چرا زوج های شاد تمام زندگی شان را در اینترنت به اشتراک نمی گذارند؟
ما در دوران عجیبی زندگی می کنیم. زمانی که در آن، برای برخی افراد، یک وضعیت در اینترنت بیشتر از آنچه در دنیای واقعی اتفاق میافتد، معنی دارد.
ما زندگی دیگران را بر اساس عکس های صفحه فیس بوک آنها و آنچه در مورد خود می نویسند ارزیابی می کنیم. اما ما اغلب در قضاوت هایمان اشتباه می کنیم. ما در بخش خبری طلا می خواهیم دلایل جالبی که باعث می شود زوج های شاد زندگی شان را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند را بیان کنیم.
وقتی مردم در رابطه خود راضی هستند، در زمان حال زندگی می کنند
اگر همه چیز در زندگی و رابطه یک فرد خوب پیش می رود، آنها هیچ معنایی در اتلاف وقت برای نوشتن پست های آنلاین برای اثبات این واقعیت به دیگران نمی بینند. این طور نیست که آنها هرگز عکس نمی گیرند یا فیدهای رسانه های اجتماعی خود را بررسی نمی کنند، اما زندگی آنها در حال حاضر آنها را چنان خوشحال می کند که نیازی به فضای مجازی ندارند.
خوشبختی واقعی فقط از داشتن یک رابطه شاد با کسی که دوستش دارید ناشی می شود
از ارسال شواهدی مبنی بر میزان خوشحالی خود در صفحه فیس بوک خود چیزی به دست نخواهید آورد. لذت را باید در با هم بودن جستجو کرد، نه در پست گذاشتن درباره با هم بودن. برای افرادی که این را درک می کنند، پست کردن مداوم در رسانه های اجتماعی جذابیت چندانی ندارد.
هیچ کس مجبور نیست چیزی را به کسی ثابت کند
افرادی که در یک رابطه واقعاً شاد هستند، هیچ علاقه ای به استفاده از یکدیگر برای اثبات میزان خوشحالی خود به دیگران ندارند. آنها با هم هستند چون میخواهند باشند و اهمیتی نمی دهند به اینکه در صفحه شان «in rell » نوشته شده باشد یا نه.
هر زوجی که مشکلات روابط خود را به صورت آنلاین به نمایش بگذارند تا همه بتوانند آن را ببینند، چیزی از آن به دست نمی آورند
فاش کردن تمام مشکلات شخصی خود برای همه کسانی که می شناسید در رسانه های اجتماعی در مورد کم اثرترین روش موجود برای حل مشکلات شما است. این فقط اوضاع را در رابطه شما بدتر می کند.
نکته مهم
محققان دریافتهاند که کسانی که از رسانههای اجتماعی استفاده نمیکنند، در کل خوشحال تر از کسانی هستند که از شبکههای اجتماعی استفاده می کنند، زیرا دائماً خود را با همکاران و دوستان خود مقایسه نمیکنند - که همه آنها همیشه به نوعی بهتر یا شادتر به نظر میرسند. ما اغلب فراموش میکنیم که همه چیزهایی که اهمیت دارد، زندگی واقعی، روابط، تجربیات و احساسات ما است - و نه فضای مجازی.