بهبودی از تروما بدون توجه به زمان وقوع آن سخت است. با این حال ، اگر ناملایمات در دوران کودکی اتفاق بیفت د، غلبه بر آن می تواند بسیار سخت باشد. برخلاف بزرگسالان ، کودکان کنترل بسیار کمی بر محیط خود دارند. اگر کودکی در یک خانه بد رفتار زندگی می کند ، توانایی او برای دور کردن خودش از آن محیط بسیار محدود و کم است، در حالی که یک بزرگسال معمولاً منابع عاطفی و مالی بیشتری برای فرار از محیط دارد.
و معمولا این سوال پیش می آید که چگونه بزرگسالانی که در دوران کودکی رفتارهای بدی را تجربه کرده‌اند و آسیب دیده اند، اکنون که بزرگ شده‌اند ، می توانند با آن آسیب مقابله کنند؟
چگونه میزان ترومای دوران کودکی مان را اندازه گیری کنیم؟
آزمون تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACE) معیاری برای سنجش ترومای دوران کودکی است. این آزمون به خودی خود کوتاه است فقط ده سوال دارد و در مورد ناملایمات خانوادگی در دوران رشد، از جمله سوء استفاده فیزیکی یا جنسی، غفلت ، و در مورد اعضای خانواده با مشکلات روانی یا سوء مصرف مواد می پرسد.
هر چه این امتیاز بالاتر باشد، احتمال ابتلای فرد به مشکلات مزمن سلامت در بزرگسالی ، مانند اضطراب ، افسردگی ، دیابت ، آسم ، سرطان ، چاقی ، بیماری عروق کرونر قلب و سوء مصرف مواد بیشتر است. افرادی که نمره 4 یا بالاتر دارند نسبت به افرادی که ناملایمات دوران کودکی را تجربه نکرده اند به طور قابل توجهی خطر بیشتری دارند.
اگر نمره ACE بالایی دارید، دانستن این موضوع که این تجربیات اولیه می تواند تأثیر منفی بر سلامت و رفاه شما به عنوان یک بزرگسال داشته باشد، می تواند بسیار دلسرد کننده باشد. با این حال، واقعاً مهم است که به یاد داشته باشید که نمره ACE شما فقط نشانگر آنچه از سر گذرانده اید است، نه تضمینی برای اینکه آینده شما چگونه خواهد بود.
با یک روان درمانگر حرفه ای شروع کنید
برای افرادی که نمرات ACE بالایی دارند، معمولا احتمال زیادی وجود دارد که به مسائلی مانند PTSD ، اضطراب ، افسردگی ، سوء مصرف مواد ، عصبانیت و تکانه های خودکشی مبتلا شوند. به همین دلیل ضروری است که به دنبال یکروتن درماگر مجرب باشید.
روابط سالم را پیدا کنید و آن ها را گسترش دهید
بزرگسالانی که در کودکی یک رابطه محبت آمیز را تجربه نکرده اند، همچنان می توانند روی ایجاد روابط سالم در آینده کار کنند، که می تواند به جلوگیری از برخی از این نتایج کمک کند. انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند. ما خواهان ارتباط هستیم و اگر به آن دست نیابیم، سلامت روانی و جسمی ما ممکن است آسیب ببیند. ایجاد درک درستی از اینکه روابط سالم چگونه هستند و ایجاد می شوند، و مرزها و انتظارات در آن روابط چگونه باید باشد، نکته بسیار مهمی است.
سلامت جسمی و روحی خود را در اولویت قرار دهید
با توجه به اینکه ناملایمات دوران کودکی می تواند منجر به مشکلاتی در آینده شود. چه جسمی و چه ذهنی ، مهم است که بر سلامت جسمی و ذهنتی تان تمرکز کنید.گلدبرگ مینتز می گوید : شما در زندگی می خواهید که نیازهای اساسی شما برآورده شده باشد. این نیاز شامل خواب کافی ، ورزش منظم ، حفظ یک رژیم غذایی سالم و ارتباط با دیگران است. اگر نیازهای اساسی خود را برآورده نکنید، در برابر این اتفاقات بد آسیب پذیر می شوید. پس هر چه بیشتر بتوانید بر سلامت جسمی و روانی خود تمرکز کنید، بهتر است.
تاب آوری را تمرین کنید
تاب آوری معجزه‌ای رفتاری است که ما را به زندگی عادی برمی‌گرداند. اگر این ویژگی و توانایی را در خود تقویت کنیم، بعد از تجربه رنج‌ها و غصه‌ها ، فشارها و شکست‌ها، و تلخی‌های زندگی می توانیم دست‌ها را به زانو بگیریم و دوباره از جا بلند شویم. تاب آوری کمکمان می کند زخم‌ها را التیام ببخشیم و لحظه‌ها را شادتر و آرام تر زندگی کنیم.
هنوز هم به کمک یک روان درمانگر حرفه ای می توانید این مهارت را به مرور زمان تمرین کنید به یاد داشته باشید امید به بهبود حال شما را بهتر می کند.