ماجرای کارمزد همچنان یکی از پرمخاطب ترین موضوعات محافل مردمی و بانکی است اما این بار بزرگترین بانک کشور با بیشترین تعداد مشتری در اقدامی عجیب با برداشت مبلغ 50 هزار ریال در روزجمعه از حساب مشتریان باعث بروز نارضایتی در بین مشتریان خود شد و موج وسیعی از انتقادات را به جان خرید. نیمه دوم فروردین ماه امسال بانک ملی با اعلام هزینه های مربوط به ارسال پیامک به مشتریان خود اطلاع داد که تا ماه آینده اقدام به کسر کارمزد 10 هزار تومانی برای یک سال از حساب مشتریان خواهد کرد. این اطلاع رسانی در همان نوبت هم با مخالفت های بسیاری مواجه شد اما روابط عمومی این بانک در دفاع از این اقدام افزایش مشتری، افزایش درخواست برای پیامک و گران کردن پیامک از سوی اپراتور را به عنوان دلائل اقدام خود برشمرد.
چرا بانک ها به سمت دریافت کارمزد می روند؟
خدمت ارسال پیامک برای مشتریان در اوائل دهه هشتاد به عنوان یکی از خدمات ارزش افزوده ابزاری برای رقابت میان بانک ها بود. باگذشته حدود ده سال اما بانک ها برای ارائه این خدمت محدودیت هایی اعمال می کنند؛ برخی بانک ها مانند ملت و ملی برای ارائه این سرویس از متقاضیان هزینه ای دریافت می کنند و برخی دیگر نیز کف مبلغی تراکنش هایی را که باید برای ان پیامک ارسال شود بالا می برند. پای صحبت بانک ها که بنشینیم؛ افزایش قیمت پیامک توسط اپراتورها، افزایش تعداد کاربران و تراکنش ها را عامل اصلی محدودیت های پیامکی عنوان می کنند.
مبنای کسر هزینه چقدر است؟
گذشته از اصل ارسال پیامک و هزینه آن سوال اصلی دیگر این است که مبنای محاسبه کارمزدی که دریافت می شود چیست؟ مبلغ ده هزار تومانی که بانک هایی مانند ملت و ملی دریافت می کنند، کدام محاسبه است؟
سوال مهم تر اینکه چرا از همه متقاضیان هزینه یکسانی دریافت می شود؟ در حالی که تعداد تراکنش ها و پیامک هایی که به تبع تراکنش ارسال می شود بسته به هر مشتری متفاوت است. طبیعی است یک تاجر یا کاسب که حساب بانکی او بانک ملی است احتمالا در روز تعداد واریز و برداشت های بیشتری دارد تا یک کارمند یا زن خانه دار پس چرا هر دو باید هزینه یکسانی پرداخت کنند؟ چرا بانک ها حاضر نیستند در صورت رضایت مشتریان به ازای هر پیامک هزینه آن را از متقاضی دریافت کنند؟