مهمترین محورهای گزارش وود مکنزی (Wood MAckenzie) از اثرات توافق اتمی ایران بر صنعت نفت و گاز جهانی به این شرح است:
1- پیشبینی میشود که تحریمهای بینالمللی تا میانه سال 2016 برداشته خواهد شد و تحلیلها بر این اساس انجام گرفته است.
2- ایران سومین دارنده ذخایر بزرگ نفت در جهان است و بنابراین نقشی کلیدی در عرضه نفت جهانی در سالهای پس از 2020 خواهد داشت.
3- پیشبینی میشود ایران بتواند تا پایان سال 2017، 600 هزار بشکه به صادرات نفت خود بیفزاید. (120 هزار بشکه تا پایان 2015، 260 هزار بشکه تا پایان 2016 و 220 هزار بشکه دیگر تا پایان 2017.) به گمان «وود مکنزی» این افزایش تدریجی عرضه تأثیر مهمی در قیمت نفت خام نخواهد داشت.
4- تولید و صادرات گاز طبیعی ایران پتانسیل بسیار بالایی -البته در بلندمدت- دارد.
5- صنایع نفت و گاز ایران شدیدا نیازمند سرمایهگذاری خارجی است. فرصت ناشی از توافق هسته ای ایران، فرصتی طلایی هم برای شرکتهای بینالمللی و هم شرکت ملی نفت ایران است. حوزههای نیازمند سرمایهگذاری خارجی شامل اکتشاف و استخراج در صنایع بالادستی گاز و نفت، احیای میادین موجود و همچنین صنایع پاییندستی نفت و گاز است.
6- از نظر نوع قراردادها، ایران نوید تنظیم نوع جدید و جذابتری از قراردادها نسبت به گذشته را به سرمایهگذاران خارجی داده است که طبق انتظار باید تا پایان فصل سوم 2015 ارائه شود.