به گزارش سایت طلا، قدمت تقریبی آن به حوالی دوران سلطنت محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار می‌رسد و این خانه میان باغ ۶۰۰ هزارمترمربعی محصور شده که خود باغ هم که به باغ فردوس شهره است.
اینجا خانه «حسین خداداد» از تاجران و صنعتگران تهران قدیم و پایه‌گذار شهرک صنعتی قزوین است. خانه‌ای با مساحت ۷۰۰مترمربع و عمری ۸۰ ساله.
ساختمان مسکونی یا اثر هنری
زمین اولیه این خانه بخشی از باغ فردوس و متعلق به داماد ناصرالدین شاه بود. بعد از او به پسرش رسید و بعدها در سال ۱۳۴۷ توسط «حسین خداداد» تاجر تهرانی خریداری شد. خداداد برای بازسازی بنای این خانه که از خشت و گل بود از سرشناس‌ترین معماران، هنرمندان و استادان هنر گچبری آن زمان تهران دعوت کرد.
انجام تزیینات گچبری این خانه، ۱۲ سال طول کشید که در نهایت در سال ۱۳۵۶، به شکل فعلی به اتمام رسید. معماری این ساختمان تلفیقی از سبک اروپایی و ایرانی است که بسیاری از کارشناسان از آن به‌عنوان یک اثر هنری قابل ستایش نام می‌برند.
اتاق طلایی جهان
هنر دست هنرمندان ایرانی را می‌توان در جای جای این خانه مشاهده کرد، اما این هنر در یک اتاق به اوج خود می‌رسد. معماران بنامی چون حسن جعفری، عباس عباسیان، استاد نعمت، شیخ فرج، یحیی بروجردی، حاج کاظم، حسن کوزه‌گر، حسین باقری، حاج حسین آهنگر، حاج اکبررستم پیشه، احمد موسیوند، علی صادقی و... فقط در این اتاق ۳ سال زحمت کشیدند تا شاهکاری بیافرینند به نام اتاق اصفهانی‌ها که از آن به‌عنوان زیباترین اتاق جهان نام برده می‌شود.
در رنگ‌های طلایی اتاق اصفهانی‌ها از ورق‌های طلا استفاده شده که به آن جلوه خیره‌کننده‌ای داده است.
ساعت ناصرالدین‌شاه و پروفسور حسابی در موزه
خانه سالهای بعداز پیروزی انقلاب اسلامی، به مالکیت بنیاد مستضعفان درآمد و بعدا به «موزه زمان» تبدیل شد. سال ۱۳۵۶ ساختمان موزه تکمیل و وسایل بی‌نظیری در آن برای بازدید تماشاگران قرار گرفت.
اکنون در طبقه اول موزه زمان، مجموعه‌ای کمیاب از ساعت‌های جهان وجود دارد. ساعت‌هایی از قرن ۱۷ تا قرن ۲۰. ساعت‌هایی که هریک در نوع خوددیدنی و منحصربه فرد هستند.
طبقه دوم هم به انواع ساعت‌های مچی اختصاص دارد که مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی است. از ویژگی‌های جالب این بخش وجود ساعت‌هایی است که علاوه بر ارزش تاریخی، به دلیل شخصیت اجتماعی، فرهنگی و... اهداکنندگان آن واجد ارزش است. از جمله می‌توان از ساعت‌های ناصرالدین‌شاه، پروفسور محمودحسابی، داود رشیدی، جمشید مشایخی، محمدعلی کشاورز، مصطفی رحمان‌دوست، و شهید آوینی یاد کرد.