به گزارش سایت طلا،دکتر سعید آرام، مدیر بهزیستی شهر تهران با حضور در برنامه «گفتگوی اجتماعی» در مورد زباله و زباله گردی گفت: کودکان زباله گرد جزیی از کودکان کار محسوب میشوند که سه مقوله در این زمینه وجود دارد. کودکانی که در جمع آوری زبالهها برای پیمانکاران کار میکنند که وظیفه شهرداری است که در این ارتباط به این قضیه قطعا ورود کند، چون همه پیمانکاران با شهرداری در ارتباط هستند، دسته دوم کودکانی که در برخی کارگاههای تفکیک زباله فعالیت دارند که در این بخش نیز معاونت کار وزارت رفاه و سازمان تامین اجتماعی باید ورود کند و بخشی از کودکان هم که سیستمهای حمایتی مانند سازمان بهزیستی وظیفه حمایت آنها را دارد و سازمان بهزیستی در حوزه نگهداری و توانمند سازی کودکانی که کودکان کار محسوب میشوند آمادگی دارد انجام وظیفه کند تا این چرخه قطع شود.
وی با تاکید بر ضرورت رفع عامل اولیه ایجاد زباله گردی اظهار داشت: بحث زباله و پسماند موضوع گستردهای است که همه دنیا با رویکرد اقتصادی به آن نگاه میکنند و میتواند بسیار سودآور باشد، اما نوع برخورد و فعالیتهایی که در مورد این مسئله انجام میگیرد در هر کشور متفاوت میباشد.
مدیر بهزیستی شهر تهران تصریح کرد: در کشور ما بیشتر در بحث زباله گردی کودکان در قالب کودکان کار فعالیت دارند که زباله گردی کودکان علاوه بر آسیب جسمی که به آنها وارد میکند از لحاظ رشد اجتماعی و رشد روحی و روانی هم دچار آسیب میشوند.
وی با بیان اینکه زباله گردی کودکان کار در حال حاضر نه تنها به عنوان آسیب مطرح است در آینده هم پیامدهایی خواهد داشت و جامعه را با آسیبهای متعددی، چون بزه، قتل و دزدی که پیامد آینده کودکان کار خیابانی است، مواجه میکند.
آرام با تاکید بر اهمیت و ضرورت تغییر نگرش و رویکرد مردم در کمک کردن به کودکان کار ادامه داد: یکی از مشکلات اساسی که اکنون با آن مواجه هستیم نوع نگرش جامعه نسبت به کودکان کار است که اگر مردم به کودک کار سر چهار راه پول ندهند و بدانند که دادن پول نه تنها کمک به وضع اقتصادی کودک نمیکند بلکه موجب تثبیت وضعیت کودک میشود بخشی از مشکل حل خواهد شد چرا که اگر امروز کودکی پول و درآمد به سادگی در اختیارش قرار بگیرد. باعث میشود کودک بعدی هم وارد کار کند.
وی خاطر نشان کرد: زباله گردی یک آسیب اجتماعی است و عوامل مختلفی دست به دست هم میدهند تا یک آسیب شکل بگیرد و مهمترین عاملی که باعث میشود کودکان در این چرخه قرار بگیرند نیاز اقتصادی است.
*** ۸۲ درصد افراد زباله گرد اتباع هستند
آرام اظهار داشت: اگر زباله منبع اقتصادی نباشد و نیاز اقتصادی افراد را رفع نکند هیچ وقت کودکی وارد این چرخه نمیشود و چهره شهر خراب نمیشود که حذف این قسمت وظیفه حکومت است.
مدیر بهزیستی شهر تهران در ادامه تصریح کرد: در بحث کودکان کار بیشترین مشکلی که ما با آن مواجه هستیم این است که بیش از ۸۲ درصد افرادی که در موضوع زباله گردی جمع آوری میکنیم اتباع افغانستان هستند که حضور آنها غیر قانونی است.
وی با تاکید بر اینکه اگر دستگاهها همراهی کنند، سازمان بهزیستی هم همراه آنها خواهد بود و هیج محدودیتی در حوزه جمع آوری و توانمند سازی خانوادههای این کودکان ندارد و هم اکنون در تهران بهزیستی ۲۰ مرکز حمایتی دارد که کودکان را حمایت میکند.
گردش مالی زباله در ایران ۱۰میلیارد دلار است
تولید زباله کشور ایران سالانه 20 میلیون تن و گردش مالی این میزان زباله معادل 10 میلیارد دلار است و مافیای بی عرضهای که در پسماند وجود دارد نمی تواند بازیافت را به خوبی انجام دهد و هنوز هم 8 میلیارد دلار آن دفع میشود.
آقای پناهنده کارشناس ارشد تیم راه اندازی 180کارخانه بازیافت در ایران و اوراسیا و فعال محیط زیست در حوزه پسماند هم با حضور در برنامه «گفتگوی اجتماعی » در مورد زباله و زباله گردی گفت: درآمد حاصل از پسماند اگر درست مدیریت شود و به مجموعه شهرداری برگردد سالانه حدود 10 میلیارد دلار است که میتواند در حوزه بازیافت حدود 120 هزار نفر را مشغول به کار کند.
وی افزود: تنها راه حل برای کسب این درآمد اطلاع رسانی و فرهنگ سازی دقیق است و اینکه مردم بدانند زبالهها طلای کثیف هستند و یک قوطی یا یک بطری آب معدنی آنها در سیستم پسماند چه قیمتی دارد و اینکه بدانند یک بطری آب معدنی آنها قیمتی برابر 500 تومان در سیستم بازیافت دارد.
پناهنده در ادامه با بیان اینکه ضروری است نگاه به کودکان کار را از نگاه به کودکان زباله گرد تفکیک کرد، کودکان کار گل و فال میفروشند ولی زباله گردی راهی مجزا برای کسب درآمد است و سر هر کوچه یک سطل است که پر از پول است و نمیتوان به افراد غنی یا فقیر که زباله گردی میکنند بگوییم زبالههایی را که حکم پول را دارد، جمع نکنند.
این فعال محیط زیست در حوزه پسماند اظهار داشت: افراد زباله گرد در حال حاضر دو دستهاند کسانی که از روی فقر به سمت زباله گردی میروند که خیلی زود غنی میشوند و افرادی که به مافیای قوی در بحث زباله متصل هستند یا برای آنها کار میکنند.
وی با تاکید بر اینکه زمانی زباله گرد در شهر نخواهیم داشت که جنس ارزشمندی در زبالههایمان نباشد، گفت: برای برطرف کردن معضل زباله گردی باید سطلهای زباله از سر کوچه برداشته شوند.
*** زبالههای بی صاحب و ریشههای قوی مافیای زباله
پناهنده بیان داشت: زباله ما بی صاحب است و پیمانکار شهرداری میگوید مال من است، برخی هم
میآیند در خانه و زبالهها را میگیرند و میگویند چون درون خانه است مال ما است، مدیریت پسماند میگوید مال من است ولی زمان پاسخگویی مقصر را یکدیگر میدانند و آنقدر ریشه مافیا قوی است که هر طرف را بگیری از در دیگر میآید و تا زمانی که مشخص نشود صاحب زباله کیست؟ مشکل حل نمیشود.
وی ادامه داد: دلیل اینکه مدیریت پسماند در قضیه زبالهها و بازیافت آن جدی ورود نمیکند این است که مدیریت پسماند در ضرر شریک شده است و طلای کثیف را سر کوچه میگذارند و گل بار زباله توسط زباله گردان، پیمانکاران و .. برداشته میشود و از درآمد پسماند آراد کوه فقط ضرر سهم سازمان مدیریت پسماند میشود.
کارشناس ارشد تیم راه اندازی 180کارخانه بازیافت تصریح کرد: مدیریت پسماند طفلی است که به آن هیچ پول نمیدهند و کار زیادی از آن میخواهند و در نهایت موجب میشود که طفل نحیف شود.
پناهنده اظهار داشت: اگر به این باور برسیم که جایی به عنوان مدیریت پسماند وجود دارد و قرار است جمع آوری و بازیافت زبالهها و سود و ضرر آن را مدیریت کند و متولی نیز از مدیریت پسماند در ازای زباله ارزشمند خدمات بخواهد؛ پاس کاری بین ادارات اتفاق نمیافتد.
وی با بیان اینکه بخش بزرگی از درآمد شهرداری از پیمانکار پسماند است عامل اصلی این ماجراها را پیمانکاران شهرداری عنوان کرد و بیان داشت: شرح وظایف پیمانکار پسماند باید مشخص باشد نه اینکه پیمانکار عابر بانک شهرداری باشد.
پناهنده در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به موفق نبودن شهرداری در مدیریت پسماند بیان داشت: در حال حاضر محل دفن زباله در آرادکوه به غده سرطانی تبدیل شده است که روزی یک میلیون تن شیرابه آن به شهر ضرر میرساند.
شهرداری برای کسب درآمد از زبالهها مخازن نوین طراحی کند
شهرداری با توجه به سیستمهای نوین جمع آوری زباله و مخازن دفن شونده و .. میتواند مخازنی را طرحی کند که فقط خودش از پسماندهای با ارزش استفاده و اعمال نفوذ کند.
دکتر عابدی، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی هم با حضور در برنامه «گفتگوی اجتماعی » در مورد زباله و زباله گردی گفت: به واسطه درآمدهای بالایی که جمع آوری پسماندهای خشک از زبالهها دارند علاوه بر کودکان کار و اتباع بسیاری از مردم عادی هم وارد این کار شدهاند.
وی افزود: زباله گردی جزو وضعیتهای مخاطره آمیز برای کار کودکان لحاظ میشود، و علیرغم وجود قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و قانون ممنوعیت کار کودکان زیر 15 سال و مشخص بودن وظایف سازمانها و نقش و عملکردی که در این حوزه دارند متاسفانه هر روز شاهد افزایش این معضل اجتماعی هستیم.
عابدی با تاکید بر اینکه در چرخه معیوب این روند مشکلی وجود دارد که باعث شده است نه تنها در این بخش جلو نمیرویم بلکه عقب تر هم قرار میگیریم ،گفت: زمانی که با چالش مواجهایم قطعا از سه حالت خارج نیست، یا ضعف در قوانین داریم، یا ضعف در اجرا داریم و مجری توانمند و قوی نیست و برنامه یا بودجه توانمندی ندارد که عمل کند یادر سومین وضعیت ناظر هوشیاری وجود ندارد که باعث میشود قانون درست اجرا نشود و ما در چرخه دچار معایبی بشویم.
وی اظهار داشت: طبق قانون، مدیریت پسماند سلسله مراتبی دارد و از کاهش تولید تا تفکیک، جمع آوری، انتقال، پردازش و دفع باید انجام شود که در کشور ما به قسمتی که راحت تر بوده و کمتر خرج داشته مثل جمع کردن و بردن و دفن تمرکز شده است و در بازیافت و مرحله آخر که تولید انرژی میباشد و در بسیاری از کشورها به سمت این مهم رفتهاند، تمرکزی نشده است.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: اگر بین ترکیب پسماندهای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مقایسه شود بسیار تفاوت در الگوی مصرف وجود دارد و در این کشورها اغلب هدف گذاری روی کاهش تولید پسماند بوده تا در مرحلههای بعدی در ریل روان تری قرار بگیرند.
وی با بیان اینکه صدا و سیما در حوزه کم کردن پسماندها و تفکیک از مبدا خانوارها میتوانند تاثیر گذار باشد، بیان داشت: مادامی که مرحله دوم اصلاح نشود مرحله اول اجرایی نمیشود و وقتی شهروند تفکیک را انجام دهد و کسی زبالههای تفکیک شده را از او نگیرد در نهایت همه زبالههای خود را دوباره در سطل میگذارد.
عابدی در ادامه با بیان اینکه در مورد تفکیک زباله قانون مشخصی وجود دارد و در قانون بدو تاسیس شهرداریها در ماده 55، شهرداری را مکلف به انجام این کار کرده است ، گفت: در قانون مدیریت پسماند نیز جمع آوری و دفن و بازیافت زبالهها در شهرها با شهرداریها و در روستاها با بخشداری است.
در شهری مانند تهران که درآمد سالانه آن با درآمد یکی از استانهای کشور برابری میکند و شهرداری نیروی انسانی و درآمد انجام این وظایف وجود دارد که اگر برنامههایی که باید انجام شود به موقع و به هنگام و مناسب لحاظ شود و تقدم و تاخر وجود داشته باشد، میتواند دستهایی را که نفوذ دارند و در برخی مواقع محدودیت ایجاد میکنند، قطع کند.