این در حالی است که برای اولین بار در نمایشگاه COMODEX که اکنون با نام CES از آن یاد میشود شاهد رونمایی از IBM Simon بودیم. در آن زمان واژه گوشی هوشمند متداول نبود و این دستگاه با نام تبادلکننده شخصی شناخته میشد اما پس از گذشت یکسال، واژه گوشی هوشمند متداولتر شد و برای این دستگاه نیز مورد استفاده قرارگرفت.
طبیعتا این گوشی از ابعاد و وزن بالایی برخوردار بود. این دستگاه، نیم کیلوگرم وزن داشت، از ابعاد 64 در 38 میلیمتر بهره میبرد و به صفحه نمایش مونوکروم با نور پسزمینه در ابعاد 7/ 4 اینچ تجهیز شده بود. این صفحه نمایش از نوع لمسی بود و کاربر با استفاده از یک قلم میتوانست از آن استفاده کند.
پردازنده این دستگاه هوشمند از نوع تک هستهای، 16 بیتی با فرکانس 16 مگاهرتز از نوع Vadem بود و صفحه نمایش آن نیز 7/ 4 اینچی با رزولوشن 60 در 293 پیکسل طراحی شده بود. از گوشی هوشمندی که در سال 1994 عرضه شده باشد چه انتظاری میتوان داشت؟
این دستگاه هوشمند از مودمی به منظور ارتباط دائم بهره میبرد و البته به برنامههایی مانند تقویم، سازماندهنده کارها و برنامه پیام‌رسان و برقراری تماس تجهیز شده بود. این دستگاه هوشمند در ابتدا با قیمت 899 دلار به بازار عرضه شد و همین موضوع سدی در برابر محبوبیت آن و در نتیجه فروش تنها 50 هزار دستگاه از آن بود.