۶ ویژگی که گوشی بعدی شما باید داشته باشد

به گزارش موبوایران، خرید یک گوشی اندرویدی جدید تا چند سال قبل کار بسیار ساده‌ای بود زیرا در بازار تنوع زیادی دیده نمی‌شد. در آن دوران گوشی‌های جدید نسبت به نسل‌های قبلی از ارتقاهای قابل توجهی بهره می‌برند و بنابراین هر انتخابی که می‌کردید، نسبت به گوشی قدیمی شما بهتر بود. اما حالا اگرچه گوشی‌های هوشمند روزبه‌روز امکانات بیشتری دریافت می‌کنند، اما تفاوت بین نسل‌های قبلی و جدید به اندازه‌ی گذشته چندان زیاد نیست. همین موضوع باعث شده که کاربران برای خرید گوشی اندرویدی با سردرگمی زیادی روبرو شوند. در این مطلب به تعدادی ویژگی مهم می‌پردازیم که برای خرید گوشی اندرویدی باید به آن‌ها توجه کنید.

۱. تراشه‌ی قدرتمند

تراشه به زبان ساده مغز گوشی شما است و مدیریت کارهای مختلفی مانند بازی، عکاسی، ذخیره‌سازی، ارتباطات، وب‌گردی و سایر موارد را بر عهده دارد. هرچه قدرت پردازنده بهتر باشد، می‌توانید این کارها را با سرعت و کیفیت بهتر انجام دهید. بدون بهره‌گیری از یک تراشه‌ی قدرتمند، برای انجام کارهای مختلف با محدودیت‌هایی روبرو می‌شوید. اینکه کدام تراشه مناسب شما است، تا حد زیادی به نحوه‌ی استفاده از گوشی بستگی دارد.

هرکدام از این تراشه‌ها از چندین بخش تشکیل شده‌اند و ترکیب چندین بخش مختلف در یک تراشه منجر به صرفه‌جویی در فضا، هزینه و مصرف انرژی می‌شود. از بین مهم‌ترین بخش‌های تراشه می‌توانیم به پردازنده، پردازنده‌ی گرافیکی، واحد پردازش تصویر، واحد پردازش عصبی و مودم اشاره کنیم. علاوه بر این موارد، وقتی که صحبت از چیپست موبایل به میان می‌آید معمولا به فناوری استفاده شده برای تولید آن هم اشاره می‌شود که واحد آن نانومتر است. به زبان بسیار ساده، هرچقدر این عدد کمتر باشد، سیم‌کشی داخل چیپست کوچک‌تر است که این موضوع منجر به بهینگی مصرف انرژی و کاهش اندازه‌ی چیپست می‌شود.

در حال حاضر در اکوسیستم گوشی‌های اندرویدی، مدیاتک بیشترین سهم بازار را در اختیار دارد و در رتبه‌ی دوم هم نام کوالکام دیده می‌شود. مدیاتک تا چند سال قبل به عنوان سازنده‌ی تراشه‌های ارزان‌قیمت و ضعیف شناخته می‌شود اما طی چند سال اخیر توانسته قدرت تراشه‌های خود را تا حد زیادی افزایش دهد و در این زمینه به رقیب قدرتمند کوالکام بدل شده است.

برای خبردار شدن از قدرت تراشه و مقایسه‌ی آن‌ها، می‌توانید از بنچمارکهای مشهوری مانند گیک‌بنچ و AnTuTu استفاده کنید. اگر فقط برای کارهای معمولی و روزمره از گوشی خود استفاده می‌کنید، تراشه‌های با امتیاز ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار در بنچمارک AnTuTu برای شما کافی هستند. اما اگر از جمله کاربرانی هستید که فشار زیادی به گوشی وارد می‌کنید و به دنبال اجرای بازی‌های سنگین هستید، این تراشه‌ها نمی‌توانند نیاز شما را برآورده کنند. به همین خاطر باید از تراشه‌های دارای امتیاز ۷۰۰ هزار و بالاتر استفاده کنید. البته بنچمارک‌ها به‌تنهایی معیار کاملی محسوب نمی‌شوند و بهتر است به نقد و بررسی‌های گوشی‌های موردنظر هم نگاهی بیندازید.

۲. حداقل ۶ گیگابایت رم

رم یا حافظه دسترسی تصادفی یکی از بخش‌های کلیدی گوشی محسوب می‌شود. حدود ده سال قبل، گوشی‌های اندرویدی با ۵۱۲ مگابایت یا ۱ گیگابایت رم عرضه می‌شدند. اما ظرفیت رم گوشی‌ها طی سال‌های گذشته به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده و مثلا در سال ۲۰۱۴ بسیاری از گوشی‌های پرچم‌دار با رم ۳ گیگابایتی راهی بازار می‌شدند و در سال ۲۰۱۶ رم ۴ گیگابایتی به یک ویژگی رایج تبدیل شد.

اما در نهایت ظرفیت رم محدود است و به همین خاطر مدیریت آن اهمیت زیادی دارد. برخی از اپلیکیشن‌ها و بازی‌های ساده فقط چند صد مگابایت از این ظرفیت را اشغال می‌کنند ولی تعدادی از بازی‌های پیچیده و سنگین ممکن است تا ۱.۵ گیگابایت از ظرفیت رم را استفاده کنند. هرچقدر ظرفیت رم بیشتر باشد، راحت‌تر می‌توانید از قابلیت‌های چندوظیفگی بهره ببرید. همانطور که احتمالا می‌دانید، در صورت بالا بودن ظرفیت رم تعداد بیشتری از اپلیکیشن‌ها می‌توانند در پس‌زمینه فعال بمانند و در نتیجه دیگر لازم نیست هر بار هنگام باز شدن از اول بارگذاری شوند.

در حال حاضر گوشی‌های بسیار ارزان‌قیمت از رم ۲ گیگابایتی هم استفاده می‌کنند و ظرفیت رم در برخی گوشی‌های پرچم‌دار و گران‌قیمت به ۱۶ گیگابایت هم می‌رسد. اما با توجه به بررسی‌های صورت گرفته، برای خرید گوشی اندرویدی جدید بهتر است به دنبال حداقل رم ۶ گیگابایتی باشید. از سوی دیگر هم باید خاطرنشان کنیم رم ۱۶ گیگابایتی هم صرفا برای تبلیغات و به رخ کشیدن مناسب است و ظرفیت بیشتر از ۱۲ گیگابایت زیاده‌روی محسوب می‌شود.

۳. حداقل ۱۲۸ گیگابایت حافظه‌ی داخلی

این روزها نسبت به گذشته محتوای بسیار بیشتری در فضای مجازی منتشر می‌شود. به همین خاطر کاربران مرتبا فیلم‌ها، بازی‌ها، اپلیکیشن‌ها، عکس‌ها، ویدیوها و آهنگ‌های بیشتری را در گوشی‌های خود ذخیره می‌کنند. علاوه بر این باید به بهبود کیفیت دوربین‌ها هم اشاره کنیم که در نتیجه عکس‌های بهتری ثبت می‌کنند و عکس‌ها و ویدیوها هم به حافظه‌ی داخلی بیشتری نیاز دارند.

تا فقط چند سال قبل، ۳۲ گیگابایت حافظه داخلی مقدار مناسبی محسوب می‌شد. اما امروزه کاربران می‌توانند برخی پرچم‌داران مبتنی بر ۱ ترابایت حافظه‌ی داخلی را خریداری کنند. در هر صورت اگرچه همچنان شاهد عرضه‌ی گوشی‌های دارای حافظه‌ی ۶۴ گیگابایتی هستیم و احتمالا برخی کاربران از این ظرفیت رضایت دارند، اما واقعیت این است که ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلی برای بسیاری از کاربران کافی نیست.

بنابراین برای خرید گوشی اندرویدی بعدی بهتر است به دنبال حافظه‌ی داخلی مبتنی بر فناوری UFS 3.1 باشید تا هم از نظر ظرفیت و هم از نظر سرعت با تجربه‌ی کاربری خوبی روبرو شوید. البته اگر گوشی موردنظر شما از کارت حافظه microSD پشتیبانی می‌کند، می‌توانید مدل ۶۴ گیگابایتی را بخرید و از مزایای کارت حافظه هم بهره ببرید. اما متاسفانه بعد از روند حذف جک هدفون، حالا روزبه‌روز شمار گوشی‌هایی که فاقد درگاه کارت حافظه هستند افزایش پیدا می‌کند.

۴. بالا بودن رفرش ریت نمایشگر

نمایشگر گوشی‌های هوشمند تا حد زیادی به بلوغ رسیده‌اند و همچنین یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های گوشی به حساب می‌آیند. با توجه به اینکه روزبه‌روز به شمار کاربران گوشی‌های هوشمند افزوده می‌شود که این افراد محتواهای متنوعی را با گوشی خود مشاهده می‌کنند، کیفیت و قابلیت‌های نمایشگر اهمیت دوچندانی پیدا کرده است.

نمایشگرهای استفاده شده برای گوشی‌های مختلف تفاوت‌های زیادی دارند اما نمایشگر موجود در گوشی‌های جدید باید حداقل رفرش ریت ۹۰ هرتز و رزولوشن FHD را ارائه کند. همچنین حداقل نسبت نمایشگر به بدنه هم باید بیشتر از ۸۰ درصد باشد. در رابطه با رفرش‌ریت هم باید بگوییم که هرچقدر این عدد بیشتر باشد، نمایشگر موردنظر در هر ثانیه قادر به نمایش فریم‌های بیشتری خواهد بود. در نتیجه در مقایسه با نمایشگرهای ۶۰ هرتز که استاندارد محسوب می‌شوند، انیمیشن‌ها و بازی‌ها روان‌تر و جذاب‌تر به نمایش درمی‌آیند.

در سال ۲۰۱۷ که گوشی ریزر فون همراه با این مشخصه به دست کاربران رسید، این قابلیت به‌عنوان یک ویژگی بی‌مصرف در نظر گرفته شد. اما به مرور زمان شرکت‌ها بیشتری به بهره‌گیری از آن روی آوردند. با بالا رفتن عدد رفرش ریت، مصرف انرژی هم افزایش پیدا می‌کند. اما به لطف فناوری LTPO، بهره‌گیری از رفرش ریت متغیر امکان‌پذیر شده و گوشی‌های موردنظر در موقعیت‌هایی که نیازی به رفرش ریت بالا ندارند، می‌توانند این عدد را پایین بیاورند تا در مصرف شارژ باتری صرفه‌جویی شود. البته در حال حاضر فقط تعداد محدودی از گوشی‌های گران‌قیمت این مشخصه را ارائه می‌دهند.

۵. باتری حداقل ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی و پشتیبانی از شارژ سریع

هر چیزی پایین‌تر از ظرفیت ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت برای باتری گوشی‌های جدید قابل قبول نیست. بنابراین قبل از خرید گوشی اندرویدی جدید باید حتما به این موضوع توجه کنید. با این حال، باید خاطرنشان کنیم که بهینه‌سازی نرم‌افزاری هم نقش مهمی برای عمر باتری گوشی ایفا می‌کند. یک گوشی با باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی مبتنی بر نرم‌افزار عالی عمر باتری بهتری نسبت به گوشی دارای باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی ولی با نرم‌افزار ضعیف ارائه می‌دهد. در همین زمینه می‌توانیم به آیفون‌ها اشاره کنیم که اگرچه نسبت به بسیاری از رقبای اندرویدی از باتری‌های کوچک‌تری استفاده می‌کنند، اما همین بهینه‌سازی نرم‌افزاری عمر باتری آن‌ها را افزایش داده است.

در کنار این موضوع باید به اهمیت سرعت شارژ هم اشاره کنیم. به طور مشخص، یک گوشی جدید باید حداقل سرعت ۲۰ وات را ارائه دهد. البته خوشبختانه سرعت شارژ بسیاری از گوشی‌ها بالاتر از این رقم است.

۶. سیستم دوربین بهینه شده

همانطور که احتمالا می‌دانید، پردازش تصاویر نسبت به گذشته اهمیت بسیار بیشتری پیدا کرده است. اگرچه سخت‌افزار استفاده شده برای دوربین همچنان اهمیت زیادی دارد، ولی اهمیت این موضوع دیگر به اندازه‌ی گذشته نیست. با توجه به اینکه شرکت‌های مختلف برای گوشی‌ها از سنسورهای مشخصی استفاده کنند، حالا رقابت این شرکت‌ها بر سر نرم‌افزار مربوط به دوربین است.

برخی از گوشی‌ها به اغراق در رنگ و وضوح تصاویر تمایل دارند ولی برخی دیگر مناظر را به طور طبیعی‌تری ثبت می‌کنند. برخی از آن‌ها در محیط‌های کم‌نور عکس‌های بسیار خوبی می‌گیرند ولی در زمینه‌ی فیلمبرداری حرف زیادی برای گفتن ندارند. اگرچه همچنان شرکت‌ها روی تعداد مگاپیکسل‌ها مانور می‌دهند، اما این موضوع معیار خوبی برای تعیین کیفیت دوربین نیست. در عوض هنگام خرید گوشی اندرویدی جدید بهتر است به دیافراگم و سایز سنسور دوربین توجه کنید.

دیافراگم: دیافراگم یا همان گشودگی درب لنز مقدار نوری که وارد سنسور می‌شود را کنترل می‌کند. هرچقدر عدد F پایین‌تر باشد، به معنای بازتر بودن دیافراگم است و در نتیجه نور بیشتری راهی سنسور می‌شود. این مشخصه به‌خصوص هنگام عکس‌برداری در محیط‌های کم‌نور و دستیابی به حالت بوکه (مات شدن پس‌زمینه) نقش مهمی را ایفا می‌کند.

اندازه‌ی سنسور: سنسور مهم‌ترین بخش دوربین محسوب می‌شود و به زبان ساده هرچقدر اندازه‌ی آن بزرگ‌تر باشد، کیفیت عکس‌ها هم بهتر می‌شود. برای مقایسه‌ی اندازه‌ی سنسورهای دوربین موجود در گوشی باید مشخصات گوشی‌های موردنظر را با هم مقایسه کنید.

با وجود اینکه این مشخصه‌ها اهمیت زیادی دارند، ولی به تنهایی معیار کاملی برای انتخاب نیستند زیرا برخی شرکت‌ها علی‌رغم استفاده از بهترین سنسورها و لنزها، همچنان در زمینه‌ی کیفیت عکس نسبت به رقبا حرف کمتری برای گفتن دارند. به همین خاطر بهتر است به نقد و بررسی‌های انجام شده هم نگاهی بیندازید. در ضمن باید در کنار دوربین اصلی به اهمیت دوربین اولترا واید هم اشاره کنیم. اگرچه برخی گوشی‌ها از دوربین تله‌فوتو و ماکرو اختصاصی هم استفاده می‌کنند اما برای بسیاری از کاربران مشخصه‌های ضروری محسوب نمی‌شوند.

سخن آخر

خوشبختانه این روزها عملکرد، قابلیت‌ها و کیفیت ساخت گوشی‌های هوشمند به طور قابل توجهی بهتر از گذشته شده است. همچنین باید به افزایش تنوع گوشی‌ها در بازه‌های قیمتی مختلف هم اشاره کنیم و بنابراین اگر بودجه‌ی نسبتا مناسبی را برای خرید گوشی کنار گذاشته باشید، بدون شک می‌توانید یک گوشی مناسب با نیازهای خود را پیدا کنید.