چرا چهره مان در آینه بهتر از عکس است؟

به گزارش سایت طلا ، حتماً برای شما هم پیش آمده که عکسی از خودتان دیده باشید و احساس کرده باشید شخص داخل عکس را نمی‌شناسید! شما تنها کسی نیستید که همیشه احساس می‌کند چهره اش در آینه بهتر از عکس‌ها است. در واقع برای این مسأله یک توضیح علمی وجود دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

۱- تصویر ما در آینه وارونه است

چیزی که در آینه از خودمان می‌بینیم واقعیت ما نیست – انعکاس درون آینه نسخه‌ی وارونه‌ای از ظاهر واقعی ما است؛ و از آنجایی که ما هر روز در آینه به خودمان نگاه می‌کنیم، به این نسخه‌ی وارونه عادت می‌کنیم. به این مسأله «اثر مواجهه‌ی صرف» (Mere Exposure Effect) گفته می‌شود. به همین دلیل اگر زیاد از خودتان عکس ندیده باشید، نمی‌دانید که واقعاً چه شکلی هستید، بنابراین طبیعی است که از دیدن خودتان در عکس‌ها شوکه شوید.

۲- کنترل فوری و کامل تصویر خود را داریم

وقتی در حال تماشای خود در آینه هستیم، کنترل کامل و فوری تصویرمان را داریم. اگر زاویه را نپسندیم، فوراً دست به کار می‌شویم، سر خود را می‌چرخانیم و حالت بدن و چهره‌ی خود را اصلاح می‌کنیم تا ظاهر رضایت بخش تری پیدا کنیم. اما وقتی عکسی از ما گرفته می‌شود، اغلب بعد از ثبت تصویر خودمان را می‌بینیم. استفاده از ترفند‌هایی که برای ژست گرفتن هنگام عکاسی وجود دارد در این مورد می‌تواند کمک کننده باشد. به علاوه خوب است که بدانید کدام سمت از چهره و بدن تان ظاهر بهتری دارد و بهترین زاویه‌ی آن‌ها را بشناسید.

۳- نور نقش مهمی دارد

مغز ما به گونه‌ای عمل می‌کند که وقتی به درون آینه نگاه می‌کنیم متوجه تفاوت‌های نوری نمی‌شویم، چون مغز ما به طور خودکار این تفاوت‌ها را تعدیل می‌کند و تصویری نزدیک به آنچه که عادت به دیدنش داریم، از چهره مان به ما نشان می‌دهد. اما دوربین عکاسی به این شکل عمل نمی‌کند و به جای آن، همه‌ی رنگ‌ها و سایه‌ها را به شکلی واقعی ثبت می‌کند و این مسأله نقش پر رنگی در عکس به دست آمده دارد. عکاس‌ها معتقدند نور به قدری اهمیت دارد که تأثیر آن یا سازنده است یا مخرب.

۴- چهره‌ی ما قرینه نیست

هیچ کسی چهره‌ی کاملاً قرینه‌ای ندارد. قسمت‌های متناظر صورت تان را با هم مقایسه کنید – احتمالاً تفاوت زیادی بین آن‌ها خواهید دید. ما عادت داریم از یک یا چند زاویه‌ی مشخص در آینه به خودمان نگاه کنیم و اغلب تصور می‌کنیم صورت ما از همه‌ی زاویه‌ها به همان شکل دیده می‌شود. به همین دلیل است که وقتی خودمان را در یک عکس می‌بینیم احساس می‌کنیم با شخص کاملاً متفاوتی رو به رو شده ایم و احتمالاً کمتر احساس زیبایی می‌کنیم.
در خانه با تغییر نور، زاویه و ژست‌ها می‌توانید این مسأله را آزمایش کنید. دوربین را روی تایمر بگذارید تا متوجه شوید در کدام حالت در عکس‌ها بهتر می‌افتید

۵- فشار محیط را دست کم نگیرید

به گفته‌ی محققان، ما معمولاً یا در خانه یا دست کم در یک محیط امن به آینه نگاه می‌کنیم. اما در عکس‌ها ما معمولاً خشک‌تر هستیم و تنش بیشتری داریم. وقت عکس گرفتن، چشم هایمان را گشاد می‌کنیم تا پلک نزنیم و لب هایمان را می‌کشیم تا یک لبخند ساختگی بزنیم یا لب هایمان را قلوه می‌کنیم. چون عکس‌ها اغلب از شبکه‌های اجتماعی سر درمی آورند، برای اینکه ظاهر مشخصی داشته باشیم، فشار روانی زیادی بر روی خود احساس می‌کنیم.
سعی کنید هنگام قرار گرفتن در برابر دوربین، آرام‌تر باشید. این مسأله همیشه باعث بهتر شدن عکس هایتان خواهد شد.

۶- فقط جزئیات مشخصی را در آینه می‌بینیم

وقتی در آینه به خودمان نگاه می‌کنیم، معمولاً روی بخش‌های خاصی از صورت مان، مثل لب ها، بینی، چشم‌ها و غیره، تمرکز می‌کنیم و متوجه نمی‌شویم که همه‌ی آن‌ها در کنار هم چطور به نظر می‌رسند. از طرفی دیگر، وقتی به عکس مان نگاه می‌کنیم، همه چیز یکباره به چشم مان می‌آید و کلیت تصویرمان را می‌سنجیم، از حالت بدن گرفته تا حالت چهره و هر چیز دیگری که معمولاً به آن توجه نمی‌کنیم. در اینجا هم بررسی و سنجش زوایای مختلف بدن و چهره ممکن است به شما کمک کند در برابر دوربین اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید.

۷- فکر می‌کنیم جذاب‌تر از واقعیت مان هستیم

تحقیقات دانشمندان آمریکایی نشان داده تصوری که آدم‌ها از ظاهرشان دارند معمولاً بهتر از واقعیت امر است. محققان در این پژوهش عکس‌هایی از شرکت کنندکان را انتخاب کردند و با ایجاد تغییراتی در عکس‌ها نسخه‌های بهتر و بدتری از آن‌ها ساختند. سپس از شرکت کنندگان خواستند از میان این تصاویر، عکس اصلی خود را پیدا کنند، اما اغلب شرکت کنندگان موفق به این کار نشدند و تصویری که نسخه‌ی بهتری از عکس اصلی خودشان بود را انتخاب کردند.
مدت زمانی که ما صرف تماشای خود در آینه می‌کنیم بسیار بیشتر از مدت زمان تماشای خود در عکس‌ها است. مغزمان ما را فریب می‌دهد، به همین دلیل عکس اصلی برایمان عجیب و ناآشنا به نظر می‌رسد. البته این بدان معنی نیست که ما چهره‌ی وحشتناکی داریم، بلکه فقط به دیدن خود از آن زاویه عادت نکرده ایم؛ بنابراین چاره‌ی نهایی، کشف خود در هر دو بخش، یعنی هم در آینه و هم در عکس‌ها است.