به گزارش سایت طلا، شهاب حسینی، صابر ابر و هومن حاجی عبداللهی از جمله بازیگرانی هستند که حضور خود در مقابل دوربین را با مجری‌گری آغاز کردند.
ورود چهره‌های شناخته‌شده به دنیای سینما، در تمام جهان، امری مرسوم به حساب می‌آید. در بسیاری از کشورهای جهان از خوانندگان، ورزشکاران و اینفلوئنسرها گرفته تا سیاست‌مداران، موفق شده‌اند به سینما ورود کرده و در قامت تهیه‌کننده، سرمایه‌گذار یا بازیگر، مسئولیتی سینمایی را به عهده بگیرند.
در بین چهره‌های مشهوری که وارد عالم بازیگری شده‌اند، مجریان تلویزیونی سهم قابل توجهی را به خود اختصاص می‌دهند. رویدادی که در جشنواره این دوره فجر نیز دیده شد به طوری که فیلم نمور از دو مجری معروف نقش گرفته بود؛ محمدرضا علیمردانی و باربد بابایی.
در ادامه فهرست مجریانی را که سر از دنیای بازیگری سینما درآوردند، مرور می‌کنیم.
شهاب حسینی
همان‌گونه که خودش هم بارها عنوان کرده، اصالتش به اجرا و مجری‌گری برمی‌گردد. او در سال ۷۷، با اجرای برنامه اکسیژن خیلی به چشم آمد و پس از چند نقش‌آفرینی تلویزیونی، به سینما ورود کرد و به یکی از تکنیکی‌ترین بازیگران تاریخ سینمای ایران تبدیل شد. بازیگری که جایزه کن، تنها یکی از افتخارات اوست. البته که حسینی پس از حدود دو دهه و درحالی که تمام شهرت جهانی‌اش مرهون بازیگری بود، با برنامه هم‌رفیق، بازگشتی دوباره به عالم اجرا داشت.
فرزاد حسنی
سیدجواد یحیوی
یحیوی کار اجرا را از سال ۷۳ و زمانی که تنها ۲۰ سال سن داشت، از رادیو آغاز کرد و توانست خیلی زود خود را در قاب تلویزیون ببیند. او البته خیلی زود، علاقمندی خود به بازیگری را نشان داد و در نخستین سال‌هایی که ممنوع‌الفعالیت بود، روند بازی در سینما را با شوخی (۱۳۷۸، همایون اسعدیان) آغاز کرد. یحیوی تا به امروز در ۱۳ فیلم سینمایی، ۲ سریال و ۵ سریال نمایش خانگی بازی کرده است.
رضا رشیدپور
مجری سرشناس تلویزیون، از سال ۸۶ و با فیلم بی‌پولی (۱۳۸۶، حمید نعمت‌الله) وارد سینما شد و توانست در ۵ فیلم سینمایی دیگر نیز بازی کند. سوپراستار (۱۳۸۷، تهمینه میلانی)، در امتداد شهر (۱۳۹۰، علی عطشانی)، شیش و بش (۱۳۹۰، بهمن گودرزی)، شرف خانواده فاضل (۱۳۹۲، پوریا جاوید پور) و قاتل اهلی (۱۳۹۵، مسعود کیمیایی)، دیگر آثار کارنامه این بازیگر را شامل می‌شوند. این چهره، حضور در چند سریال و شبکه نمایش خانگی را نیز در کارنامه دارد.
آزاده نامداری
مجری محبوب یک دهه اخیر تلویزیون، علاقه زیادی به سینما داشت و یکی از پایه‌های ثابت دنبال کردن جشنواره فجر بود. او در کارنامه خود، یک تجریه بازی در مالاریا ساخته پرویز شهبازی را به ثبت رساند که خیلی به چشم آمد و رسانه‌ها از نقش‌آفرینی وی استقبال بسیاری به عمل آوردند.
هومن حاجی‌عبداللهی
حاجی‌عبداللهی اگرچه کار خود را با اجرا آغاز کرد اما به موازات این اجرا، بازی در سینما و تلویزیون را هم به صورت جدی دنبال کرد. وی، نخستین بار، کار بازی را در سال ۸۴ و در فیلم چند می‌گیری گریه کنی (۱۳۸۴، شاهد احمدلو) آغاز کرد و توانست طی ۱۶ سال، در چندین فیلم سینمایی که عمدتا آثار مربوط به کودک بودند، حضور یابد. او در بیش از ۱۰ سریال هم بازی کرد و در کنار این فعالیت‌ها، در دوبله و صداپیشگی نیز فعالیت‌هایی را به انجام رساند.
احسان کرمی
کرمی، فعالیت خود را از رادیو آغاز کرد و به تلویزیون رسید. کرمی که علاقمندی خود را به حضور در صحنه‌های تئاتر نشان داده، تنها در سه فیلم دربست (۱۳۹۴، علی خامه‌پرست)، ۳۶۰ درجه (۱۳۹۳، سام قریبیان) و عالیجناب به ایفای نقش پرداخته است. این بازیگر در کارنامه خود، فعالیت‌هایی را در حوزه تئاتر، شبکه نمیاش خانگی، صداپیشگی و خوانندگی به ثبت رسانده است.
محمد سلوکی
سلوکی با برنامه محبوب نیمرخ، خود را به جامعه مجریان کشور معرفی کرد و توانست خیلی زود اجراهای متعددی را در جعبه جادویی تجربه کند. وی قرار بود نقش اصلی فیلم سنتوری (۱۳۸۵، داریوش مهرجویی) را بازی کند که در نهایت این نقش به بهرام رادان رسید و سلوکی عهده‌دار یک نقش فرعی در آن فیلم شد.
صابر ابر
امیرحسین مدرس
مدرس، اجرا در تلویزیون را از نیمه دوم دهه ۶۰ آغاز کرد. این چهره، برای نخستین بار در سال ۸۵ و با گرگ و میش (۱۳۸۵، قاسم جعفری)، حضور در مقابل دوربین سینما را تجربه کرد. ما همه گناهکاریم (۱۳۹۵، حسن ناظر)، در امتداد شهر و نرگس مست (۱۳۹۵، سید جلال‌الدین دری)، دیگر فعالیت‌های سینمایی این مجری تلویزیونی هستند.
شهرام شکیبا
شکیبا از آخرین سال‌های دهه ۶۰ کار خود را در حوزه اجرا آغاز کرد. او تاکنون سه حضور سینمایی در گنجشک و قناری (۱۳۹۱، رحیم بهبودی فر)، یک سطر واقعیت (۱۳۹۰، علی وزیریان) و زندگی شیرین (۱۳۸۷، قدرت‌الله صلح‌میرزایی) تجربه کرده است. البته که تعداد نقش‌آفرینی او در سریال‌های تلویزیونی، به مراتب بیشتر از کارنامه سینمایی‌اش است.