن نخواهد بود، بلکه دو سند جدید است که بر اساس مواضع ایران مبنای مذاکراتی خواهد بود که در وین برگزار میشود».
جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده رفع تمامی تحریمها علیه ایران، به گونهای که قابل راستیآزمایی باشد مهمترین دستور کار هیأت ایرانی را در این گفتوگوها تشکیل میدهد.
در دولت «حسن روحانی»، رئیسجمهور سابق ایران نیز ۶ دور گفتوگو میان ایران و گروه ۱+۴ (انگلیس، روسیه، چین، فرانسه به علاوه آلمان) برگزار شد.
طرف آمریکایی هم در این مذاکرات با نمایندگان گروه ۱+۴ بدون حضور ایران در خصوص شرایط بازگشت به برجام گفتوگو میکرد اما آن مذاکرات، به دلیل اصرار آمریکا بر عدم ضمانت درباره ماندن در برجام و یا عدم رفع تمامی تحریمها به بنبست رسید و نتیجهای دربر نداشت.
طرفهای غربی از زمان آغاز این مذاکرات بارها با تعیین ضربالاجل برای توافق، تلاش کردهاند تیم مذاکرهکننده ایران را تحت فشار قرار دهند.
طرفهای غربی در توجیه چنین بازیهایی با عنصر زمان میگویند چنانچه پیشرفتهای هستهای ایران ادامه پیدا کند برجام، در بردارنده همان منافع «منع اشاعهای» که در سال ۲۰۱۵ این توافق برای طرف غربی ایجاد میکرد نخواهد بود.
برخی از تحلیلگران این موضع طرفهای غربی درباره کاسته شدن از منافع «منع اشاعهای» را دیدگاهی یکجانبه میدانند.
به گفته این تحلیلگران، جمهوری اسلامی ایران نیز از زمان اجرایی شدن برجام به هیچ یک از منافع اقتصادی وعدهداده شده در این توافق دست پیدا نکرده و این آمریکا است که با توجه به خروج از برجام باید با بازگشت به توافق، زمینههای ایجاد توازن دوجانبه در توافق را فراهم کند.