به گزارش سایت طلا، در جوامع امروز توسعه و پیشرفت تکنولوژی سبب سهولت در کارها و صرفهجویی در زمان شده است و این خود موجب استفاده روزافزون مردم از تکنولوژی میگردد؛ اما بااینوجود مسائل و مشکلاتی را هم با خود به همراه داشته است.
مجازات گرفتن اسکرین شات یکی از مواردی است که پیرامون آن از ما سوالات بسیاری میشود. افشای حریم خصوصی افراد جرم محسوب میشود. اسکرینشات و انتشار آن در ماده ۱۶ قانون جرایم رایانهای جرم شناخته شده است. در واقع هرکس بهوسیله سامانههای رایانهای یا مخابراتی، فیلم یا صدا یا تصویر دیگری را تغییر دهد یا تحریف کند و سپس آن را منتشر یا با آگاهی به تغییر یا تحریف منتشر کند، به صورتی که عرفاً موجب هتک حیثیت او شود، جرم است.
مجازات گرفتن اسکرین شات
برای انتشار اسکرینشات طبق قانون مجازات اسلامی برای مجرم جزای نقدی و دو سال حبس در نظر گرفته شده است و طبق قانون جرایم رایانهای مجازات حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج میلیون (۵.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا چهل میلیون (۴۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال یا هر دو مجازات محکوم میگردد.
طبق ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی یا افشای سری نسبت به خود یا بستگان او نماید به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
باتوجهبه ماده فوق تهدید به انتشار اسکرینشات جرم است حتی اگر این عمل را انجام هم ندهد؛ ولی فرد میتوان از عمل او در دادسرای جرایم رایانهای شکایت نماید.
آیا اسکرینشات سند محسوب میشود؟
قانون جرایم رایانهای، صراحتاً افشای اسرار خصوصی دیگران را جرم میداند. البته مصادیق اسرار خصوصی در قوانین ایران بهصورت مشخص تعریف نشده است و صرفاً در ماده ٨ قانون «احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی» بهنوعی، نامهها، عکسها، نوشتهها و فیلمهای خصوصی را از مصادیق بارز آن دانسته است.
دسترسی به محتوای نوشتهها یا عکسها که در این ماده به آن اشاره شده، میتواند از طریق اسکرینشات گرفتن از این اسرار صورت بگیرد و با این تفسیر میتوان این ماده را نیز مرتبط با جرم انتشار اسکرینشات دانست.
در رویۀ قضایی و نظام عرفی، دایرۀ اسرار خصوصی از این هم وسیعتر است و نسخههای پزشکی، احکام دادگاهها و اسناد مالی هم در این زمره قرار میگیرند.
همچنین، بر اساس ماده ۶۶٩ قانون مجازات اسلامی، تهدید به انجام عملی که ممکن است موجب ضرر آبرویی یا شرافتی یا افشای اسرار شخصی یا خانوادگی شود، خواه تهدیدکننده به این واسطه تقاضای مال بهقصد اخاذی کرده باشد، خواه نکرده باشد، جرم مستقلی است که تا ۷۴ ضربه شلاق یا از یک ماه تا یک سال حبس برای آن در نظر گرفته شده است.
بنابراین، همین که کسی ما را به افشای اطلاعات خصوصی (شامل عکسها، متن چتها، صدای ضبطشده، فیلم و…) تهدید میکند، حتی اگر هرگز آن عمل را انجام ندهد (که در اکثر مواقع این تهدیدات هرگز عملی نمیشود)، ارتکاب جرم تهدید از سوی او قطعی و برای ما قابلشکایت و پیگیری است.
کسانی که بهوسیله اسکرینشات مورد سوءاستفاده قرار میگیرند، با مراجعه به دادسرای جرایم رایانهای و مراجع انتظامی مثل پلیس فتا میتوانند از شخصی که از آنها سوءاستفاده کرده شکایت کنند.