به گزارش سایت طلا، دنیای چای های چینی بسیار شگفت‌انگیز و پیچیده است. چای سنگی اولونگ که یکی از گران‌ترین انواع چای روی کره زمین است، بر صخره‌های کوه‌های وویی در شرق چین رشد میکند و از این رو به آن چای سنگی می‌گویند. انواع معروف چای سنگی این منطقه عبارتند از Rougui ،Da Hong Pao و Shui Xian که به ترتیب دارچین، ردای بزرگ قرمز و نرگس ترجمه می‌شود.
برای بررسی دلیل بالا بودن قیمت این چای به آزمایشگاه چای گلسبِلی در هنگ کنگ می‌رویم. گران‌ترین چای موجود در این آزمایشگاه Niu Lan Keng Rougui است؛ نوع کمیابی از چای روگی که از دره جویباری به همین نام در کوه‌های وویی به دست می‌آید. چقدر قیمت دارد؟ ۳۶ هزار دلار هنگ کنگ (معادل چهار هزار و ۵۶۰ دلار امریکا) برای ۲۵ گرم یا به عبارت بهتر ۱۸۴ هزار و ۶۱۵ دلار برای هر کیلوگرم!
حراج چای در چین
چای‌های کمیاب همواره به قیمت بسیار بالایی در چین فروخته شده‌اند و این موضوع جدیدی نیست. در سال ۲۰۰۲، ۲۰ گرم چای دا هونگ پائو که زمانی فقط به کام امپراطور می‌رسید، به قیمت ۱۸۰ هزار یوان چین (معادل ۲۸ هزار دلار) در گوانگژو به حراج گذاشته شد. در سال ۲۰۰۹ نیز یک نوع چای سبز استان آنهویی به قیمت ۲۰۰ هزار یوان (معادل ۳۱ هزار و ۳۰۰ دلار) به حراج گذاشته شد.
اخیرا در دسامبر ۲۰۲۱، یکی از شعبات حراج‌خانه معروف ساتبیز در هنگ کنگ اولین حراج چای خود را با تمرکز بر چای قدیمی پوئر (Puerh) برگزار کرد و طی آن یک کیک چای ۳۳۰ گرمی (برگ‌های چای فشرده‌شده به شکل کیک) به قیمت ۵۶۲ هزار و ۵۰۰ دلار هنگ کنگ (معادل ۷۲ هزار و ۱۵۰ دلار امریکا) فروخته شد.
انواع چای چینی
چای چینی شش نوع اصلی دارد: چای سبز، سفید، زرد، اولونگ، چای سیاه و چای تیره. هر کدام از این‌ها بر اساس نحوه پردازش برگ‌ها و مدت زمان تخمیر طبقه‌بندی می‌شوند. در هر دسته، انواع مختلفی از چای وجود دارد که به دلایلی ازجمله مکانی که از آن برداشت می‌شوند نام‌گذاری شده‌اند.
وینگ یونگ، بنیان‌گذار آزمایشگاه چای گلسبلی توضیح می‌دهد: «برای درک اینکه چرا بعضی چای‌ها گران هستند ابتدا باید بفهمید چای خوب چیست؟» او می‌گوید: «یک مشکل عمده چای چینی این است که هیچ پاسخ انتزاعی برای این سوال وجود ندارد. داستان‌های احساسی و عناصر هنری زیادی در مورد فروش چای وجود دارد، اما در مورد طعم واقعی چای اطلاعات زیادی وجود ندارد. اگر به قهوه نگاه کنید می‌بینید در بازار تجاری عملکرد بسیار بهتری نسبت به چای چینی داشته‌اند.»
فقدان سیستم استانداردسازی شناخته‌شده به سردرگمی‌ها در قیمت‌گذاری چای چینی دامن می‌زند. در مقایسه با قهوه، بازار چای شفافیت کمتری دارد؛ موضوعی که باعث می‌شود فهمیدن این نکته که یک نوع چای باید چقدر قیمت داشته باشد را برای مصرف‌کنندگان دشوارتر میکند.
حقیقت ناگفته
یونگ که امیدوار است با بازگشایی گلسبلی و به لطف رویکرد مدرن و علمی‌اش به چای به شفافیت در بازار کمک کند می‌گوید: «صنعت چای ممکن است تغییر کرده باشد، اما تکنیک فروش همان است که هزار سال پیش بود. مذاکرات تجاری و معاملات مخفیانه زیادی صورت می‌گیرد. در وویی همه سعی دارند دا هونگ پائوی اصل را به شما بفروشند، اما تنها شش درخت مادر دا هونگ پائو وجود دارد و آنها هم برای فروش نیستند. دا هونگ پائوی اصیل که تنها از درختان اصلی پرورش یافته نیز بسیار محدود است. بنابراین فهمیدن اینکه یک چای همان چیزی است که فروشنده ادعا میکند بسیار دشوار است.»
یونگ درباره چای کوه وویی می‌گوید: «چای وویی پیچیدگی زیادی دارد. همان چیزی است که صنعت چای آن را چای خام (کامل تخمیر نشده) می‌نامد. برای همین در فنجان و دهان شما مرتب مزه‌اش تغییر میکند. چای سنگی حاوی بیش از دوجین طعم‌دهنده است.»
ریموند ری، مجموعه‌دار چای پوئر می‌گوید: «چایی که واقعا خوب باشد از درختان پیر به دست می‌آید. زمانی که قادر باشد به‌طور ارگانیک با ریشه‌های بزرگ و قوی رشد کند و نیازی به مواد شیمیایی و کود نداشته باشد. کشاورزان برای چیدن این برگ‌ها باید از درخت بالا بروند.»
ری حدود یک دهه پیش به دلیل ابتلا به یک بیماری ستون فقرات کاملا بی‌حرکت شده بود و معتقد است چای پوئر به او زندگی دوباره بخشیده است. او که حالا بدون کمک می‌ایستد و راه می‌رود این نوشیدنی را عامل بازگشت سلامتی‌اش می‌داند و می‌گوید: «فکر می‌کنم همه باید چایی را که برای بدنشان مفید است پیدا کنند. پوئر نوشیدنی مفید من است.»