انتقاد اولیانوف از رویکرد دوگانه تروئیکای اروپایی در قبال برجام
نماینده روسیه در مذاکرات وین با بیان اینکه هیچ جایگزینی برای برجام وجود ندارد، گفت اما معلوم نیست کشورهای آلمان، انگلیس و فرانسه هم با این گزاره موافق باشند.
به گزارش سایت طلا ، «میخائیل اولیانوف» نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی مستقر در وین امروز (دوشنبه) به انتقاد از رویکرد دوگانه تروئیکای اروپایی در قبال جمهوری اسلامی ایران و توافق هستهای پرداخت.
اولیانوف در صفحه توئیتر خود نوشت: «آقای [جوزپ] بورل [مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا] تاکید کرده که برجام هیچ جایگزینی ندارد. نمیتوان با این گزاره مخالفت کرد».
وی ادامه داد: «اما سوال اینجاست که آیا فرانسه، آلمان و انگلیس (تروئیکای اروپایی) بهعنوان مشارکتکنندگان در مذاکرات وین هم با این دیدگاه آقای بورل موافق هستند؟ معلوم نیست. همه آنها سکوت کردهاند».
این دیپلمات روس همچنین در واکنش به جنجال رسانههای غربی مبنی بر ادعای ارائه جنگندههای سوخو-۳۵ به ایران، تاکید کرد: «نمیدانم این گزارش درست است یا خیر، چون به کار من مربوط نمیشود. ولی در حقیقت، محدودیتها و تحریم تسلیحاتی علیه ایران توسط شورای امنیت سازمان ملل، در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ منقضی شده است».
تیروئیکای اروپایی در بامداد ۲۹ آذر طی بیانیهای مملو از ادعاهای بیاساس ضمن متهم کردن تهران به نقضهای مکرر قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، خواستار توقف فعالیتهای موشکی بالستیک و عقبگرد برنامه هستهای ایران شدند.
تحلیلگران میگویند برخی عوامل مانند فشارهای رژیم صهیونیستی، اختلافات با کنگره و مشکلات داخلی در آمریکا دلیل بیمیلی دولت «جو بایدن» برای بازگشت به برجام در ماههای گذشته بوده است.
دولت جدید آمریکا در شرایطی سال ۲۰۲۱ بر سر کار آمد که سیاست فشار حداکثری علیه ایران در دستیابی به اهدافش ناکام مانده بود. این سیاست علاوه بر ناکامی در شکل دادن به یک توافق هستهای جدید، باعث ایجاد تفرقه در روابط میان کشورهای دو سوی آتلانتیک، به خطر افتادن اثربخشی نظام تحریمها به عنوان یکی از ابزارهای اصلی سیاست خارجی آمریکا و مهمتر از همه تقویت جریان استکبارستیز در ایران شد.
جمهوری اسلامی ایران راستیآزمایی رفع تحریمها، اخذ تضمین در خصوص ماندگاری برجام و رفع ادعاهای پادمانی آژانس اتمی را اصلیترین مطالبه خود در مذاکرات رفع تحریمها قرار داده و تأکید کرده که تنها بازگشت به قرارداد دوجانبهای که در ازای برخی محدودیتها نفع ملموس اقتصادی برای ملت ایران به همراه داشته باشد را منطقی میداند و آن را میپذیرد.