به گزارش سایت طلا، گردشگرانی که به رم سفر کرده‌اند به‌طور قطع صحنه انداختن سکه به آب‌نمای توری را دیده‌اند. جالب است بدانید که مبلغ سالانه‌ای که وارد این آب‌نما می‌شود، حدود ۱.۵ میلیون یورو است. حال سرنوشت تمام این سکه چه می‌شود؟
زمانی که در رم هستید، یک سنت برای بازدیدکنندگان وجود دارد که بر اساس آن باید یک سکه را از بالای دوش خود به داخل فواره تروی بیندازید تا مطمئن شوید که روزی به پایتخت ایتالیا باز خواهید گشت. ظاهراً همه آنقدر این رسم را دوست دارند که فواره روزانه سه‌هزار یورو پول خرد دریافت می‌کند که در مجموع، این میزان به ۱.۵ میلیون یورو در سال می‌رسد.
اما برای این همه پول چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا افراد دیگر وسوسه نمی‌شوند که آن را از آب بگیرند؟ به نظر می‌رسد که بعضی از افراد سودجو این کار را کردند، بنابراین در سال ۲۰۰۱، شهردار وقت رم دستور داد که این مبلغ توسط شهرداری جمع‌آوری و سپس به خیریه داده شود.
به طور خاص، این مبلغ به یک سازمان مذهبی به نام کاریتاس تعلق می‌گیرد که تا ۱۵ درصد از بودجه سالانه آن را تأمین می‌کند. به طور منظم، افراد مشخصی سکه‌ها را با شلنگ مکش جمع می‌کنند، در حالی که افسران پلیس نیز حین این کار نگهبانی می‌دهند.
مقامات رومی به‌تازگی تصمیم گرفتند برای بازدیدکنندگان معبد پانتئون، یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی نمادین روم، هزینه‌ای در نظر بگیرند چراکه گفته می‌شود با این کار بودجه بهتری برای تلاش‌های حفاظت و نگهداری این مکان تأمین شود. این اقدام بحث برانگیز توصیف شده است زیرا معبد همچنین یک کلیسای فعال است و بنابراین برخلاف میل مقامات کاتولیک برای باز نگه‌داشتن دسترسی به آن برای افراد مذهبی است.
با این حال، در مورد فواره تروی، مسئله جمع‌آوری سرمایه هرگز وجود نداشته است و رسم پرتاب سکه به صورت طبیعی به وجود آمد.
مشکل اینجا است که بعضی از مردم همچنان تلاش می‌کنند سکه‌هایی را که دیگران پرتاب می‌کنند، جمع‌آوری کنند. اگرچه طبق یک قانون، زمانی که سکه وارد آب‌نما شود به ملک شهر تبدیل می‌شود و خارج کردن آن دزدی محسوب می‌شود.
به همین دلیل، مقامات مجبور شدند پلیس را در نزدیکی فواره مستقر کنند و مانعی قرار دهند که از نشستن و ورود مردم به داخل آب جلوگیری می‌کند. در زمان تصدی ویرجینیا راگی، شهردار رم در سال ۲۰۱۹، بین مقامات شهرداری و کلیسا در مورد اینکه با این پول چه باید کرد، اختلاف نظر وجود داشت و شهردار مایل بود از آنها برای نگهداری میراث استفاده کند.
با این حال، سازمان مذهبی کاریتاس از این پول برای کمک به فقرا و نیازمندان شهر استفاده می‌کند و هزینه را در اختیار مراکز تهیه غذا، پناهگاه‌های بی‌خانمان‌ها، سوپرمارکت‌های رایگان و پروژه‌های خیرخواهانه قرار می‌دهد و همین امر خود به اندازه پرتاب سکه به یک سنت محبوب تبدیل شده است.