کشف یک ارتباط مرموز میان خروپف و سرطان

بر اساس مطالعه بزرگی که در ۵ سپتامبر در کنگره بین المللی انجمن تنفسی اروپا (ERS) در بارسلون اسپانیا ارائه شد، افرادی که از آپنه انسدادی خواب (OSA) رنج می‌برند، در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان هستند. اگرچه همه کسانی که خروپف می‌کنند آپنه انسدادی خواب ندارند، اما خروپف با صدای بلند یکی از علائم شایع این بیماری است.

به گزارش فرارو به نقل از OSA ،rahnamao یک اختلال خواب رایج است که به موجب آن افراد در طول خواب انسداد جزئی یا کامل راه هوایی فوقانی خود را تجربه می‌کنند که باعث می‌شود چندین بار در شب دچار مشکل تنفسی شوند. این عارضه اغلب منجر به خروپف بلند، نفس نفس زدن، خفگی و خواب آلودگی در طول روز می‌شود.

تخمین زده می‌شود که OSA حداقل ۱۳ ٪ از جمعیت را تحت تاثیر قرار دهد. افرادی که اضافه وزن یا چاق هستند، دیابت دارند، یا سیگار می‌کشند یا مقادیر زیادی الکل مصرف می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

دکتر آندریاس پالم که این مطالعه را ارائه کرد، محقق و مشاور ارشد در دانشگاه اوپسالا سوئد است. او گفت: ما از قبل می‌دانستیم که بیماران مبتلا به آپنه انسدادی خواب با افزایش خطر ابتلا به سرطان مواجه هستند، اما تاکنون مشخص نبود که این امر به دلیل خود OSA است یا عوامل دیگر مرتبط با سرطان مانند چاقی، سبک زندگی و بیماری قلبی متابولیک در آن دخیل هستند.

دکتر پالم و همکارانش داده‌های ۶۲۸۱۱ بیمار را پنج سال قبل از شروع درمان OSA در سوئد بررسی کردند. بیماران با فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) تحت درمان قرار گرفتند که فشار مثبت هوا را از طریق یک ماسک برای باز نگه داشتن راه‌های هوایی در طول خواب فراهم می‌کند. محققان این داده‌ها را با داده‌های ثبت ملی سرطان سوئد و داده‌های اجتماعی-اقتصادی مرکز آمار سوئد مرتبط کردند.

دانشمندان عواملی مانند اندازه بدن، سایر مشکلات سلامتی و وضعیت اجتماعی و اقتصادی را که می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد نیز در نظر گرفتند. آن‌ها ۲۰۹۳ بیمار مبتلا به OSA و تشخیص سرطان را تا پنج سال قبل از تشخیص OSA با یک گروه کنترل شامل ۲۰۹۳ بیمار مبتلا به OSA، اما بدون سرطان مطابقت دادند. آن‌ها شدت OSA را با شاخص آپنه-هیپوپنه (AHI) که تعداد اختلالات تنفسی در طول خواب را اندازه گیری می‌کند، یا شاخص اشباع اکسیژن (ODI)، که کاهش سطح اکسیژن در خون را چند بار در ساعت اندازه گیری می‌کند، اندازه گیری کردند.

وی گفت: «ما دریافتیم بیمارانی که به سرطان مبتلا بودند OSA شدیدتری داشتند که با میانگین شاخص آپنه-هیپوپنه ۳۲ در مقابل ۳۰ و شاخص اشباع اکسیژن ۲۸ در مقابل ۲۶ اندازه گیری شد. در تجزیه و تحلیل بیشتر زیر گروه‌ها، ODI در بیماران مبتلا به سرطان ریه (۳۸ در مقابل ۲۷)، سرطان پروستات (۲۸ در مقابل ۲۴)، و ملانوم بدخیم (۳۲ در مقابل ۲۵) بالاتر بود.

یافته‌های این مطالعه نیاز به در نظر گرفتن آپنه خواب درمان‌نشده به‌عنوان یک عامل خطر برای سرطان و آگاهی پزشکان از احتمال سرطان در هنگام درمان بیماران مبتلا به OSA نشان می‌دهد.

با این همه، از آنجایی که این مطالعه فقط به داده‌های یک نقطه زمانی را بررسی کرده، نمی‌تواند نشان دهد که OSA باعث سرطان می‌شود، بلکه فقط می‌تواند نشان دهد که با سرطان مرتبط است. برخی از عوامل مهم سبک زندگی مانند فعالیت بدنی و ترجیحات غذایی به صورت فردی در این مطالعه مورد بررسی قرار نگرفتند.

نقطه قوت اصلی این مطالعه اندازه بزرگ و کیفیت بالای داده‌ها در مورد تشخیص سرطان و OSA است. با وجود این، دکتر پالم و همکارانش قصد دارند در آینده تعداد بیماران را افزایش دهند و در طول زمان آن‌ها را دنبال کنند تا تأثیرات بالقوه درمان CPAP بر بروز سرطان را مطالعه کنند.