حداکثر سرعت حرکتی که در آن می توانیم زنده بمانیم چقدر است؟

به گزارش سایت طلا، کمربندهای خود را ببندید و سفت بنشینید که می خواهیم ببینیم چقدر سریع می توانیم حرکت کنیم! تاکنون بالاترین سرعتی که یک انسان توانسته بدود حدود ۴۳ کیلومتر بر ساعت بوده است، سرعتی که یوسین بولت در نقطه میانی رکورد جهانی دوی ۱۰۰ متر خود به آن رسید. اما انسان ها سریع تر از آن هم می توانند حرکت کنند. بالاترین سرعتی که می توانیم به آن برسیم شاید به این بستگی داشته باشد که عضلات بدن مان تا چه حد بتوانند سریع حرکت کنند. عضلات ما باید بتوانند به سرعت ۶۴ کیلومتر بر ساعت برسند.

دست ها و پاهای ما هنگام برخورد با زمین تنها مقدار مشخصی از فشار را می توانند تحمل کنند. به همین دلیل است که با اسکیت می توانید از یک دونده جلو بزنید چون سُر خوردن امکان اصطکاک بیشتری را فراهم می کند. چیزی که می تواند باعث شود بسیار سریع تر بدویم این است که پاهای بلندتر و لگن بسیار پهن تر، یا پاهای اضافه داشته باشیم، مانند حشرات.

در سال ۲۰۱۶، رکورد سرعت نه تنها در پیست های دو و میدانی، بلکه در پیست های اسکی فرانسه هم شکسته شد. رکورد جهانی اسکی آلپاین (اسکی از تپه یا کوه به سمت پایین) به یک مربی اسکی ایتالیایی و راهنمای کوهستان تعلق دارد. در سال ۲۰۱۶، این مربی با کمک نیروی جاذبه توانست رکورد سرعت حرکت انسان در خشکی را به حدود ۲۵۴ کیلومتر بر ساعت برساند. او انتهای مسیر را در عرض تنها ۲ ثانیه طی کرد.

بیشترین سرعتی که یک سوسک ببری می تواند بدود ۸ کیلومتر بر ساعت است. شاید سرعت زیادی به نظر نرسد اما در نظر داشته باشید که در هر ثانیه ۱۲۰ واحد از طول بدن خود را حرکت می دهد. جهت مقایسه خوب است بدانید که یوسین بولت در هر ثانیه حدود ۶ واحد از طول بدن خود را حرکت می دهد. او برای پیروزی بر یک سوسک ببری در مسابقه، باید با سرعت ۷۷۲ کیلومتر بر ساعت بدود. این میزان به اندازه ی سرعت پرنده ی قدرتمند و پرسرعت شاهین بحری است.

سوسک های ببری به عنوان یک حشره دید بسیار تیزی دارند، اما هنگام دویدن دنیا پیش چشمانش تبدیل به یک لکه ی بی شکل می شود. این بدان معنی است که سوسک های ببری هنگام دویدن باید هر از گاهی از حرکت بایستند تا ببینند که کجا هستند.

بنابراین سوسک های ببری واقعاً سریع اند، اما یک نوع مایت به خصوص وجود دارد که سرعت حرکت آن حدود ۲،۰۹۲ کیلومتر بر ساعت است. این مایت که جثه ای به اندازه ی یک دانه ی کنجد دارد می تواند ۳۲۲ واحد از طول بدن خود را در هر ثانیه حرکت دهد. این در حالی است که اغلب گربه ها عمده ی طول روز به اندازه ی صفر برابر طول بدن خود می دوند.

گرچه ما انسان ها قرار نیست به این زودی به چنین سرعت حرکتی دست یابیم، اما به لطف مغزهای بزرگ مان چند ترفند برای این منظور در آستین داریم. در حقیقت می توانیم برای این کار از فناوری استفاده کنیم. سریع ترین سرعت حرکتی که روی زمینی به مساحت حدود ۱/۵ کیلومتر داشته ایم، ۱،۲۲۷ کیلومتر بر ساعت بوده است. این اتفاق در سال ۱۹۹۷ در ایالت نوادای آمریکا به وسیله ی خودروی مافوق صوت تراست اِس‌اِس‌سی (خودرویی که با موتور جت حرکت می کند) رخ داده است. برای اولین رکورد دستاورد بزرگی محسوب می شد. در سال ۱۸۹۸ یک مرد فرانسوی توانست با خودروی برقی خود به سرعت ۶۳ کیلومتر بر ساعت برسد.

در آسمان نیز با سرعت ۳/۳ ماخ حرکت کرده ایم که حدود ۳،۳۷۹ کیلومتر بر ساعت است که به لطف پرسرعت ترین جت دنیا که Lockheed SR-71 Blackbird نام دارد، امکان پذیر شده است. این هواپیما بالاترین سرعت ندارد. تنها چیزی که سرعت آن را محدود می کند، دمای هوا است. در حقیقت اگر این هواپیما می توانست هر قدر که مایل بود سریع حرکت کند، به معنای واقعی کلمه، میان زمین و آسمان ذوب می شد.

روی آب، رکورد بالاترین سرعت حدود ۵۱۰ کیلومتر بر ساعت است. یک هواپیمای آب نشین به نام Spirit of Australia در سال ۱۹۷۸ به این رکورد دست یافت.