به گزارش موبوایران، سازندگان گوشی‌های موبایل همواره ایده‌های جدیدی را عملی می‌کنند تا در این بازار شلوغ بیشتر به چشم بیایند. برخی از این ویژگی‌ها بسیار جذاب و فوق‌العاده بوده‌اند ولی برخی دیگر با استقبال چندانی روبرو نشده‌اند. از طرف دیگر، برخی از این ویژگی‌ها روزی روزگاری محبوبیت زیادی داشتند ولی حالا دیگر حیاتی نیستند. در ادامه به ۵ ویژگی قدیمی گوشی‌های موبایل می‌پردازیم که روزی روزگاری بسیار رایج بودند ولی حالا بیشتر این ویژگی‌ها دیگر دیده نمی‌شوند و اصلا دلتنگ آن‌ها نخواهیم شد.
۱. کیبوردهای QWERTY
برای مدتی وجود کیبورد QWERTY یک ویژگی ضروری برای گوشی‌های موبایل محسوب می‌شد. قرارگیری تمام کلیدهای کیبورد در فضای اندک گوشی به کاربران حرفه‌ای اجازه می‌داد که متن‌های مربوط به پیامک، ایمیل و دیگر موارد را با سرعت زیادی تایپ کنند. در زمینه‌ی مزایای این کیبوردها می‌توانیم به موارد مختلفی اشاره کنیم. به عنوان مثال، حس لمس دکمه‌های فیزیکی در نمایشگرهای لمسی تکرار نمی‌شود.
از سوی دیگر، بسیاری از کاربران حرفه‌ای بدون نیاز به نگاه کردن به گوشی می‌توانستند متن‌های طولانی را به راحتی تایپ کنند. همچنین باید به امکان ایجاد میان‌برها اشاره کنیم که به افراد اجازه می‌داد فقط با فشردن چند دکمه، کارهای مختلفی را انجام دهند. اما در کنار نقاط قوت، باید به مشکلات آن‌ها هم اشاره کنیم. مهم‌ترین مشکلی که این کیبوردها ایجاد می‌کردند این بود که منجر به کاهش فضای نمایشگر می‌شدند. به همین خاطر استیو جابز در مراسم رونمایی نخستین آیفون گفت که گوشی‌های دارای کیبورد فیزیکی پتانسیل استفاده از نمایشگرهای بزرگ‌تر را از بین می‌برند.
با توجه به اینکه طی سال‌های گذشته گوشی‌های غول‌پیکر روزبه‌روز محبوب‌تر شده‌اند، به نظر می‌رسد اندازه‌ی نمایشگر همواره برای کاربران اهمیت زیادی دارند. علاوه بر این، هنگام استفاده‌ی طولانی‌مدت از کیبوردهای فیزیکی، انگشت شست کاربران با درد روبرو می‌شد. اما تایپ بر روی نمایشگر مشکلات کمتری را ایجاد می‌کند. روی هم رفته شاید این نوع کیبوردها برای برخی کاربران ارزش نوستالژیک داشته باشند، اما کنار رفتن آن‌ها خبر خوبی به حساب می‌آید و این موضوع به نفع کاربران بوده است.
۲. پورت‌های شارژ انحصاری
این روزها اکثر گجت‌ها از پورت USB-C بهره می‌برند. اگرچه برخی گوشی‌ها و گجت‌ها از پورت‌هایی مانند micro-USB یا لایتنینگ استفاده می‌کنند، اما در کل USB-C بخش بزرگی از بازار گجت‌ها و محصولات الکترونیک را گرفته است. این در حالی است که در گذشته اینطور نبود.
قبل از USB-C، پورت micro-USB محبوبیت زیادی داشت و حتی برخی گجت‌ها از mini-USB استفاده می‌کردند. اما حتی این پورت‌ها و استانداردها هم همه‌گیر نبودند و شرکت‌های مختلف گجت‌ها و وسایل جانبی آن‌ها را با کابل‌ها و پورت‌های اختصاصی راهی بازار می‌کردند. به عنوان مثال می‌توانیم به نوکیا و موتورولا اشاره کنیم که هرکدام از پورت‌ها و کابل‌های مختلفی برای محصولات خود استفاده می‌کردند. چند نسل نخست آیفون هم با کانکتور ۳۰ پین از راه رسیدند.
اما خوشبختانه، امروزه اکثریت گوشی‌های موبایل از پورت USB-C بهره می‌بردند و برای شارژ کردن گوشی‌های خود و استفاده از لوازم جانبی دیگر مانند گذشته لازم نیست به دنبال کابل‌های مختلفی بگردید.
۳. بریدگی نمایشگر
بریدگی نمایشگر هم یکی دیگر ترندهای نه‌چندان خوشایندی بود که برای مدتی همه‌گیر شد ولی خوشبختانه در حال حاضر تا حد زیادی کنار رفته است. چند سال قبل شرکت اسنشال که توسط خالق اندروید تاسیس شده بود، اولین گوشی دارای بریدگی نمایشگر را معرفی کرد. گوشی اسنشال با بریدگی نمایشگر کوچکی معرفی شد که دوربین سلفی را در خود جای داده بود. به لطف بهره‌گیری از این رویکرد، نسبت نمایشگر به بدنه به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد. در آن زمان برخی از این ایده استقبال کردند و برخی دیگر می‌گفتند که چنین ایده‌ای اصلا خوب نیست.
اگرچه اسنشال اولین گوشی دارای این مشخصه بود، اما شرکت اپل نقش مهمی در همه‌گیری این قابلیت ایفا کرد. آیفون X در سال ۲۰۱۷ همراه با بریدگی نمایشگر راهی بازار شد و از آن زمان تقریبا تمام مدل‌های آیفون با این مشخصه یه دست کاربران رسیده‌اند. در این میان باید عنوان بدترین بریدگی نمایشگر را به گوشی پیکسل ۳ ایکس‌ال اهدا کنیم که با یک بریدگی بسیار بزرگ و زشت معرفی شد.
خوشبختانه اکثریت سازندگان گوشی‌های اندرویدی این ویژگی را کنار گذاشته‌اند. اگرچه برخی از گوشی‌های ارزان‌قیمت همچنان با بریدگی قطره‌ای شکل راهی بازار می‌شوند، اما بیشتر گوشی‌های جدید از نمایشگر حفره‌دار بهره می‌برند.
۴. باتری‌های قابل تعویض
سال‌ها قبل گوشی‌های موبایل با باتری‌های قابل تعویض عرضه می‌شدند. این یعنی کاربران به راحتی می‌توانستند پنل پشتی را جدا کنند و باتری موجود در بدنه‌ی را بیرون بیاورند. همچنین به عنوان مثال اگر گوشی هنگ می‌کرد، با بیرون آوردن باتری و دوباره قرار دادن آن می‌توانستید گوشی را ریستارت کنید. در ضمن برخی از کاربران برای گوشی خود یک باتری جداگانه می‌خریدند تا در صورت بروز مشکل برای باتری اصلی، بتوانند به راحتی از باتری جدیدی بهره ببرند.
اگرچه هیچکدام از مدل‌های آیفون با باتری‌های قابل تعویض راهی بازار نشدند، اما در آن دوران شرکت‌هایی مانند سامسونگ و نوکیا از باتری‌های قابل تعویض استفاده می‌کردند. حتی شرکت بلک‌بری تا سال‌ها روی این ویژگی به عنوان یک مزیت مهم در برابر آیفون مانور می‌داد. از طرف دیگر، طی حدود ۱۰ سال گذشته باتری گوشی‌های موبایل با پیشرفت‌های مهمی روبرو شده است. گوشی‌ها توان سخت‌افزاری بسیار بیشتری ارائه می‌دهند و تا چندین سال می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. اگرچه عمر باتری‌ها به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند، اما با مراجعه به تعمیرگاه‌ها به راحتی می‌توان آن‌ها را تعویض کرد.
همچنین در حال حاضر بسیاری از کاربران به طراحی و بدنه‌ی گوشی‌های جدید علاقه‌ی زیادی دارند و بهره‌گیری از بدنه‌های پلاستیکی دیگر با استقبال کاربران روبرو نمی‌شود. در همین رابطه باید به افزایش شمار گوشی‌های ضد آب یا گوشی‌هایی که به طور محدود در برابر نفوذ آب مقاومت می‌کنند، اشاره کنیم. چنین مشخصه‌هایی با ادامه‌ی استفاده از باتری‌های قابل تعویض امکان‌پذیر نمی‌شد.
این روزها بسیاری از کاربرانی که همواره در حال حرکت هستند و برای ساعات متمادی به برق دسترسی ندارند، می‌توانند از چندین مدل پاوربانک استفاده کنند و در کنار شارژ گوشی خود، گجت‌های دیگری هم شارژ کنند. در ضمن نباید افزایش سرعت شارژ گوشی‌های هوشمند را از قلم بیندازیم که به کاربران اجازه می‌دهد گوشی خود را در عرض مدت‌زمانی کوتاه شارژ کنند.
۵. آنتن‌های اکسترنال
آنتن‌های اکسترنال یکی دیگر از ویژگی‌هایی هستند که خوشبختانه از گوشی‌های موبایل حذف شدند. سال‌ها قبل شرکت‌ها چاره‌ای جز استفاده از این نوع آنتن‌ها نداشتند زیرا در غیر این صورت کاربران نمی‌توانستند از سیگنال‌های شبکه‌های مخابراتی استفاده کنند. شرکت‌ها برای این آنتن‌ها طراحی‌های متفاوتی را استفاده می‌کردند. برخی از این آنتن‌ها بلند و باریک بودند و برخی دیگر کوتاه و ضخیم. اما وجود همین آنتن‌ها باعث می‌شد که قرارگیری گوشی‌ها در جیب کاربران تجربه‌ی جالبی نباشد.
خوشبختانه در این زمینه تکنولوژی‌های جدیدی توسعه پیدا کرد و اپراتورهای مخابراتی هم ابزارهای جدیدی را مورد استفاده قرار دادند که این موضوع منجر به حذف آنتن‌های اکسترنال شد.