حالا فرض کنید تلویزیون برای جذب آگهی بیشتر چوب حراج به آنتن خودش بزند، فرضا ۹۰ درصد یعنی تنها ۱۰ درصد از درآمد ممکن را کسب کند رقم ناقابل ۳ هزار میلیارد تومان!
3/000/000/000/000 تومان
به سایت سایت طلا به نقل از فرارو - هفته سوم بیست ودومین دوره لیگ برتر درحالی روز گذشته به پایان رسید که مشکلات میان سازمان صداوسیما و فدراسیون فوتبال و مشخصا دو تیم استقلال و پرسپولیس همچنان پابرجاست. مشکلاتی که ریشه در مسائل مالی دارد و قوانین و مقرراتی که اتفاقا در این حوزه شفاف هستند و سال هاست در کشور های دیگر که لیگ فوتبال و رشته های پرطرفدار دیگری دارند، حل شده است. اعتراضات مدیران دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در روز های اخیر را احتمالا شنیده اید و ازسوی دیگر هم کادر های کوچک و حتی روی اعصاب تلویزیون از بازی های این دو تیم را هم در این سه هفته دیده اید.
به گزارش فرهیختگان، کادر هایی که فارغ از بی احترامی به چشم های مخاطبان میلیونی مثلا قرار است مانع از دریافت سهم تبلیغات محیطی این دو باشگاه شوند. در این سه هفته شاهد تهدیداتی هم مانند جلوگیری از ورود دوربین صداوسیما به ورزشگاه ها بوده ایم. تهدیداتی که البته رنگ عمل به خودشان ندیدند و در به روی همان پاشنه قبلی است. در اینکه فوتبال در کشور ما ورزش محبوبی است کسی شک ندارد و طبق آمار سازمان صداوسیما پخش این رشته از تلویزیون هم طرفداران فراوانی دارد و بخش عمده ای از همین مخاطبان فعلی تلویزیون هم به دلیل پخش مسابقات فوتبال است.
ازسوی دیگر می دانیم که یکی از منابع درآمدی باشگاه ها در همه جای دنیا، حق پخش تلویزیونی است. موردی که در کشور های دیگر حل شده و در یک فرآیند تعاملی این اتفاق صورت می گیرد و استفاده از شیوه ها و تکنولوژی های تازه، این فرآیند را برای مخاطبان جذاب تر و برای باشگاه ها و رسانه، سودآورتر می کند.
اجازه بدهید شما را با یک عدد شگفت انگیز آشنا کنیم؛ سایت Sportscriber نوشته که در فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۰ منچسترسیتی ۱۵۳ میلیون پوند از حق پخش بازی هایش به دست آورده و لیورپول هم ۱۵۱ میلیون پوند و منچستریونایتد بدون رونالدو هم، ۱۴۸ میلیون پوند به دست آورده بودند. کافی است بدانید که قیمت پوند روز جمعه حدود ۳۵ هزار تومان، رقمی که حدودا عاید هرکدام از این تیم ها می شود در حدود ۵ هزار میلیارد تومان است. حالا شاید بتوانید اهمیت حق پخش بازی های فوتبال را درک کنید. این رقم، تنها بخشی از منابع درآمدی باشگاه های فوتبال جهان است.
آنقدر درباره حق پخش تلویزیونی در رسانه های عمومی و فضای مجازی حرف زده شده که احتمالا بدانید به طور کلی سه نوع حق پخش تلویزیونی به نام های «حق پخش زنده»، «حق پخش غیرزنده» (که در این نوع حق پخش، زمان گذشته از ساعت این بازی ها عامل مهمی برای قیمت گذاری است) و «حق پخش خلاصه یا صحنه های مهم بازی» وجود دارند.
جالب است بدانید آن دسته از شبکه های خبری که حق پخش نوع سوم را نخریده باشند، حتی گل های بازی ها را هم نمی توانند پخش کنند و باید تنها به نشان دادن چند عکس یا حتی صرفا درج نتایج اکتفا کنند و اینجا جایی است که می توانیم شاکر باشیم! شبکه ای که حق پخش یک مسابقه ورزشی زنده را خریده باشد، حق پخش بازی ها را به دو شکل دیگر دارد. آن ها علاوه بر بازار های داخلی، فدراسیون ها و سازمان های لیگ فوتبال می توانند حق پخش مسابقات شان را در بازار های خارجی به صورت جداگانه بفروشند.
حالا بیایم سراغ ماجرای حق پخش بازی های لیگ خودمان. براساس قانون بودجه سال۹۹ درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی باید به نسبت ۳۰ به ۷۰ بین وزارت ورزش وجوانان و سازمان صداوسیما تقسیم شود. البته این نسبت خود محل مناقشه است و طی دوسال گذشته تلاش وزارت ورزش برای بیشتر کردن سهمش حداقل تا ۵۰ درصد، بی نتیجه مانده است.