همه فکر میکنند که ازدواج برای همیشه ماندگار است. در واقعاً انسانها میتوانند در طول بیست، سی یا چهل سال بعد کاملاً تغییر کنند.
حتی خوشبختترین و سالمترین ازدواجها نیاز به تلاش دارند، اما چه اتفاقی میافتد وقتی همسرتان میگوید " از همسرم متنفرم" به گفته روانشناسان، احساسات پیچیدهای وجود دارد که باعث میشود احساس کنید که از همسر خود متنفر هستید و اگر میخواهید زندگی خود را نجات دهید، اول باید این احساسات را بشناسید.
طبیعی است که گاهی از همسرتان متنفر باشید.
هر رابطه طولانیمدت میتواند به یک زمینه برای نارضایتی، احساسات صدمهدیده، عصبانیت و ناامیدی تبدیل شود. زیرا مراقبت از بچهها، شاغل بودن و نظافت خانه باعث میشود که زوجها فراموش کنند که عشق رمانتیک نیز به نگهداری نیاز دارد وگرنه از بین میرود. درست مانند یک انباری که تارعنکبوت زده است.
ممکن است همسر سرگرمکنندهتان را ازدستداده باشید
بسیاری از مردها از همسران خود ناراحت هستند زیرا آنها دیگر آن سطح بالای انرژی روزهای اول را ندارند. به این فکر کنید که همسرانتان علاوه بر کارهایی که در خانه و یا در محل کار انجام میدهند عصبانیت و نارضایتی شما نیز انرژی او را میگیرد. عصبانیت باعث ناامیدی زن نسبت به وظایف و مسئولیتهایش میشود و دیگر اشتیاقی به عشق، سرگرمی با شریک زندگی خود ندارد.
او مانند مادر شما از شما مراقبت میکند
برای کسانی که در خانه بچه دارند، یک مسئولیت شبانهروزی دارند که مادران همیشه بیشتر این مسئولیت را قبول میکنند و زمان بیشتری نسبت به پدران برای بچهها میگذارند. به همین خاطر یک شوهر احساس میکند که همیشه آخرین اولویت همسرش است که مردان وقتی میبینند که سطح علاقه، توجه و محبت همسرانشان به فرزندانشان بیشتر است، دیگر به همسر خود عشق نمیورزند.
دعوا نکردن، بزرگتر از جنگ است
بحث و گفتگو به روشی محترمانه میتواند یک نشانه مثبت باشد، زیرا این بدان معنی است که هر دو همسر هنوز هم از رابطهشان مراقبت میکنند.
دفن نارضایتیها، بهجای ابراز آنها، میتواند به آسیب جبرانناپذیری منجر شود. این احتمال را هم در نظر بگیرید که ممکن است شما مقصر باشید، نه همسرتان.
مشکلات کاری، مالی، همراه با استرس میتواند زندگی زناشویی را درگیر کند. زمانی که مردها ارزش خود را از دست میدهند، احساس شکست یا بیکفایتی میتواند در همه چیز رخنه کند.
یک عقبنشینی انفرادی میتواند ازدواج شما را روشن کند.
قبل از اینکه به طلاق فکر کنید، باید تنها باشید و بیشتر فکر کنید. در صورت امکان، به یک سفر انفرادی را برای حداقل دو روز در طبیعت بروید. تلفنتان را کنار بگذارید. رایانه را خاموش کنید. به کار، خانواده و دوستان خود بگویید تا نگران نشوند و بدانند کجا هستید.