به گزارش سایت طلا ، ملیحه عرب گفت: زمانی که فرد به مقدار کافی هموگلوبین در خون خود نداشته باشد، کم خون است، هموگلوبین به گلبول‌های قرمز کمک می‌کند تا اکسیژن را به تمام قسمت‌های بدن منتقل کنند.
وی افزود: اگر سطح هموگلوبین پایین باشد، بدن ممکن است تمام اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نکند.
این متخصص زنان و زایمان، به نشانه‌های کم خونی ناشی از فقر آهن اشاره کرد و گفت: بسیاری از افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن هیچ علامتی ندارند و این در شرایطی است که نشانه‌های این بیماری با احساس خستگی یا ضعف، به خصوص در ورزش یا بالا رفتن از پله‌ها و سردرد بروز می‌کند.
به گفته وی، درد قفسه سینه یا مشکل تنفسی، هوس‌های غیر طبیعی مثل خوردن یخ یا خاک رس از دیگر نشانه‌های ابتلاء به کم خونی است.
عرب افزود: سندرم پا‌های بی قرار که در آن پا‌ها به حرکت خود به خصوص در شب ادامه می‌دهند از دیگر نشانه‌های ابتلاء به کم خونی است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا آزمایش تشخیص کم خونی وجود دارد یا خیر، گفت: پزشک می‌تواند خون شما را با یک آزمایش ساده CBC از نظر کم خونی آزمایش کند، اگر آزمایش خون نشان دهد که شما کم خونی دارید، یا اگر علائم فقر آهن دارید، پزشک از شما سوالاتی می‌پرسد و سایر آزمایش‌های خون را انجام می‌دهد تا تشخیص دهد چه چیزی باعث کم خونی شما می‌شود و بهترین روش برای درمان آن چیست.
عرب در ادامه به روش‌های درمان کم خونی ناشی از فقر آهن اشاره کرد و افزود: کمبود آهن با دادن آهن اضافی به بیمار درمان می‌شود و باید به این نکته توجه داشت که تنها استفاده از غذا‌های حاوی آهن برای جبران کمبود آهن کافی نیست.
وی درباره درمان مبتلایان به کم خونی شدید نیز توضیح داد: ممکن است این افراد نیاز به تزریق خون داشته باشند، ضمن این که دارو‌های تأمین کننده آهن به صورت قرص و یا به صورت تزریقی نیز تجویز می‌شود.
عرب توصیه کرد: اگر عوارض جانبی دارید یا نمی‌توانید آهن کافی از قرص‌ها دریافت کنید، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش این عوارض انجام دهید، یا ممکن است به آهن تزریقی نیاز پیدا کنید بنابراین حتماً در این شرایط خودسرانه دارو‌ها را قطع نکنید و با پزشک خود مشورت کنید.
وی تاکید کرد: مهم است بدانید چرا دچار کمبود آهن شده اید، اگر ناشی از دست دادن خون باشد، باید علت خونریزی را پیدا کرد. همچنین علل دیگر نیز در روند درمان اثر دارند، باید اطمینان حاصل کنید که تمام دستورالعمل‌های مربوط به آزمایش و درمان را به درستی دنبال می‌کنید.