در اینجا سه عکس تاریخی از خیابان فردوسی یا علاءالدوله را می‌بینید که در اواخر دورۀ قاجار یا اوایل دورۀ پهلوی ثبت شده‌اند. (این عکس‌ها در اصل سیاه و سفید بوده‌اند و در اینجا با استفاده از نرم‌افزار به صورت رنگی درآمده‌اند).
خیابان فردوسی یکی از خیابان‌های قدیمی شهر تهران است که در دوران قاجار به نام خیابان علاءالدوله شناخته می‌شد. در سال ۱۳۱۳ و به مناسبت برگزاری جشن هزارۀ فردوسی، این خیابان به یادبود شاعر پرآوازۀ ایرانی تغییر نام پیدا کرد. عکس‌هایی را که در اینجا ملاحظه می‌کنید، آنتوان سوروگین، عکاس معروف دوران قاجار و اوایل دورۀ پهلوی از این خیابان تهیه کرده است. به همین جهت می‌توان گفت که قدمت این عکس‌ها دست‌کم به یک قرن قبل می‌رسد. مغازۀ عکاسی خود سوروگین نیز در این خیابان واقع شده بود. از دیگر ساختمان‌های مهم تاریخی در این خیابان ساختمان سفارت بریتانیا بوده است.
در عکس اول تصویر یک روز برفی در خیابان فردوسی را می‌بینیم. چند عابر نیز در این تصویر دیده می‌شوند که لباس‌هایی سنتی و زمستانی بر تن دارند و یک نفر نیز با پارویی در دست ایستاده و به دوربین نگاه می‌کند.
عکس دوم عبور عابران و احتمالا دورنمایی از مغازۀ عکاسی خود سوروگین را نشان می‌دهد. در این عکس عبور هم‌زمان اتومبیل، درشکه و چهارپا را از این خیابان می‌توان دید. نکتۀ جالب دیگری که در این عکس هست، لباس‌های متفاوت مردم است؛ بعضی لباس‌های سنتی پوشیده‌اند و تعدادی نیز لباس‌های مدل غربی بر تن دارند. از همین جا می‌توان حدس زد که این عکس در اواخر عمر سوروگین و اوایل دورۀ پهلوی گرفته شده باشد.
عکس سوم نیز به احتمال زیاد در کنار دیوار بیرونی سفارت بریتانیا گرفته شده است. در این عکس عبور چند اسب‌سوار را در انتهای خیابان می‌توان دید، به اضافۀ چند تخت چوبی که کنار خیابان و زیر سایۀ درختان قرار دارند و چند نفر بر روی آن‌ها نشسته‌اند.