ده نفر در حال حاضر هوای آلوده تنفس می کنند که هر ساله 7 میلیون نفر را می کشد. اثرات آلودگی هوا برای سلامتی جدی است - یک سوم مرگ و میر ناشی از سکته مغزی، سرطان ریه و بیماری های قلبی به دلیل آلودگی هوا است. این تأثیری معادل اثر کشیدن تنباکو دارد و بسیار بیشتر از تأثیرات مثلاً خوردن نمک زیاد است.
آلاینده‌های میکروسکوپی موجود در هوا می‌توانند از سد دفاعی بدن ما عبور کنند و به اعماق سیستم تنفسی و گردش خون ما نفوذ کنند و به ریه‌ها، قلب و مغز ما آسیب برسانند.
لودگی هوا ارتباط تنگاتنگی با تغییرات آب و هوا دارد - محرک اصلی تغییرات آب و هوایی احتراق سوخت فسیلی است که همچنین سهم عمده ای در آلودگی هوا دارد - و تلاش برای کاهش یکی می تواند دیگری را بهبود بخشد. در این ماه، هیئت بین دولتی سازمان ملل در مورد تغییرات آب و هوا هشدار داد که اگر بخواهیم افزایش گرمایش زمین را به 1.5 درجه سانتیگراد محدود کنیم، برق زغال سنگ باید تا سال 2050 پایان یابد. در غیر این صورت، ممکن است تنها در 20 سال آینده شاهد یک بحران آب و هوایی بزرگ باشیم.
دستیابی به اهداف توافق پاریس برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی می تواند تا سال 2050 تنها از طریق کاهش آلودگی هوا، جان یک میلیون نفر را در سراسر جهان نجات دهد. مزایای اقتصادی مقابله با آلودگی هوا قابل توجه است: در 15 کشوری که بیشترین انتشار گازهای گلخانه ای را منتشر می کنند، اثرات بهداشتی آلودگی هوا بیش از 4 درصد از تولید ناخالص داخلی آنها برآورد می شود.
"هزینه واقعی تغییرات آب و هوایی در بیمارستان ها و در ریه های ما احساس می شود. بار سلامتی ناشی از منابع انرژی آلاینده اکنون آنقدر زیاد است که حرکت به سمت انتخاب های پاک تر و پایدارتر برای سیستم های تامین انرژی، حمل و نقل و مواد غذایی به طور موثر هزینه های خود را می پردازد."
دو نوع اصلی آلودگی هوا وجود دارد: آلودگی هوای محیط (آلودگی در فضای باز) و آلودگی هوای خانگی (یا داخل خانه) به آلودگی ناشی از احتراق سوخت های خانگی (ناشی از سوزاندن سوخت مانند زغال سنگ، چوب یا نفت سفید)با استفاده از آتش های باز یا اجاق گازهای اصلی در فضاهایی با تهویه ضعیف. هر دو آلودگی هوای داخل و خارج از خانه می توانند به یکدیگر کمک کنند، زیرا هوا از داخل ساختمان به بیرون حرکت می کند و بالعکس.
علاوه بر اینکه آلاینده های موجود در هوا بر سلامت ما تأثیر می گذارد، با ایجاد تغییرات آب و هوایی که خود تهدیدی بزرگ برای سلامتی و رفاه است، باعث آسیب طولانی مدت زیست محیطی نیز می شود. در این ماه، هیئت بین دولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا هشدار داد که اگر بخواهیم افزایش گرمایش زمین را به 1.5 درجه سانتیگراد محدود کنیم، برق زغال سنگ باید تا سال 2050 پایان یابد. در غیر این صورت، ممکن است تنها در 20 سال آینده شاهد یک بحران آب و هوایی بزرگ باشیم.