معمای سکوت نتانیاهو درباره توافق غزه
توافق در غزه در حالی صورت می‌گیرد که نتانیاهو در خصوص این موضوع سکوت معناداری کرده است و بسیاری مطرح می‌کند که وضعیت وی در قدرت بعد از این توافق چندان مناسب نیست.
به گزارش سایت طلا،توافق میان حماس و رژیم صهیونیستی برای آتش بس در غزه و همچنین تبادل اسرا انجام شده است اما در این میان آنچه تاکنون بسیار قابل تامل است سکوت «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر این رژیم است.
نگاهی به اهداف اولیه و اعلامی تل‌آویو درباره جنگ خانمان‌سوز غزه که به شهادت شمار زیادی زن و کودک و غیرنظامیان انجامید نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی نه‌تنها به هیچ یک از اهداف خود نرسیده است بلکه حالا برای نخست‌وزیر این رژیم نیز به اتهام نسل‌کشی حکم جلب از سوی قضات دیوان کیفری بین‌المللی صادر شده است.
روندی که نشان می‌دهد اسرائیل نه تنها آورده راهبردی در این جنگ کسب نکرد بلکه بیش از پیش از اهدافش نیز دور مانده است. تن‌دادن به چنین توافقی از سوی نتانیاهو یک ضعف درونی را در ارتش و ساختار رژیم آشکار کرد. اقتصادی که کوچکتر شده و ارتشی که در باتلاق غزه گرفتار شده و تلفات آن بالا رفته است.
سخنان «برنی سندرز» سناتور آمریکایی که در اظهاراتی مطرح کرد این توافق همان طرحی است که نتانیاهو و دولت افراطی‌اش در ماه می گذشته رد کرده بودند، نشان از عقب نشینی و عدم دسترسی نتانیاهو به اهدافش در غزه دارد. سندرز همچنین بیان داشت: «از زمان ارائه طرح پیشنهادی در ماه می گذشته، بیش از ۱۰ هزار نفر کشته شده‌اند و رنج اسرا و غیرنظامیان در غزه تشدید شده است.»
اسرائیل نتوانست شمال و جنوب غزه را از هم جدا سازد. حماس نه تنها نابود نشد بلکه شواهد خصوصا در آخرین روزهای جنگ نشان می‌داد که به طور شگرفی این جنبش در غزه نیرومندتر شده و 4 هزار نفر به شاخه نظامی آن در غزه پیوسته‌اند.
بر طبق برخی گزارشات حماس کاملا تجدید سازمان کرده و 12 هزار نیروی جنگی در اختیار دارد. آن‌هایی که با سابقه جنبش‌های آزادسازی‌بخش فلسطین آشنا هستند می‌دانند که این قدرتمندترین مانور جنگی این نیروها از زمان اشغال سرزمین‌های اشغالی بوده است.
خصوصا اینکه اسرائیل با ترور متعدد رهبران این جنبش در زمان صلح نیز سعی کرد از شکل‌گیری مقاومت در فلسطین جلوگیری کند اما حالا باید با حماسی که می‌خواسته آن را نابود کند، توافق کند. این توافق موجودیت حماس را به‌عنوان یک نیروی قوی بیشتر از گذشته به اثبات رساند. درواقع حماس نه‌تنها نابود نشد بلکه مهر تأییدی بر قدرت فزاینده این جنبش زده شد. حماس غزه را در کنترل خود خواهد داشت و نهادهای سازمان ملل برای کمک به پناهندگان فلسطینی در آنجا باقی خواهند ماند.
همچنین گروگان‌ها که قرار بود اسرائیل بدون توافق و با فشار نظامی در غزه آزاد شوند نه‌تنها آزاد نشدند بلکه تعدادی از آنان نیز توسط خود رژیم کشته شدند. همچنین اسرائیل باید تعداد زیادی از اسرای فلسطینی را در قبال شهرک‌نشینان آزاد کند که همین موضوع نیز برای مردم غزه یک پیروزی چشمگیر محسوب می‌شود.
«گدعون ساعر» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در اظهاراتی به شکست در برابر حماس و ناتوانی این رژیم در آزادسازی اسرای خود در غزه اعتراف کرد و گفت: «برای ماه‌ها نتوانسته‌ایم حتی یک اسیر را زنده بازگردانیم، بنابراین مسئولیت ما به‌عنوان یک دولت بسیار سنگین است.»
همچنین جنگی که از 7 اکتبر شروع شد همگرایی منطقه‌ای مقاومت علیه فلسطین را بیشتر کرد تا جایی که ایران نیز در این زمینه با دو حمله مستقیم به اسرائیل مشارکت کرد و یمن در این خصوص به‌عنوان یک قدرت موشکی و دریایی خود را نمایان کرد. تنها دستاورد رژیم صهیونیستی کشتار مردم غزه و ویرانه‌سازی آن بود که منجر به اتهام نسل‌کشی در مجامع بین‌المللی و همچنین میان افکارعمومی جهان برای این رژیم شد.
احتمال می‌رود فشار بر روی نتانیاهو با توجه به توقف جنگ بیشتر شود. نخست‌وزیر این رژیم متهم بود که برای ماندگاری بیشتر بر قدرت این جنگ را کش‌دار کرده است و حالا بعد از آتش‌بس نتانیاهو به سیبل حملات تبدیل می‌شود. وی که در خارج از تل‌آویو و همچنین داخل سرزمین‌های اشغالی تحت‌فشار قرار دارد باید پاسخگوی بسیاری از موارد خصوصاً در زمینه اسرای شهرک‌نشین کشته شده باشد. نتانیاهو متهم است که برای جاه‌طلبی سیاسی خود و همچنین ماندگاری خود در قدرت جان بسیاری از انسان‌ها را به خطر انداخته و همچنین این موضوع به قیمت کشته‌شدن برخی از گروگان‌ها تمام شده است.
از همین روست که «بن‌گویر» وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی عضو تندرو کابینه نتانیاهو سعی کرده استعفا دهد تا خود را پوششی برای کاستن از ضربات سیاسی علیه وی کند. موضوعی که خود به آن اشاره کرده و بیان می‌کند: «من عاشق «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل هستم. تمام تلاشم را انجام خواهم داد تا نخست‌وزیر در سمتش باقی بماند، اما استعفا می‌دهم زیرا توافقی که امضا شد، فاجعه‌بار است.»
عقب‌نشینی اسرائیل از محور نتساریم، بازگشایی گذرگاه رفح، خروج تدریجی نیروهای اسرائیلی از محور فیلادلفیا تا تخلیه کامل از جمله موارد مهمی است که نشان می‌دهد اسرائیل در غزه به اهداف خود نرسیده و تحولات این باریکه نیز نشان داد که ساختار پیچیده و مقاومی دارد که نمی‌توان آن را بر اساس طرح‌های تغییر نژادی اسرائیل تغییر داد.
