لنوو هیلو اولین گوشی با پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ پلاس خواهد بود

به گزارش سایت طلا، در حال حاضر پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در بین پردازنده‌هایی که برای گوشی‌های اندرویدی ساخته شده قدرتمندترین مدل به حساب می‌آید. اما ظاهرا کوالکام در حال ساخت مدل پلاس آن نیز هست چرا که اولین گوشی مجهز به آن تحت عنوان لنوو هیلو در دست ساخت قرار دارد.

کوالکام اواخر سال ۲۰۲۱ از پردازنده‌ی پرچم‌دار خود تحت عنوان اسنپدراگون ۸ نسل ۱ رونمایی کرد. تراشه‌ای با هشت هسته‌ی پردازشی که با ترتیب ۱ + ۳ + ۴ در کنار هم قرار گرفته‌اند. هسته‌ی اول از نوع Cortex-X2، هسته‌ی دوم از نوع Cortex-A710 و هسته‌ی سوم هم از نوع Cortex-A510 هستند که به صورت کلی حدودا ۱۵ الی ۲۰ درصد به نسبت نسل گذشته پیشرفت داشته‌اند. اما در حالی که کمتر از دو ماه از رونمایی این پردازنده گذشته، شاهد انتشار خبرهایی در رابطه با مدل پلاس آن نیز هستیم.

افشاگر معروف حوزه‌ی فناوری یعنی ایوان بلس امروز اطلاعات محصولی را تحت عنوان لنوو هیلو فاش کرد که ظاهرا قرار است از اسنپدراگون ۸ نسل ۱ به عنوان قلب تپنده‌ی خود بهره ببرد. این تراشه به احتمال بسیار فراوان و برخلاف مدل استاندارد که توسط سامسونگ ساخته شد، این‌بار به دست مهندسان TSMC ساخته می‌شود تا به احتمال بسیار فراوان دیگر شاهد داغ شدن‌های گاه و بی‌گاه آن نباشیم. همچنین قدرت بیشتر تراشه‌ی Dimensity 9000 مدیاتک (ساخته شده توسط TSMC) به نسبت اسنپدراگون ۸ نسل ۱ و اگزینوس ۲۲۰۰ که توسط سامسونگ تولید شدند نشان می‌دهد کوالکام می‌تواند به کمک TSMC بار دیگر لقب قدرتمندترین تراشه را مال پردازنده‌های خود کند.

اما می‌پردازیم به لنوو هیلو. محصولی که جانشین گوشی‌های گیمینگ شرکت چینی به حساب نمی‌آید اگرچه توان سخت‌افزاری آن نشان می‌دهد که یا باید شاهد محصولی پرچم‌دار باشیم یا گیمینگ. نام رمز این گوشی مورد انتظار «دیابلو» است که متاسفانه چیزی از نوع کاربری آن به ما نمی‌گوید. با این حال کمتر دیده شده که لنوو یک گوشی پرچم‌دار تولید کند. بنابراین می‌توان حدس زد این گوشی یک گوشی بالارده با قدرت سخت‌افزاری بالا باشد که به همین خاطر انتظار می‌رود نمایشگری سریع، روان و باکیفیت، باتری بزرگ، شارژری سریع و دوربین‌های نه‌چندان قدرتمند داشته باشد.

طبق شنیده‌ها، ظاهرا نمایشگر این گوشی ۶٫۶۷ اینچی با وضوح +FHD و پنلی از جنس P-OLED ساخت LG خواهد بود که رفرش‌ریت آن به ۱۴۴ هرتز می‌رسد. همچنین میزان نرخ الگوبرداری صفحه‌ی آن نیز ۳۰۰ هرتز است که همین یک مورد نشان می‌دهد لنوو هیلو یک گوشی گیمینگ نیست چرا که معمولا گوشی‌های گیمینگ از نرخ الگوبرداری لمس بسیار بیشتری برخوردار هستند. در مرکز-بالای این نمایشگر هم یک دوربین سلفی درون حفره‌ای کوچک قرار گرفته که سنسوری به بزرگی ۱۶ مگاپیکسل دارد. این یعنی دیگر خبری از دوربین سلفی پاپ آپ روی فریم گوشی نیست؛ یک دلیل دیگر برای اینکه لنوو هیلو را یک پرچم‌دار معمولی بدانیم.

نماینده‌ی مورد انتظار لنوو روی پنل پشتی خود میزبان سه دوربین است که به ترتیب شامل دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی، دوربین فوق عریض ۱۳ مگاپیکسلی و یک دوربین احتمالا ماکروی ۲ مگاپیکسلی می‌شوند. لنوو لیجن دوئل ۲ و دوئل ۲ پرو هم از یک دوربین اصلی و فوق عریض بهره می‌بردند با این تفاوت که اندازه‌ی آن‌ها به ترتیب ۶۴ و ۱۶ مگاپیکسل بود. بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که لنوو هیلو یک گوشی پرچم‌دار قدرتمند در زمینه‌ی عکاسی و فیلم‌برداری نیست اما از طرفی یک گوشی گیمینگ هم به حساب نمی‌آید.

ضخامت این گوشی به ۸ میلی‌متر می‌رسد که کاملا از این حیث به گوشی‌های پرچم‌دار معمولی شباهت دارد. باتری بکار رفته در آن هم ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی است (برای مقایسه دو گوشی لیجن دوئل ۲ و ۲ پرو به ضخامت ۹٫۹ میلی‌متر از باتری ۵۵۰۰ میلی‌آمپر ساعتی بهره می‌بردند). شارژری هم که قرار است برای شارژ این باتری در نظر گرفته شود سرعت بسیار بالایی خواهد داشت و طبق شنیده‌ها ۶۸ واتی است. البته به نظر می‌رسد از این لحاظ بین دو مدل جهانی و چینی لنوو هیلو تفاوت وجود داشته باشد.

همانطور که گفته شد این گوشی با اسنپدراگون ۸ نسل ۱ پلاس به عنوان قلب تپنده راهی بازار می‌شود اما در کنار این تراشه‌ی ظاهرا قدرتمند، از ۸/۱۲/۱۶ گیگابایت حافظه‌ی رم از نوه DDR5 و ۱۲۸/۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی داخلی از نوع UFS 3.1 هم استفاده خواهد شد. با در نظر گرفتن مدل ۱۶ گیگابایتی این محصول، اگر لنوو یک مدل با ظرفیت حافظه‌ی داخلی ۵۱۲ گیگابایت برای این گوشی در نظر نگیرد جای تعجب خواهد داشت.

قیمت لنوو هیلو هنوز مشخص نشده است اما طبق آنچه که می‌دانیم، این گوشی نباید تا قبل از سه‌ماه سوم امسال رونمایی و راهی بازار شود. این یعنی حداقل نصف سال دیگر تا رونمایی از این گوشی زمان باقی مانده و است و قطعا تا آن زمان خبرهای بیشتری در رابطه با آن خواهیم شنید.