شارلروآ در بلژیک با خانه‌های عاری از جمعیت و کارخانه‌های تعطیل شده زمانی قلب صنعت زغال سنگ بلژیک محسوب می‌شد.
فرارو نوشت، با این وجود، امروز کارخانه‌های آن شهر متروکه شده‌اند و زخم‌های صنعت معدن هم چنان شهر را ویران می‌کند. در سال ۲۰۰۹ میلادی خوانندگان روزنامه هلندی «ولکس کرانت» شارلروآ را «زشت‌ترین شهر جهان» نامیدند.
بلژیک پس از بریتانیا اندکی پس از کسب استقلال در سال ۱۸۳۰ صنعتی شد. در جنوب آن کشور در والونیا در اطراف شارلروآ زغال سنگ شاهد رونق بود. آن منطقه به نیروگاه صنعتی کشور تبدیل شد و نام مستعار «کشور سیاه» را به خود اختصاص داد.
با این وجود، پس از دهه ۱۹۵۰ میلادی با کاهش ارزش زغال سنگ و تبدیل شدن نفت به سوخت غالب بخش‌های صنعتی بلژیک به شمال آن کشور و سواحل دریای شمال نقل مکان کردند. الگوی مشابهی در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله بریتانیا، ایالات متحده و فرانسه نیز تکرار شد. بخش‌هایی از بلژیک از نظر صنعتی رو به زوال گذاشت.
شارلروآ در دهه‌های اخیر به دلیل موارد بالای ارتکاب جنایت، محرومیت و زوال عمومی بدنام شده است. آمارهای تازه نشان می‌دهند ارقام بیکاری افسارگسیخته در شارلروآ ۲۰ درصد است در حالی که این رقم در کل کشور حدود ۶ درصد می‌باشد. این شهر که تنها در ۶۴ کیلومتری جنوب بروکسل واقع شده جمعیتی ۲۰۰ هزار نفری دارد و مجتمع‌های مسکونی دلهره‌آور و کارخانه‌های تعطیل شده از ویژگی‌های ظاهری آن شهر هستند.
«تیون ووتن» مردم‌شناس فرهنگی درباره شارلروآ می‌نویسد: «مصرف‌کنندگان مواد مخدر آشکارا هروئین را در ساختمان‌های متروکه مصرف می‌کنند و روسپی‌ها در زیر پل‌های روگذر در گوشه خیابان‌ها مشتریان خود را پیدا می‌کنند. دو خط از پنج خط مترو که برای خدمات‌رسانی به شهر طراحی شده‌اند هرگز به پایان نرسیده و تکمیل نشده اند. ایستگاه خالی که شبیه خانه ارواح هستند اکنون به محل پایکوبی و جمع شدن خرابکاران، نقاشان گرافیتی و معتادان تبدیل شده‌اند».
هم چنین، این شهر در سالیان گذشته به دلیل حضور «مارک دوترو» قاتل زنجیره و کودک آزار بلژیکی مشهور شده است البته شهرتی بدنام. او در سال ۱۹۹۶ میلادی به جرم ربودن، تجاوز و شکنجه شش دختر بین ۸ تا ۱۹ساله بازداشت شد که چهار نفر از آنان فوت کرده بودند. در ماه ژوئن «خانه وحشت» سابق او در شارلروآ سرانجام تخریب شد تا جایی برای ایجاد یک باغ عمومی باز شود.
بیش از ۴۰ سال حزب سوسیالیست بلژیک آن شهر را اداره کرده بود. بخش اعظم جمعیت طبقه متوسط و متوسط رو به بالای آن شهر به شهرهای دیگر به خصوص بروکسل مهاجرت کرده بودند.
در سالیان اخیر تلاش‌هایی برای پاکسازی برخی از فرسوده‌ترین نقاط شارلروآ صورت گرفته است. مقام‌های محلی مسیرهای دوچرخه سواری را در کنار کارخانه‌های سابق ایجاد کرده‌اند و یک مجتمع صنعتی قدیمی به موزه و مرکز آموزشی تبدیل شده است. شارلروآ در میانه همه شهرهای دیگر است و تنها یک ساعت از بروکسل و خنت (شهری در شمال بلژیک) فاصله دارد.