هر فردی ممکن است از این مشکل رنج ببرد و متوجه آسیبی که به اعصاب، عروق خونی و اندام‌ها وارد می‌شود، نشود.
در ادامه این مقاله از علائم این موضوع صحبت می کنیم.
1-گرسنگی مداوم
قند خون بالا از ورود گلوکز به سلول ها جلوگیری می کند. در نتیجه، بدن انرژی دریافت نمی کند و بارها و بارها غذا می خواهد: این یک دور باطل است.
2-افزایش خستگی
اگر سطح قند خون بالا باشد، بدن قادر به ذخیره و جذب مناسب گلوکز نیست. انرژی به طور ناکارآمد مصرف می شود و سلول های بدن سوخت مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. همه اینها به این واقعیت منجر می شود که فرد اغلب بدون دلیل احساس خستگی می کند.
3-تکرر ادرار
اگر قند خون خیلی بالا باشد، کلیه ها نمی توانند مایعات را دوباره جذب کنند. بنابراین، بدن در تلاش برای یکسان سازی غلظت گلوکز در خون و در سلول ها، خون را با مایع داخل سلولی حل می کند و در نتیجه غلظت گلوکز را به حالت طبیعی می رساند. این باعث تکرر ادرار می شود.
4-خشکی دهان، تشنگی بیش از حد
خشکی دهان و تشنگی شدید پاسخی به از دست دادن شدید مایعات هستند. هیپوتالاموس که سطح کم آبی بدن را ارزیابی می کند و باعث تشنگی می شود، سیگنال مربوطه را به مغز می فرستد. البته نمی توانید از نوشیدن خودداری کنید، اما بهتر است آب یا چای بدون شکر را انتخاب کنید.
5-کاهش وزن
با سطح گلوکز بالا، می توانید در مدت کوتاهی وزن کم کنید، حتی اگر وعده های غذایی مکرر و حاوی کالری زیادی باشد. چند دلیل برای این وجود دارد: از دست دادن مایعات به دلیل تکرر ادرار منجر به کاهش سطح مایعات در کل بدن می شود و منجر به کاهش وزن می شود.اگر سطح انسولین برای متابولیسم گلوکز ناکافی باشد، بدن به چربی سوزی روی می آورد. مقدار زیادی ادرار در سطح بالایی از گلوکز باعث می شود بدن کالری بیشتری مصرف کند. به این ترتیب بدن سعی می کند گلوکز اضافی را "دفع" کند.
6-بیمار های عفونی
عفونت‌های دستگاه ادراری UTIs و عفونت‌های مخمری می‌توانند هم در مردان و هم در زنان رخ دهند. با این حال، اغلب آنها در زنان مبتلا به قند بالا و دیابت یافت می شوند. مقدار زیادی شکر محیط مساعدی را برای تولید مثل مخمرها و باکتری ها ایجاد می کند.