گنج‌یاب خوش‌شانس دو سکه طلای عجیب پیدا کرد! +تصاویر
دو سکه‌ی طلا که به لحاظ زمانی حدوداً ۱۵۰۰ سال از یکدیگر فاصله داشتند، در فاصله ۴۰۰ متری از یکدیگر در مزرعه یک کشاورز پیدا شدند.
به گزارش سایت طلا، دو سکه‌ی طلا که به لحاظ زمانی حدوداً ۱۵۰۰ سال از یکدیگر فاصله داشتند، در فاصله ۴۰۰ متری از یکدیگر در مزرعه یک کشاورز پیدا شدند.
یک سکه‌ی طلای سلتیک که قدمت آن را ۶۵ سال قبل از میلاد تخمین می‌زنند و یک ربع سکه‌ی ادوارد سوم مربوط به قرن چهاردهم، در منطقۀ سادبِری در دِربی‌شایر انگلستان پیدا شده‌اند.
این کشف توسط یک جستجوگر و گنج‌یاب آماتور به نام جاسپِر هاید انجام شد؛ خود او این کشف را «شگفت‌انگیز» توصیف کرده است. مهمات تفنگ، تبرهای عصر برنز و یک سکه رومی نیز در این مزرعه به مساحت ۴۷ جریب یافت شدند.
اعتقاد بر این است که قدمت سکه‌ی طلای سلتیک (سمت چپ) به سال ۶۵ قبل از میلاد بازمی‌گردد، در حالی که ربع سکه ادوارد سوم (سمت راست) متعلق به قرن چهاردهم است.
آقای هاید یکشنبه گذشته سکه‌ها را حین یک حفاری گروهی سازمان‌یافته در مزرعه پیدا کرد: «دو ساعت اول حفاری خوب پیش نرفت. دوباره راه افتادم تا به منطقه دیگری از زمین نگاه کنم. حدود ۳۰ متر دورتر از ماشین‌ها، سیگنال خوبی دریافت کردم، آنجا را کندم و درخشش طلا را دیدم و به این یافته خاص رسیدم.» دقیقا یک ساعت بعد، آقای هاید که حدود ۹ ماه در حال گنج‌یابی بوده ربع سکه‌ی ادوارد سوم را از زیر خاک بیرون می‌آورد.
گنج‌یاب‌ها یک سکه نقره‌ای رومی و یک تبر عصر برنز را هم در این زمین پیدا کردند
راجِر وایت، محقق افتخاری دانشگاه بیرمنگام گفت این سکه‌ی سلتیک متعلق به قبیله کوریلتاوی است که پایتخت رومی آن لستر بود. سکه‌ی دیگر نمونه‌ی خوبی از سکه‌ای است که از آن به عنوان گرداننده‌ی اقتصاد استفاده می‌شده است.
همان‌طور که از رنگ این سکه پیداست، سکه‌های انگلیسی به ویژه طلا دارای خلوص بالایی بودند. این سکه نیز نسبتاً فرسوده نیست، پس می‌توان نتیجه گرفت مدت‌زمان زیادی در گردش نبوده یا شاید احتکار شده بوده است.
با توجه به اینکه این دو سکه بیش از ۱۵۰۰ سال از هم فاصله‌ی زمانی دارند، بسیار بعید است که تعمدا کنار هم قرار گرفته باشند.
جاسپر هاید مکانی که در آن سکه‌ها را پیدا کرد «مزرعۀرویاها» نامید
آقای هاید این اکتشافات را در رویدادی که توسط گروه فلزیاب Down To Earth Charity Digs برگزار شده بود، انجام داد. گنج‌یاب‌ها موظف به پرداخت هزینه‌ای هستند که این هزینه به خیریه‌های معرفی‌شده توسط صاحبان زمین حفاری اهدا می‌شود. مَت پروبارت که این گروه را راه‌اندازی کرده می‌گوید حفاری‌ها بیش از ۶۰۰۰ پوند برای خیریه منفعت داشته است.
آقای هاید که در استون، اِستافوردشایر زندگی می‌کند، به یک افسر رابط اکتشافات مستقر در دانشگاه بیرمنگام گزارش کشف سکه‌های طلا را داد، اما به او گفته شد این سکه‌ها در رده‌ی گنج طبقه‌بندی نمی‌شوند و بنابراین او می‌تواند آن‌ها را نگه دارد.
هاید امیدوار است به زودی آن‌ها را در یک موزه به نمایش بگذارد و در این باره می‌گوید: «نمایش آن‌ها اصلاً ربطی به سود تجاری ندارد. این کار صرفاً برای تاریخ و لذت بردن از کشفیات و به اشتراک‌گذاری آن‌هاست. مردم از یافتن این سکه‌ها بی‌نهایت خوشحال شدند. این کشف یک تجربه‌ی مشترک است، تجربه‌ای که همه باید در شادی آن سهیم باشند.»
