یادداشتی از دکتر سید یحیی یثربی به مناسبت شعار سال،«اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» در پی می آید؛
رهبران دلسوز کشورها با آینده نگری دقیق و بر اساس محاسبات علمی، هدفهایی را برای کشور خود تعیین می کنند، از میزان رشد اقتصادی گرفته تا پیاده کردن انسان در کره مریخ. اما، این هدفها وقتی به دست می آیند که همه مسئولان جامعه در کنار رهبران اقدامات لازم را به عمل آورند.
چند سال است که در جامعه ما اقتصاد مقاومتی به عنوان یک هدف عنوان شده است، اما چنانکه مقام معظم رهبری اشاره کردند، گزارش و حمایت زبانی داشته ایم، ولی دست به اقدامات عملی نزده ایم. به همین دلیل، امسال سال اقدام و عمل اعلام شده است. به نظر من، وقتی عمل و اقدام در کار خواهد بود که از نقطه معینی حرکت را آغاز کنیم. محور این هدف اقتصاد است و اینکه از نظر اقتصادی چنان بنیانهای کشور را محکم و استوار سازیم که با موضع گیری کشورهای مختلف آسیب نپذیرد. یعنی بتوانیم اقتصاد خود را به گونه ای سامان دهیم که از رشد بالای اقتصادی برخوردار باشیم. زیرا، جایگاه مناسب سطح تولید، عدم وجود اختلاس، دلالی و رانت خواری، نرخ مناسب تورم و سطح پایین بیکاری باعث می شود که هیچ بدخواهی از داخل و خارج نتواند به اقتصاد مملکت آسیب رساند و کشور از نظر سرمایه گذاری چشم به راه سرمایه داران خارجی نباشد.
پیداست که چنین هدف بزرگی همت و اراده همه جانبه می خواهد. از مسئولان و متخصصان کشور گرفته تا مراجع و روحانیون حوزه های علمیه، همه با هم باید با عزم و اراده نیرومند برای برداشتن گامهای موثر اقدام کنند. نخستین اقدام، با سوق دادن سرمایه های دلالی و قاچاق به سوی تولید انجام می گیرد. رشد تولید، اساس یک اقتصاد نیرومند و رفاه و آسایش مردم جامعه است. مسئولان مملکت با اطلاعاتی که دارند، بهتر می دانند که چه سرمایه های عظیمی در این مملکت در چه مسیرهایی در گردش هستند و بهتر می توانند بدانند که بانکها پول مردم را در اختیار چه کسانی می گذارند و این پولها در چه مسیرهایی به راه می افتند و چه سودهای کلانی به بار می آورند. اینک، در شرایط حساس کشورمان، از ریاست جمهوری انتظار می رود که شخصاً به تدبیر و اداره این حرکت بزرگ پرداخته و تحت نظارت مستقیم مقام معظم رهبری با ارقام و آمار، میزان بازگشت سرمایه ها از دلالی به تولید را به اطلاع مردم رسانده و مایه شادمانی و امید مردم را فراهم آورد تا شاهد تاسیس مراکز تولیدی و اشتغال فرزندانشان باشند.
یادآور می شوم تا بساط دلالی و قاچاق در جامعه جمع نشود و تا خود مردم سرمایه گذاری را جدی نگیرند، از سرمایه گذاران خارجی نیز سودی نصیب ما نخواهد شد.
به امید آنکه در مرحله شعار و تابلونویسی و برگزاری سمینارهای بی حاصل توقف نکرده و کام مردم را با مزه اقدام و عمل شیرین کنیم.