به گزارش موبوایران،این روزها گوشی‌های هوشمند با نمایشگرهای بسیار باکیفیتی راهی بازار می‌شوند اما کم پیش می‌آید یک شرکت حتی گران‌ترین پرچم‌دار خود را هم با نمایشگر ۴K راهی بازار کند.
تلویزیون‌های ۴K این روزها دیگر به یک استاندارد در بین کاربران تبدیل شده‌اند و اگرچه ۱۰۸۰ هم وضوح اصلا کمی به حساب نمی‌آید اما با این حال افزایش کیفیت محتوای تصویری باعث شده افراد دلیلی برای مشاهده‌ی آن‌ها در نمایشگرهای FHD یا HD نبینند. البته در میان گیمرها، وضوح ۱۰۸۰P همچنان طرفداران زیادی دارد و دلیل اصلی هم که شرکت‌های تولیدکننده‌ی مانیتور همچنان محصولات خود را با این وضوح راهی بازار می‌کنند همین است.
گوشی‌های هوشمند هم سرنوشت تقریبا مشابهی دارند. یعنی اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها نمایشگرهایی +FHD دارند و فقط تعداد کمی از آن‌ها هستند که وضوح نمایشگر آن‌ها +QHD است. البته این روزها چنین وضوحی را فقط در یک مدل آن هم پرچم‌دار پریمیوم هر شرکت شاهد هستیم. نه حتی پرچم‌دارهای مدل استاندارد، پلاس و در برخی مواقع پرو.
اما حقیقت چیست و چرا شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند علی‌رغم اینکه به اعداد و ارقام بالا (حداقل روی کاغذ) علاقه دارند، اندکی به تعداد پیکسل‌ها اضافه نمی‌کنند تا هم کاربران محتوا را با کیفیت بیشتری ببینند و هم برای خودشان تبلیغات مثبتی بوجود بیاید؟
گوشی‌هایی با نمایشگر ۴K وجود دارند
اما قبل از اینکه به بررسی دلایل عدم وجود نمایشگر ۴K در گوشی‌های هوشمند بپردازیم، باید این نکته را نیز یادآور شویم که در حال حاضر گوشی‌هایی با نمایشگر ۴K وجود دارند. برای مثال اولین محصولی که با چنین نمایشگر باکیفیتی راهی بازار شد، سونی اکسپریا Z5 پریمیوم بود که در سال ۲۰۱۵ و با نمایشگر فوق‌العاده باکیفیت با چگالی ۸۰۶ پیکسل بر هر اینچ راهی بازار شد. از آن پس در تعدادی از پرچم‌داران این شرکت شاهد نمایشگرها ۴K بودیم اما شرکت‌های دیگر از چنین ترند جذابی پیروی نکردند.
در دنیایی که بسیاری از شرکت‌ها تلاش می‌کنند فقط با اعداد و ارقام، کاربران را به سمت گوشی‌ها و به طور کلی محصولات خود جذب کنند، قطعا بکارگیری نمایشگر ۴K اصلا کار سختی نخواهد بود اما در عمل، وجود نمایشگری با این کیفیت برای یک گوشی هوشمند خیلی توجیه منطقی ندارد.
نمایشگر ۴K برای گوشی‌های هوشمند بسیار فراتر از «رتینا» است
اپل چندین سال است که در نمایشگر گوشی‌های خود از استاندارد رتینا بهره می‌برد. شرکت آمریکایی که حتی سال گذشته توانست آیفون ۱۳ پرو مکس را با بهترین نمایشگر در بین گوشی‌های هوشمند راهی بازار کند (از دیدگاه وب‌سایت DisplayMate)، بعد از سال‌ها تجربه دریافت که لزوما بالا و پایین بردن اعداد قرار نیست معجزه کند. به‌جای آن استاندارد جدیدی را تحت عنوان رتینا در نمایشگر محصولاتش مورد استفاده قرار داد. رتینا در واقع یک آستانه‌ی پیکسلی است که چشم کاربران توانایی دیدن تراکمی بیشتر از آن را در یک زاویه دید معمولی ندارد
اگرچه استفاده از گوشی هوشمند کاملا به سلیقه‌ی کاربر بستگی دارد و هر کسی با زاویه دید مختلفی به گوشی خود نگاه می‌کند اما به صورت کلی با فاصله‌ی ۱۰ الی ۲۰ اینچی، به سطح رتینا می‌رسیم و دیگر کیفیت بالاتر و بهتر از آن را نمی‌توانیم با چشم خودمان تشخیص دهیم. بنابراین وقتی کاربر می‌تواند با چگالی ۳۰۰ پیکسل بر هر اینچ محتوا را با کیفیتی مشاهده کند که فرق آن را نمی‌تواند با چگالی ۸۰۰ پیکسل بر هر اینچ تشخیص دهد، چرا شرکت‌ها قیمت نمایشگر را افزایش داده و به سراغ ۴K بروند؟
استفاده از ابزار «Is This Retina» که یک محاسبه‌گر آنلاین به حساب می‌آید نشان داده که یک نمایشگر ۶٫۵ اینچی با پنلی به وضوح ۴K از فاصله‌ی ۵ اینچ به بعد، به سطح رتینا می‌رسد. بعید است کاربری گوشی خود را با فاصله‌ی کمتر از ۵ اینچ روبروی خود نگه دارد. در حال عادی اکثر کاربران از فاصله‌ی ۱۰ الی ۲۰ اینچی گوشی خود را نگه می‌دارند که همانطور که گفته شد، یک نمایشگر ۴K تفاوتی را نسبت به نمایشگرهای دیگر رقم نمی‌زند.
پیکسل‌های بیشتر انرژی بیشتری مصرف می‌کنند
برخلاف تلویزیونی که درون خانه‌ی شما قرار دارد، مانیتور ۴K یا لپ‌تاپی که مشغول کار با آن هستید که انرژی مورد نیاز خود را از طریق یک باتری بسیار بزرگ یا برق شهری دریافت می‌کنند، گوشی‌های هوشمند به یک باتری بسیار کم‌ظرفیت به عنوان منبع تغذیه متوسل هستند. بنابراین شرکت‌های سازنده باید روش‌های مختلفی را برای بهبود مصرف انرژی در نظر بگیرند. از آن‌جایی که نمایشگر یک گوشی بزرگ‌ترین بخش و در نتیجه پرمصرف‌ترین قطعه‌ی آن نیز به حساب می‌آید، بنابراین هرچه تعداد پیکسل‌ها در هر اینچ افزایش پیدا کند، مصرف انرژی نیز به شدت افزایش پیدا می‌کند تا هر پیکسل بتواند روشن بماند.
حتی پرچم‌داران جدید با نمایشگرهای ۱۴۴۰P هم گاهی اوقات به صورت خودکار وضوح تصویر را کم می‌کنند تا بدین ترتیب در مصرف انرژی صرفه‌جویی شود و در عین حال تصاویر با کیفیت قابل قبولی برای کاربران به نمایش در بیایند. یک نمایشگر ۴K به شدت روی دوام باتری تأثیر منفی می‌گذارد و باعث می‌شود ظرف کمتر از ۲۴ ساعت، گوشی را بیش از دو یا سه‌بار شارژ کنید.
طول عمر بالای باتری همیشه بخش مهمی از خواسته‌های کاربران را تشکیل داده و هنوز هم چیزی در این رابطه تغییر نکرده است. بنابراین اگر شرکت‌ها بخواهند صرفا با اعداد بازی کنند و نمایشگرهای ۴K را در حالی که اصلا نیازی به آن‌ها نداریم فقط با هدف تبلیغات در گوشی‌های خود استفاده کنند، باید قید یک سری از امکانات خوب را هم بزنند تا تعادلی که باید، بوجود بیاید.
سخت‌افزار گوشی‌های هوشمند آماده‌ی کیفیت ۴K نیست
رندر کردن محتوا در وضوح ۴K کار ساده‌ای نیست و به منابع سخت‌افزاری بسیار قدرتمندی نیاز دارد. حتی جدیدترین کنسول‌های بازی یا گرافیک‌های بسیار قدرتمند موجود هم در برخی مواقع توان انجام چنین کاری را ندارند. به همین خاطر هم هست که وضوح FHD همچنان وضوح مورد علاقه‌ی گیمرها به حساب می‌آید و کمتر کسی به سراغ خرید نمایشگر ۴K می‌رود.
قدرت سخت‌افزاری گوشی‌های هوشمند بالاست و نمی‌توان این موضوع را با پیشرفت‌های اخیری که در این زمینه صورت گرفته نادیده گرفت. اما نباید فراموش کرد توانی که برای رندر محتوا در وضوح ۴K نیاز است، حدودا ۴ برابر بیشتر از میزانی است که گوشی برای رندر محتوا در وضوح FHD نیاز دارد. به‌جز ویدیوها و محتوای دو‌بعدی نظیر صفحات وب یا تصاویر، بسیاری از محتوای دیگر باید از وضوحی کمتر از ۴K به این میزان تغییر کیفیت بدهند. چرا که به صورت بومی از چنین کیفیتی بهره‌مند نیست.
حتی زمانی که یک محتوا به صورت بومی از کیفیت ۴K بهره‌مند باشد و روی نمایشگر ۴K گوشی ما به نمایش در می‌آید، کاملا از لحاظ کیفیت مشابه همان چیزی است که روی نمایشگر ۱۰۸۰P یا ۱۴۴۰P گوشی خود با یک فاصله‌ی معمولی مشاهده می‌کنیم. بنابراین با توانی که گوشی‌های هوشمند امروزی دارند، خیلی منطقی نیست شرکت‌ها از نمایشگرهای ۴K در آن‌ها استفاده کنند.
بهتر است برای بخش‌های دیگری هزینه شود
طبیعتا نمایشگر ۴K نه فقط کیفیت بیشتر بلکه قیمت بسیار بالاتری هم دارد. تصور کنید یک نمایشگر OLED این روزها حداقل یک سوم قیمت یک گوشی را تشکیل می‌دهد. حال اگر این نمایشگر ۴K هم باشد، قطعا هزینه‌ی زیادی را روی دست شرکت‌های تولیدکننده و در نتیجه کاربران خواهد گذاشت. این شرکت‌ها باید بتوانند بین قابلیت‌های گوناگون و قیمتی که یک گوشی دارد تعادل ایجاد کنند. در غیر این صورت قطعا در فروش دچار مشکل خواهند شد. چرا که در نهایت شاهد یک گوشی با نمایشگر ۴K بدون استفاده‌ای خواهیم بود که بیش از ۱۰۰۰ دلار قیمت دارد در صورتی که می‌شد با کیفیتی کمتر، چند صد دلار در هزینه صرفه‌جویی یا آن هزینه را برای بهبود سایر بخش‌ها استفاده کرد.