با توجه به اوضاع حاکم بر فروش نفت پیشنهاد میشود خرید نفت ایران به عنوانی شرط لازم برای واردات کالا از کشورهای مختلف در نظر گرفته شود تا علاوه بر تسهیل صادرات نفت و واردات محصولات مورد نیاز، تجارت یکطرفه ایران با برخی کشورها به تجارتی پایاپای تبدیل شود.
در حال حاضر بازار نفت جهان اوضاع مناسبی ندارد و ایران حتی پس از برداشته شدن احتمالی تحریم فروش نفت نیز در بازار با مشکلاتی مواجه است. چراکه بالابودن عرضه نفت از سوی کشورهای مختلف فضا را برای عرضهی نفت ایران محدود کردهاست. با این اوصاف لازم است ایران مشتریان نفت خود را با روشهایی جذب کند که علاوه بر اطمینان از پایداری روند فروش نفت برای میان مدت، در ازای صادرات نفت خام، محصولات مورد نیاز خود را وارد کند.
در حال حاضر بسیاری از کشورهای دنیا که واردکننده عمده نفت هستند، تجارتی یکجانبه با ایران دارند و در واقع در ازای صادرات محصولاتشان به ایران کالایی از ایران وارد نمیکنند.
به عنوان مثال ایران هرساله بخشی از نیاز وارداتی خود به محصولات غذایی از جمله ذرت، گوشت گوساله، کنجاله سویا(غذای دام) و شکر را از کشور برزیل وارد میکند. با اینحال در سالهای اخیر میزان صادرات جمهوری اسلامی به برزیل بسیار ناچیز بوده است. بنابراین لازم است واردات این محصولات از برزیل مشروط به واردات نفت از ایران شود. کالاهای مزبور در دنیا عرضهکنندگان فراوانی دارد و ایران میتواند به راحتی جایگزینی مناسب برای برزیل پیدا کند.
و یا کشور فیلیپین که درصدد افزایش صادرات محصولات خود، خصوصا موز به ایران است، جزء واردکنندگان عمدهی نفت به شمار میرود. این کشور نیز میتواند در ازای صادرات محصولات خود به ایران، نفت وارد کند. دیگر کشورهایی چون آفریقای جنوبی، اندونزی و بسیاری از کشورهای اروپایی چون ایتالیا، آلمان و هلند نیز شرایطی مشابه دارند.
چنانچه آن دسته از کشورهایی که به ایران صادرات دارند و واردکننده نفت هستند، بخشی از نیاز سالانه خود به نفت خام را از ایران وارد کنند اولا تجارتی پایاپای و پایدار بین دو کشور شکل میگیرد که این رابطه تجاری را در میانمدت تضمین خواهد کرد، دوما ایران جای خود در بازار نفت خام خود را به روشی صحیح باز خواهد یافت و سوما در ازای صادرات نفت خام، محصولات مورد نیاز کشور وارد میشود.
بنابراین پیشنهاد میشود خرید نفت ایران به عنوانی شرط لازم برای واردات کالا از کشورهای مختلف در نظر گرفته شود تا علاوه بر تسهیل صادرات نفت و واردات محصولات مورد نیاز، تجارت یکطرفه ایران با برخی کشورها به تجارتی پایاپای تبدیل شود.