به گزارش پایگاه اینترنتی کاخ سفید، جاش ارنست -سخنگوی کاخ سفید- در نشست خبری روزانه خود بر تلاش آمریکا برای پایبندی به ضرب‌الاجل 30 ژوئن (9 تیر) به منظور حصول توافق هسته‌ای با ایران تأکید کرد. وی افزود: من از جمهوریخواهان و دمکرات های سنا تمجید می کنم که امروز گام مهم دیگری برداشتند تا اطمینان حاصل کنند آمریکا می تواند درباره ی توافقنامه های تجاری قوی و با استاندارد بالا، مذاکره و آنها را اجرا کند.
جاش ارنست در بخش دیگری از اظهارات خود به مذاکرات گروه پنج بعلاوه ی یک با جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و گفت: چین همچنان یک عضو مفید در مذاکرات پنج بعلاوه ی یک با ایران است و ما برای نقشی که آنها ایفا کردند ارزش زیادی قائل هستیم. تردیدی وجود ندارد که عرصه هایی است که آمریکا و چین می توانند رقابتی داغ در آن داشته باشند؛ اما عرصه هایی هم برای همکاری دو کشور وجود دارد. ... آمریکا و شرکای این کشور در گروه پنج بعلاوه ی یک همچنان برای رسیدن به ضرب الاجل سی ام ژوئن کار می کنند.
وی افزود: ما همچنان به دنبال دستیابی به توافقنامه ای خواهیم بود که مطابق با توافقنامه ی سیاسی باشد که اوایل بهار بدست آمده بود. همچنین یک ضرب‌الاجل خودخواسته در چارچوب مذاکرات سیاسی وجود داشت که این ضرب‌الاجل سی و یکم مارس بود. شما به یاد دارید که توافقنامه تا دوم آوریل هم اعلام نشده بود. ما به این ضرب الاجل ها توجه داریم اما نگرش ما این است که تقریبا دوسال است که ما با ایران مذاکره داشته ایم. اکنون زمان آن است که به توافق دست یابیم. ما تلاش می کنیم تا ضرب الاجل سی ام ژوئن به توافق دست یابیم.
خبرنگاری پرسید: پس شما درک می کنید که ممکن است حصول توافق چند روز بعد از پایان ضرب الاجل باشد؟ جاش ارنست گفت: قطعا این چیزی بود که ما در مذاکرات بهار داشتیم؛ اما در نهایت این مسئله تاثیری روی توانایی ما در دستیابی به توافقی ندارد که مطابق با اولویت های رئیس جمهور آمریکا باشد. اگر لازم باشد که چند روز دیگر هم مذاکره شود همانطور که دربهار شده بود تا به توافقنامه ای دست یابیم که مطابق با توافقنامه ی سیاسی باشد، در این صورت ما این کار را خواهیم کرد. هیچ دلیلی وجود ندارد که مذاکره کنندگان ما نتوانند به ضرب الاجل سی ام ژوئن دست یابند.
جاش ارنست در ادامه افزود: پیش بینی من این است که سرانجام و پایان دو سال کار این است که ما بتوانیم یک چارچوب برای حرکت به جلو را داشته باشیم. یعنی اینکه ایران گام هایی برمی دارد که ضروری و قابل راستی آزمایی است. این کشور همه ی مسیرها به سمت سلاح هسته ای را مسدود می کند و این کار را در ازای تخفیف تحریم ها انجام خواهند داد. این اساس توافقنامه است. آیا درباره بخش های خاصی از این توافقنامه ممکن است بازهم نیاز به مذاکره باشد؟ بله! این تلاش برای رسیدن به یک توافقنامه نهایی است.