به گزارش سایت طلا، یکی از مسائل و آثار عقد نکاح، مهریه است که بلافاصله بعد از عقد مرد ملزم به پرداخت آن به زن می‌شود.
مهریه های قابل پرداخت چند مورد هستند که در قانون بیان شده‌اند. مهریه مالی است که زن در اثر ازدواج مالک آن می‌شود و این حق برآمده از فقه اسلامی است و مشابه آن در قوانین غربی وجود ندارد.
مهریه
به مال معینی که به‌عنوان مهر با توافق زوجین در عقد تعیین می‌شود مهرالمسمی می‌گویند؛ علاوه بر خود مال، منفعت حاصل از مال مثل اجاره‌بهای خانه تا مدت معین یا کاری که ارزش اقتصادی دار هم می‌تواند به‌عنوان مهریه تعیین شود.
مهریه های قابل پرداخت
مهریه های قابل پرداخت شامل مواردی است که دارای شرایط صحت قرارداد است.
مالیت داشتن
مالیت داشتن یکی از این شروط مهریه است و مهریه های قابل پرداخت باید مالیت داشته باشند؛ مال آن چیزی است که منفعت عقلایی مشروع دارد؛ بنا بر شرایط صحت معامله چیزی که قرار است به‌عنوان مهر به زن داده شود باید معلوم باشد یعنی مرد نمی‌تواند بگوید یکی از این دو آپارتمان را به‌عنوان مهر به تو می‌دهم؛ بلکه باید دقیقاً مشخص کند کدام آپارتمان منظور اوست.
مال مورد مهریه متعلق به شوهر باشد
مالی باید مورد مهر قرار داده شود که متعلق به شوهر است البته مال شخص ثالث هم با اجازه مالک می‌تواند به‌عنوان مهر به زن داده شود. بنابراین یکی از شرایط صحت مهریه های قابل پرداخت آن است که متعلق به همسر باشد. برای مثال مرد با اذن پدرش بگوید خودرو پدرم مهر تو است البته اگر مال شخص سوم به‌عنوان مهر مشخص شده باشد و مالک راضی به تسلیم مال به زن نباشد قیمت یا مثل آن مال از سوی مرد به زن پرداخت می‌شود.
مهریه باید قابل‌تسلیم به زن باشد
شرط دیگر صحت مهر این است که شوهر بتواند آن را به زن تسلیم کند و مهریه های قابل پرداخت باید قابل‌تسلیم‌شدن به زن باشند. پس نمی‌شود چیزی مانند انگشتر کف دریا را به‌عنوان مهر قرارداد مگر اینکه خود زن قادربه، به‌دست‌آوردن آن باشد؛ همچنین مهر باید قابل‌تملک به‌وسیله زن باشد پس تعیین جاده‌ها و کوه‌ها به‌عنوان صداق صحیح نیست.
طبق قانونی که در سال ۹۱ به‌منظور کاهش جمعیت زندان تصویب شد فقط تا تعداد ۱۱۰ سکه از طریق قانون قابل‌اجراست و زن با مراجعه به دادگاه می‌تواند حکم جلب بگیرد. البته مشروط بر اینکه شوهر ناتوانی مالی خودش را در دادگاه ثابت نکرده باشد.
بیش از این مقدار در صورتی قابل‌وصول است که زن توانایی مالی مرد را اثبات کرده و مالی از اموال مرد را به دادگاه معرفی کند؛ اگر سکه به‌عنوان مهریه تعیین نشده باشد، ارزش مالی ۱۱۰ سکه تعیین شده، میزانی از مال که ارزش آن باارزش ۱۱۰ سکه برابر است بنا به شرایط نقداً پرداخت یا قسط‌بندی می‌شود.